Α Π Ο Ι Κ Ι Α Μια αποικία απόκτησα στον ουρανό. Τις αφέγγαρες νύχτες μπορώ καθαρά να δω τη λάμψη της. Την ποτίζω συχνά –πόσο στοιχίζουν άλλωστε τα δάκρυα;– κεράκια στο χώμα ανάβω το Σάββατο των ψυχών τον φόβο να διώχνω μακριά. Χ Ι Ο Ν Ι Ζ Ε Ι Σ Τ Α Μ Α Τ Ι Α Μ Ο Υ Χιονίζει στα μάτια μου κουρτίνες με πείσμα αρχέγονο ξύνω το πιάτο του ορίζοντα....