...

...

...

ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ Τον νήστεψα πολύ τον έρωτα γιατί πολύ τον πίστεψα. Αν είναι κάτι ν’ αποστερηθείς, λέω πως αξία πιο πολύ του δίνεται όταν αποστερείσαι ό,τι το πιο πολύ αγάπησες...

Χωρίς το σκοτάδι δε θα εκτιμούσα το φως. Αλλά και χωρίς το φως δε θα υπήρχε σκοτάδι. Τα ποιήματά μου αποτελούν τον πυρσό που έχασα κάπου στον δρόμο. Τον πυρσό που χάνει κάποιος ακόμη και στα είκοσι, προσπαθώντας να συμφιλιώσει αυτές τις δύο δυνάμεις μέσα του. Είμαστε πολύ μικροί για να κρυφτούμε απ’ τη ζωή. Είμαστε πολύ μεγάλοι για να λέμε ψέματα στους εαυτούς μας. Και να διασχίζουμε αυτόν...

...

Τι συμβαίνει όταν η αφέλεια βουτά στα άγρια νερά της πραγματικότητας; Η συλλογή αυτή, μια μίξη ποίησης, πεζών και μυθιστορημάτων, ανοίγει την πόρτα σ’ έναν κόσμο σκληρό και σουρεαλιστικό. Σ’ έναν πλανήτη που συνεχώς καταστρέφεται, τα αγριόχορτα σε καλούν να ανακαλύψεις τι κρύβεται ανάμεσα στις πολυκατοικίες της Αθήνας, στα μονοπάτια των ελληνικών νησιών και στους διαδρόμους των αεροπλάνων....

Ποιητική συλλογή χωρισμένη σε τρεις ενότητες -«Παραμύθια για μικρούς», «Παραμύθια για μεγάλους», «Το τέλος των παραμυθιών»- μέσα από την οποία η συγγραφέας σχολιάζει με το δικό της μοναδικό τρόπο τα όσα χαρακτηρίζουν την εποχή μας, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Τα ολιγόστιχα, λυρικής διάθεσης, ποιήματα μας παρουσιάζουν μία ποικιλία θεμάτων -αντικατοπτρίζοντας την οπτική της συγγραφέως- από...

Στα μαθηματικά, κάθε τελεία είναι ένα σημείο. Από κάθε σημείο διέρχονται άπειρες ευθείες. Από δύο ή περισσότερα, όμως, σημεία μόνο μία ευθεία μπορεί να διέλθει. Στη γλώσσα, η τελεία είναι σημείο στίξης· σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου και την αρχή μιας άλλης. Η άνω τελεία, δε, σηματοδοτεί μια παύση που συνδέει με ό,τι ακολουθεί ή οδηγεί σε αυτό. Στη ζωή, η τελεία είναι μια ρωγμή· μια ρωγμή...

Η ποιητική «Τα χρώματα της μητρότητας» είναι ένα ταξίδι στα βάθη της ψυχής μιας νέας μητέρας. Μέσα από ποιήματα και εικαστικά έργα, αποτυπώνονται στιγμές που όλες μας γνωρίζουμε – από τη γλυκιά αναμονή του ερχομού ενός βρέφους μέχρι τις μικρές καθημερινές νίκες και αγωνίες της ζωής με το παιδί. Δεν υπάρχουν κανόνες εδώ, μόνο συναισθήματα και εικόνες που μας φέρνουν κοντά σε ό,τι σημαίνει να...

ΔΕΝ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ Ξεκούρασε το κεφάλι σου πάνω στο στήθος μου κι άκου πώς συσσωρεύονται τα ερείπια πίσω απ’ τη σχολή του Σαλαδίνου, άκου τα θαμμένα σπίτια της Λίφτα άκου τον κατεστραμμένο μύλο, τα παιδιά που μαθαίνουν ανάγνωση στο ισόγειο του τζαμιού, άκου να σβήνουν τα φώτα για τελευταία φορά στα ψηλά μπαλκόνια της Κοιλάδας του Σταυρού, άκου το πλήθος που σέρνει τα πόδια...

ΤΑΞΙΔΙ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ Κρύωνες σ’ ένα παγκάκι παιδικής χαράς. Με ό,τι σάρκα έβρισκα στο κρύο σε σκέπαζα. Όταν με ξεβόλεψες στον καναπέ χυμώντας με το σάλιο σου στους φόβους μου ήσουν περίπτερο στην Πατησίων με φωτιά. Υπήρξε εκείνη η νύχτα όταν με ξέντυσες. Το δωμάτιο καταποντίστηκε το πέτσινο κολύμπαγε με το χαλί τα σύνεργα γυμναστικής και τα βιβλία βούλιαζαν ασυμμάζευτα. Έπρεπε να φύγεις. Μας...

Στο Δουβλίνο, ο πατέρας του Νίκολας παρατάει τα πάντα προκειμένου ν’ αφοσιωθεί στη ζωγραφική. Σ’ ένα νησί της δυτικής Ιρλαν­δίας, η νεαρή Ίζαμπελ φεύγει για τη μεγάλη πόλη, κουβαλώντας μια βουβή ενοχή. Πατώντας στα χνάρια του μαγικού ρεαλισμού, ο Νάιαλ Ουίλλιαμς γράφει για την αμφιβολία και την πίστη, για το πάθος και την παραίτηση, για τη συντριβή και το απρόσμενο θαύμα, ­καθώς διηγείται την...

