4 μούσες εμπνέουν και δημιουργούν μια ποιητική συλλογή για το απύθμενο βάθος του Έρωτα Αν οι Μούσες υπήρχαν, θα τρέφονταν με έρωτα. Αφού υπάρχουν, αλλά ο έρωτας πεθαίνει, προσποιητά θέλουν να σκοτώσουν τον καλλιτέχνη. Οι τέσσερις Μούσες είναι οι τέσσερις ακραίες εκδοχές του έρωτα, του πάθους. Γεννιούνται, ζούνε και πεθαίνουν στο μυαλό, πλάι στα συναισθήματα...

Η Κύπρος ξεχωρίζει και στην ποίηση! Από την αρχαιότητα µέχρι σήµερα, οι άνθρωποι τρέφουν ένα µεγάλο φυσικό, αλλά και µεταφυσικό ενδιαφέρον για το φως. Αυτή η συλλογή είναι µία ωδή στα ουράνια σώµατα, τα οποία µε το φως τους, από την πρώτη στιγµή που υπήρξαν άνθρωποι σ’ αυτόν τον πλανήτη, µας καθοδηγούν καθώς πορευόµαστε στη ζωή µε τα εµπόδιά της. Ο κοινός παρονοµαστής...

Ποιήματα Ο Τάσος Μαρρές είναι η ποιητική εποποιία και αφηγητής της παρούσας συλλογής. Το ονοματεπώνυμό του προκύπτει ως λογοπαίγνιο από το επίθετο του συγγραφέα και χρησιμοποιείται ως λογοτεχνικό ψευδώνυμο. Ο Μαρρές, ένας διακριτικός και ευυπόληπτος συνταξιούχος της διπλανής πόρτας, καταγράφει τη μοναχική του πορεία αποκαλύπτοντας τις εσωτερικές τριβές του. Η...

Μια μέρα από εκείνες τις δύσκολες, τις μελαγχολικές, κράτησα στην παλάμη μου τη λέξη «θάνατος» και θέλησα να «παίξω». «Θα τη γυρίσω ανάποδα», σκέφτηκα «θα κάνω και έναν αναγραμματισμό». Έτσι λοιπόν, δημιουργήθηκε μια πολύ όμορφη λέξη. Η λέξη «Σονάτα». Μα πρόσεξε, στο τέλος, περίσσευε ένα γράμμα. Το γράμμα «θήτα». Η λέξη «Σονάτα» όμως, ήρθε...

...

Ο τίτλος της συλλογής Δοκιμές αβλαβούς διέλευσης περιέχει ένα?ν ναυτικόν όρο: αβλαβής ονομάζεται η διέλευση εκείνη ενός πλεούμενου, όταν δεν προξενεί βλάβη στην κοντινή στεριά, από έλλειψη σεβασμού στους ναυτικούς κανόνες δικαίου. Έχει παρέλθει, ανεπιστρεπτί ελπίζουμε, η εποχή του υπερρεαλιστικού «άνευ ορίων, άνευ όρων». Αυτός που θα μπορούσε να αναγνωρισθεί από τον κριτικό...

Η φθορά της ζωής συνομιλεί με το φως του θανάτου σε μια ποιητική συλλογή που εξυμνεί την ύπαρξη. Συνυ?παρξη ζωη?ς-θανα?του Πω?ς ει?ναι δυνατο?ν να γεννιο?μαστε και να πεθαι?νουμε; Να ε?χουμε κα?τι και να το χα?νουμε; Ο?χι υλικο?, αλλα? ανθρω?πινο, κα?ποιον δικο? μας, ακο?μα και τον ι?διο μας τον εαυτο?; Αυτο? ει?ναι το θε?μα που πραγματευ?εται αυτο? το βιβλι?ο, το...

...

La Divina Commedia. Purgatorio Και στρέφω - μα είχα τόσο θαμπωθεί / που πίσω απ τους δασκάλους μου πηγαίνω / σαν κάποιος που οδηγεί η ακοή. / Κι όπως το αεράκι μυρωμένο / του Μάη, προμηνώντας την αυγή, / φυσάει με όλα τ άνθη φορτωμένο, / στο μέτωπό μου αύρα απαλότατη / νιώθω, και τις φτερούγες να σαλεύουν / σαν νά χε αμβροσία παντού χυθεί. / Κι ακούω: «Μακάριοι όσοι γυρεύουν...

Ποιήματα για τον Φραντσέσκο Λορούσο (off camera): Κόσμε, σε μυρμηγκιάζει το χρώμα του αίματος; Πόσες γλώσσες σου θρέφονται από τα πτώματα των φοιτητών;...

ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΟΥΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ Μέσα στη βουή του δρόμου ήταν να βρω τ’ όνειρό μου, να το βρω και να το χάσω κι ούτε πια που θα το φτάσω. Μια στιγμή πέρασε μπρος μου κι ήταν η χαρά του κόσμου, η χαρά που μας ματώνει σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι. Πέρασεν όπως περνούνε όσα δε θα ξαναρθούνε - πουλιά που ’χουν φτερουγίσει, σύννεφα...

