ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ Κανείς μας δεν κατάλαβε πως χορεύαμε σ’ αναμμένα κάρβουνα και τα καμένα πόδια μας την άλλη μέρα φανήκανε όταν πια ούτε κάρβουνα ούτε στάχτες. Την ώρα της έκστασης αλλού ανήκαμε ψυχή και κορμί αλλά οι πληγές μεγάλωναν άρχισε να μυρίζει η καμένη σάρκα. Τώρα, μόνο πονάμε, χάθηκε τ’ όραμα. ΟΤΑΝ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ Έτσι έρχονται οι λέξεις σωσίβια Με την καταστροφή....

Γκιλοτίνα, σύρμα. Κρύσταλλο. Κοψίδι, κόλλα. Ασφαλτική, μαστίχα. Οδοστρωτήρας. Αντιολισθητική βαφή. Σκαρπέλο, καλαπόδι. Σόλα, δερματίνη. Πάσσαλος. Αποζεύκτης, γείωση, ασφάλεια. Ασφάλεια, στολή. Επικρουστήρας, κάννη. Κλισιοσκόπιο, στόχαστρο. Καψούλι, μπαρούτι, κάλυκας. Τέιζερ, ασφάλεια. Γκλοπ. Σπερματοζωάριο, ωάριο. Τεστοστερόνη, προγεστερόνη....

... με τόσο αίμα μού κόπηκε η όρεξη πετάω το χοιρινό και τη σαλάτα απ’ το παράθυρο ελπίζω να πέσουν σε κανενός το κεφάλι μπας και περάσει ο έρωτας της ζωής μου ή έστω κάποιος να με βρίσει Η Δυσανεξία στη λακτόζη είναι η νέα ποιητική συλλογή του Αρεταίου Μπεζάνη. Η συλλογή ξεκινάει και τελειώνει με αίμα. Κυριαρχούν τα χρώματα, οι μυρωδιές και οι εικόνες. Ο κεντρικός πυρήνας της είναι ο έρωτας...

ΜΕΤΑ Θα βγα?λω τα βλε?φαρα? μου. Θα σου τα χαρι?σω. Να τα κα?νεις δεμα?τια. Να τα στοιβα?ξεις στα μαυ?ρα σου μαλλια?. Το καλοκαι?ρι τα πουλια? μοιρα?ζονται τα ι?δια κλαδια? με τα τζιτζι?κια. Εμει?ς θα μοιραστου?με την ο?ραση. Ο?που κοιτα?ς θα βλε?πω. Ο?που κλει?νεις τα μα?τια θα σκοντα?φτω. Θα κριματι?ζω με το φως το ματιω?ν σου. Μετα?; θα με ρωτη?σεις....

Όμως, σε βρίσκω, με τα ίδια ευχαριστώ απ’ τη μηχανή του χρόνου με το ίδιο βλέμμα κι απ’ της ερωτικής καθαρότητας το σκίρτημα ως μέσα στα φρόνιμα λόγια που αγκαλιάζονται. Όμως, στο πένθος μας με όσα φέρνει ο πόνος με όσα κρύβει κι η νέα ηδονή των ανάρμοστων οι άδειοι μας τόποι περνούν στο μεγάλο όνειρο με το φως των εξακολουθητικών μας σαρκασμών. Τόπος έρωτας και χαμένος ο φόβος της μνήμης κι...

O Κώστας Γουλιάμος με την ποιητική του συλλογή Το Μάτι της Λέξης καταδεικνύει πως όσα αγγίζουν οι λέξεις γίνονται αίμα στη ρίζα των νεκρών. Τις σελίδες της συλλογής του διατρέχουν ο πόνος, η θυσία, ο θάνατος για το δίκιο. Μέσα σε αυτές, το αίμα ποτίζει τα βρεγμένα χόρτα και οι σύντροφοι στις κόκκινες νύχτες γίνονται αστέρια που το φως τους σκίζει στα δύο το σκοτάδι. Η συλλογή αποτελείται από...

...

«… Σ?ν ?να ε?δος ?μερολογίου πο? παρακολουθε? β?μα β?μα τ? ζω? γύρω του, ?λλ? κα? τ?ν ?δια τή ζωή του, ? ?ποία ?ξελίσσεται μέσα ?π? διαφορετικ? γεγονότα, σ? διαφορετικο?ς τόπους κα? πολιτισμούς…»....