Περιμένοντας να πέσουν όλα τα τείχη (ανάμεσα στα έθνη ή αυτά που υψώνονται γύρω απ’ τις ανθρώπινες αλλοτριωμένες σχέσεις), γιγάντιοι αγώνες εξελίσσονται εντός των χωρών μας, στα σωθικά της κοινωνίας μας, στο εσωτερικό των οικογενειών μας, μέσα μας. Εκεί λοιπόν κάθεται κι ο ποιητής-στοχαστής και μετρά τα κτυπήματα των συγκρούσεων, αξιολογεί την ιστορία του κόσμου, αφουγκράζεται τους λαβωμένους της ζωής, ψηλαφίζει το βάρος της πίκρας ή της φαντασίας, ατενίζει τις σημαίες της ελπίδας, αγγίζει τα σημάδια της λευτεριάς, στοχάζεται τις πράξεις και τις αποφάσεις των λαών. «Εποχές γεμάτες βία, κόλαση και αμάθεια. / Καιροί πολέμων, με την ελπίδα απαγχονισμένη και τα μάτια γουρλωμένα από τις βόμβες. / Μα κάτω απ’ το χώμα νέοι σπόροι. / Υφαίνουμε το μέλλον της αρετής και του γαλάζιου έρωτα.» (Από το ποίημα «Πρωινό») «Πολυμήχανος και πολυταξιδεμένος ο Οδυσσέας. / Μα έρχεται κάποια στιγμή η ανάμνηση ενός ήσυχου λιμανιού, μιας Πηνελόπης. / Έτσι πορεύεται η ζωή, μεταξύ ύπαρξης και θύμησης. / Μέχρι την τελική τους συνένωση.» (Από το ποίημα «Λιμάνια») *** En attendant que tombent tous les murs (entre les nations ou ceux eleves autour des relations humaines alienees), de gigantesques luttes se developpent au sein de nos pays, dans le tissu de notre societe, a l’interieur de nos familles, en nous. Le poete-penseur sassoit donc la et il mesure les coups lors de conflits, il evalue lhistoire du monde, il ecoute les blesses de la vie, il sent le poids de lamertume ou de la fantaisie, il regarde les bannieres de lespoir, il touche les signaux de la liberte, il reflechit sur les actes et les decisions des peuples. « Temps pleins de violence, d’enfer et d’ignorance. / Temps de guerre, avec l’espoir pendu et les yeux gonfles par les bombes. / Mais sous le sol poussent les nouvelles graines. / Nous tissons l’avenir de la vertu et de l’amour azur. » (Extrait du poeme « Matin ») « Ulysse, le ruse, aux voyages multiples ; / mais voila, il arrive le moment du souvenir d’un por