Το πέρασμ απ την ύλη Μια ποίηση και μια γλώσσα που μοιάζει να ανήκει σε όλα τα ρεύματα, αλλά και σε κανένα απ’ αυτά.» Άννα Γρίβα, Διαδικτυακό περιοδικό Χάρτης, Οκτώβριος 2022. «Η ροή ενός λόγου που ξεχειλίζει για να πλημμυρίσει τα πάντα γύρω του... Διώνη Δημητριάδου, Περιοδικό Οδός Πανός, Ιανουάριος 2023. «Η οπτική αρμονία των κειμένων παραπέμπει σε μουσική παρτιτούρα...

Τα ποιήματα Στ?ν κόσμο τ?ς ?νύτης ?λα ?χουν ?νομα: τ? μικρ? ? μεγάλα ?ναθηματικ? ?ντικείμενα, ο? δωρητές τους κα? α?το? πο? τ? φιλοτέχνησαν, τ? ?γαπημένα ο?κόσιτα ζ?α, τ? νεκρ? δελφίνια, ο? νέες γυνα?κες πο? φεύγουν ?π’ τ?ν κόσμο προτο? χαρο?ν τ?ν ?γγαμο βίο, ο? γονε?ς πο? θρηνο?ν γι? τ?ν ?πώλεια, ο? ?νδρες πο? ?ριστεύουν στ? μάχη, ο? βρύσες πο? προσφέρουν τ? δροσιά τους...

...

Αν αποτύχει το ποίημα φταίχτρες δεν είναι οι λέξεις Ένοχος ο ποιητής που θάρρεψε πολύ σαν πίστεψε το ακατόρθωτο, πως μες στους στίχους σαν γάντι δεξί σαν δαχτυλίδι υπόσχεσης ερωτικού αρραβώνα μπορεί τον εαυτό του να ταιριάξει ιδανικά...

Έμαθα να είμαι γδαρμένα χαρτάκια με υπαγορευμένους τίτλους γραμμένους από στάχτη καμένων χρόνων. Ανεξίτηλες καρικατούρες στην ψυχή μου. Τώρα πια έμαθα… να ζω. Μεταποίησα το ον. Κέντησα τα χέρια με πολυέστερ νήματα....

Δεύτερο ταξίδι προς την ποίηση Τ’ άρωμα από τα σκίνα αγκαλιά με την αχτίνα τις ζωγραφιές της γλώσσας στην ανάμνηση έχει αφήσει αφού ποτέ, ποτέ πια απ’ τον ίδιο δρόμο δεν θα ξαναγυρίσει. Αυτές έσπαγαν σε κομμάτια απ’ της καρδιάς τα δεμάτια με κανόνες εκεί που η αύρα με τ’ άυλο αγέρι σε ξεχωριστές νότες τα είχε φέρει χωρίς να...

Αίσθηση Απάνθισμα τρικυμισμένης ψυχής, παραμυθώδη ταξίδια σε τοπία μυστικά, διήγημα ιστορίας αλλόκοτης, γραφίδα λιωμένη σε επίπονες ανηφόρες, σελίδες μουτζουρωμένες, τσακισμένες στο πάτωμα οι φωνητικές μου χορδές ταλαντεύονται ανάμεσα στο όνειρο και τον αδάμαστο χρόνο....

...

Προτομή του αιώνα Στη σύγχρονη Ιρανή ηρωίδα Ahoo Daryaei· στο ελάφι της Θάλασσας 19-11-2024 Έβγαλε τα ρούχα της το στολίδι του κόσμου. Καλυμμένη ως τον λαιμό η περηφάνια· στο βουβό πλήθος μπροστά. Κομπλάρουν οι αρχές με τα νέα ήθη. Κορίτσι πράμα μόνο με τον στηθόδεσμο; Προτάσσουν τα στήθη τους τα σύμβολα·<br...

Διαλέγοντας μία προς μία τις λέξεις, από τα φωτεινά κατάστιχα των ουρανών, αλλά και από τα σκοτεινά βάθη των ωκεανών, ο Μάνος Σκαρβελάκης συνθέτει τις “οπτασίες” των στίχων του με συναρπαστικές εικόνες. Καταδύεται στα έγκατα του εαυτού του και ανοίγει διεξόδους ανεκλάλητων φωνών, με ρυθμούς δωρικούς. Ανέτειλε νέος εύκαρπος ποιητής. Σωτήρης Τσόγκας Ηθοποιός –...

Ζεστό πρωινό χαλίκι μπαίνει στο δροσερό γυμνό κορμί. Ο ήλιος διαπερνά το δέρμα τα κόκαλα στην ουράνια αποκάλυψη της ψυχής φτάνει....