«Από το να δημιουργείς συμπάθειες, είναι καλύτερο να δημιουργείς συμφέροντα». Το πλήρες κείμενο του έργου που παίζεται αυτή τη σεζόν (23-24) στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού και μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ. Το διασημότερο έργο του Χαθίντο Μπεναβέντε (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1922) που παίζεται μέχρι σήμερα στην Ισπανία και σε πολλές άλλες χώρες. Ο Λεάνδρο και ο Κρισπίν φτάνουν σε μια μεγάλη πόλη. Έχουν μόλις καταφέρει να ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη μιας άλλης πόλης που τους κυνηγάει για παρανομίες. Ο πονηρός Κρισπίν, που έχει περάσει χρόνια καταδικασμένος στις γαλέρες (κάτεργα), είναι ο βασικός πρωταγωνιστής της γκινιολέσκας φάρσας. Πείθει τον Λεάνδρο να παρουσιαστεί εκείνος μεν ως πλούσιος άρχοντας, ο δε Κρισπίν ως υπηρέτης του, και να τον αφήσει να χειριστεί την κατάσταση όπως θέλει. Βασική αρχή της κοσμοθεωρίας του Κρισπίν είναι ότι: "Αντί να δημιουργείς συμπάθειες, καλύτερα είναι να δημιουργείς συμφέροντα". Έτσι, πολύ σύντομα, εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις, καταφέρνει να δέσει όλους τους κατοίκους της πόλης με συμφέροντα που θα τους αναγκάσουν να υποστηρίξουν τους δυο άφραγκους απατεώνες. Ο έρωτας του Λεάνδρο για τη Σίλβια, την πλούσια κόρη του Πουλτσινέλα και πολύφερνη νύφη της πόλης, παραλίγο να του χαλάσει τα σχέδια, στο τέλος όμως η πονηριά του θριαμβεύει μαζί με τον έρωτα του ζευγαριού.