Μπήκα μέσα στο κάδρο έγειρα δεξιά, λίγο αριστερά ισορρόπησα. Παπιγιόν, σμόκιν, λουστρίνια κι ένας καρδινάλιος μέσα μου. Η μεταμφίεση επετεύχθη έγινα μέρος της επίπλωσης. Φόρεσα κι ένα αυτάρεσκο χαμόγελο να ρίξω στάχτη στα μάτια. Καθώς άχνιζε η σούπα στο τραπέζι ξεκίνησα τον λόγο μου μπλα, μπλα, μπλα, μπλα… Παπιγιόν, σμόκιν, λουστρίνια καρδινάλιος, χαμόγελο κι από μέσα να λείπω. Μετά το...

Η ποίηση σε αυτή τη συλλογή λειτουργεί ως πύλη σε μια διαφορετική διάσταση της ζωής. Τα ποιήματα, γραμμένα στο πέρασμα του χρόνου, καλούν τον αναγνώστη να εντρυφήσει στον κόσμο της ποίησης, όπου, στη σημερινή ταραγμένη εποχή, η ποίηση καλείται να χαράξει νέους δρόμους συνείδησης. Με λεπτομέρεια και ευαισθησία, οι στίχοι οδηγούν σε νοσταλγικές περιπλανήσεις, συναισθηματικές αναταράξεις και...

Με την πρώτη του ποιητική συλλογή, ο Νίκος Παντερής αναδύεται ως μια νέα, δυνατή φωνή στην ποίηση, προσκαλώντας μας σε μια βαθιά εξερεύνηση του χρόνου και της μνήμης. Χρησιμοποιώντας πυκνές και εκλεπτυσμένες λέξεις, ο ποιητής δημιουργεί έναν κόσμο όπου το παρόν και το παρελθόν συγκρούονται και συνυπάρχουν. Σε αυτήν την ποιητική συλλογή, οι αναγνώστες θα βρουν έναν μοναδικό διάλογο ανάμεσα στο...

Για όσους ψάχνουν μια ποιητική συλλογή που ξεχειλίζει αγάπη Πο?σοι Αυ?γουστοι χωρα?νε σε ε?ναν Σεπτε?μβρη; Πο?ση αγνο?τητα σ’ ε?να βλε?μμα; Πο?ση ανα?γκη σ’ ε?να «μαζι?»; Πο?σον ε?ρωτα αντε?χουμε πραγματικα?; Κι αν αντε?χουμε πολυ?, ει?μαστε, α?ραγε, προετοιμασμε?νοι για τη μη ανεξι?τηλη και εφη?μερη φυ?ση του; Μια συλλογή ποιημάτων για τη δυ?ναμη της ψυχη?ς, την απλο?τητα της στιγμη?ς, τις...

...

Γράφω για το λίγο για το πολύ την πλημμύρα το απίστευτο το απίθανο το απροσδόκητο το αυθαίρετο το απρόβλεπτο Γράφω για την αβεβαιότητα των λέξεων Γράφω για τους φύλακες των οριζόντων που φλέγονται Γράφω για τη σιωπή των φωτογραφιών μου Γράφω για… Να μην ξεχάσω...

ΣΧΕΔΙΑΖΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ καταγράφω τα πολλαπλά σενάρια της φαντασίας για κάτι που πρόκειται να γίνει. Όσο είμαστε στην αρχή, υπάρχει η ελευθερία της δοκιμής – διαφορετικές εκδοχές οδηγούν σε διαφορετικές πορείες. Σταδιακά όμως καλούμαστε να επιλέξουμε. Αν το σχέδιο προορίζεται για κήπο, τότε όλα γίνονται ακόμα πιο ρευστά. Η πρώτη ύλη αλλάζει χρώμα και πρόσωπα, γίνεται σώμα που ανθίζει και ερημώνει στο...

Όλο λέω πως δεν θα γράψω, πως αρκεί έως εδώ, όμως η ποίηση μέσαθε αναβλύζει Και με τριγυρίζει, επίμονο ερπετό. Σαν κηπουρός καλλιεργώ, σαν αλιεύς θα μεγαλουργήσω όταν επιτέλους σταματήσω. Ιχνηλατώντας την παύση ανάμεσα στις λέξεις...(ασυρμάτου σιγή) Θέμα συμπαντικής οικονομίας, υλοενεργειακής αφθονίας. Μην με φθονήσετε. Επιχειρώ να διανθίσω τον βίο μας. Άνθη χαρίζω. Από το παρελθόν χωρίζω Και...

Ποιητικές διαδρομές στα φλέγοντα ζητήματα της εποχής, με θέματα σχετικά με την οικογένεια, τη φύση, την πολιτική, την πατρίδα, τον έρωτα, τη φιλία. Ποιητικές διαδρομές στο παρόν, με κοινό παρονομαστή το όνειρο για ένα καλύτερο μέλλον....