Η δίγλωσση αυτή ανθολογία παρακολουθεί την εξέλιξη της μοντέρνας καταλανικής ποίησης κατά την πιο κρίσιμη πεντηκονταετία της: από την ανάδυση της πρωτοπορίας, στη δεκαετία του 1910, έως τα τελευταία χρόνια της φρανκικής δικτατορίας. Έτσι, δίνεται για πρώτη φορά η ευκαιρία στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό να έρθει σε επαφή με δώδεκα από τους σπουδαιότερους Καταλανούς ποιητές του 20ού αιώνα, χαρακτηριστικά ποιήματα των οποίων μεταφράζονται από το πρωτότυπο: από την ποίηση του Μεσοπολέμου (J. Salvat-Papasseit, J.V. Foix) και τα δύσκολα χρόνια της μετεμφυλιακής Καταλωνίας (με κεντρική φυσιογνωμία τον Salvador Espriu), μέχρι τους «Νεότατους» της δεκαετίας του 1960. Ήμαστε τρεις, σκυφτοί, σε τρύγο σκοτεινό, στα μάτια η θάλασσα, στα χέρια η μούργα, καθώς καπνίζει το φράγμα στ’ αλάτι των δασών και στο λόφο αντηχάει ενός παιδιού το κλάμα. … Δεν ήμαστε κανείς, με φύλλα σκεπασμένοι στα σκοτάδια, καθώς βρέχει ο φόβος πάνω στα πέταλα του βάλτου, και τ’ άλλο, το Αγνό, λεύτερο από δοιάκι και πανιά, σαλπάρει -οραματικό- για τη Στιγμή την καθάρια. J.V. Foix Η μετάφραση των ποιημάτων έπεται μιας σύντομης εισαγωγής, η οποία -όπως και το σύνολο του τόμου- περιλαμβάνει χρήσιμο οπτικό υλικό. Τα μεταφρασμένα ποιήματα συνοδεύονται από αντίστοιχο επίμετρο για καθέναν από τους ανθολογούμενους ποιητές. Ανθολογούνται οι: J.V. Foix, Joan Salvat-Papasseit, Salvador Espriu, Joan Vinyoli, Josep Palau i Fabre, Joan Brossa, Gabriel Ferrater, Miquel Marti i Pol, Joan Margarit, Marta Pessarrodona, Francesc Parcerisas, Pere Gimferrer