Με την ποιητική συλλογή «Χάνοντας το προσχέδιο», ο ποιητής επιχειρεί μια προσέγγιση στον μικρόκοσμο του ανθρώπου των πόλεων. Οι διαφορετικές προκλήσεις, η απόγνωση μετά την ελπίδα, η μοναξιά που γεννά ξεσπάσματα. Το άτομο εντάσσεται στο κοινωνικό γίγνεσθαι, αγαπά, μισεί, πονά και ενώνει τη φωνή του με άλλα τόσα, περνώντας δια πυρός και σιδήρου. Η αποκρυσταλλωμένη εικόνα για τα πράγματα...

Όταν ο Σαρλώ κολύμπησε σ’ ένα ποτάμι λέξεις είναι η13η συλλογή του ποιητή Μιχάλη Παπαδόπουλου. Μια ποιητική περιδιάβαση στο κοσμικό τσίρκο των κλόουν, ή μια «ιλαροτραγωδία σε πολλές πράξεις», με αφετηρία την κυρίαρχη persona του Σαρλώ και κατάληξη τη «μυθική» φιγούρα του Νίκου Καρούζου, μέσα από την οποία αναδύονται και παρελαύνουν μια σειρά ποιητικά προσωπεία, αλλά και σφυρηλατείται το ίδιο το...

Η δεύτερη ποιητική συλλογή της Ζωής Χατζηγεωργίου, η οποία περιλαμβάνει τριάντα ποιήματα και τριάντα χαϊκού. – Διαφωνία Λουκά και Ματθαίου, ευαγγελιστών – Φαίνεται πως ύπνος πήρε την ετοιμόγεννη γυναίκα και είδε πως γέννησε παιδί κατάδικό της? παιδί με άγνοια ζωής που διόλου δεν απέκλινε του φυσιολογικού και του συνηθισμένου? νήπιο που δεν ξεπέρναγε σε γνώση τους δασκάλους? γιο που τον...

Η ποιητική συλλογή αποτελεί μια συνολική αισθητική, συναισθηματική, ιδεολογική και βιωματική κατάθεση του Κώστα Ευαγγελάτου μέσα από τους δρόμους και τα μονοπάτια της πηγαίας ποιητικής έκφρασης που τον οδήγησε στην πολυσύνθετη δημιουργία του. Η λυρική διάθεση μεταβαίνει σε καυτά θέματα και πεδία της καθημερινής ζωής, των κοινωνικών προβλημάτων και του κοινωνικοπολιτικού αναστοχασμού με πυξίδα...

Από μικρό παιδί είχα την αίσθηση ότι μεγάλωνα σε μια κοινωνία φάσης και αντίφασης. Σ’ έναν κόσμο αίσθησης, παραίσθησης και λιγότερο ενσυναίσθησης. Είχα πολλές ερωτήσεις. Σύντομα άρχισα να ρωτάω γονείς, δάσκαλους, καθηγητές. Όλοι μου έδιναν τις ίδιες κλασικές, στερεοτυπικές απαντήσεις. Οι πραγματικές απαντήσεις ήρθαν, όταν άρχισα να γράφω. Όταν χρειαζόταν να δανειστώ κάποιον “εαυτό”...

...

Τα όνειρα είναι δείγματα ζωής σε έναν κόσμο τρελό που τρέχει με ορμή προς τοίχο πέτρινο…...

Το πρόβλημα του πολλαπλασιασμού Έβλεπα το κεφάλι του να κατρακυλάει. Είχε ήλιο. (Είναι ηλιόλουστες οι μέρες που γεννιούνται οι δολοφόνοι.) Ύστερα είδα το κεφάλι της, ύστερα είδα πάλι το κεφάλι του, και ξανά το κεφάλι της. Ύστερα είδα τα κεφάλια τους πολλαπλασιασμένα. Πιο ύστερα έχασα το λογαριασμό. Σαν να βλέπεις πολλαπλασιασμένο ένα Ζαμπρίσκι Πόιντ τεράστιο. Ίτε παίδες, παιδιά του...