Επιρρεπής. Καθότι επιρρεπής στους έρωτες, παρακαλώ, κρατάτε μακριά μάτια και βλέμματα που θα ταράξουν πεταλούδες στο στομάχι, από χρόνια βαλσαμωμένες, αλλά επικίνδυνα έτοιμες για δεύτερη ζωή και μετενσάρκωση κάποιου ταριχευμένου έρωτα....

...

Τα Γράμματα στη θλίψη αποτελούν την τρίτη ποιητική συλλογή του Τάσου Μιχαηλίδη και έρχονται πέντε χρόνια μετά από τις Ασυνταξίες λαβυρίνθων. Η συλλογή είναι μια σύνθεση ποιητικών επιστολών από διάφορους αποστολείς προς τη θλίψη, που εκτείνονται χρονικά από τις 10 Νοεμβρίου έως τις 22 Δεκεμβρίου. Η ένταση των επιστολογράφων κυμαίνεται από την απόγνωση μέχρι την υποκριτική εσωστρέφεια και τη...

...

Όχι, δεν είναι απ τα χρόνια -όχι πως δεν περνούν, μα δεν είναι απ τα χρόνια- ούτε από το βάρος ούτε απ την κούραση ούτε από λάθος στάση σώματος ή ζωής ούτε από τραύμα παιδικό ούτε καν απ τις κακοκαιρίες που έχει διασχίσει. Είναι απ το καρφί που την τρυπά στην πλάτη κάθε που στριμώχνει τον εαυτό της στον τοίχο. Είναι από κείνο το άγριο σφίξιμο στους μύες να σταθεί ευθυτενής την ώρα που...

Ρίζες, πολιτική, θρησκεία, αγάπη, ειρήνη, έννοιες και αξίες τόσο οικουμενικές κι ανθρώπινες, αποτελούν βασικά μα όχι και τα μόνα κομμάτια σύνθεσης του λυρικού παζλ του κόσμου της Αργεντινής συγγραφέως Λουίσα Φουτοράνσκι, στη συλλογή Humus… humus. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για μια λογοτεχνική έκφραση ολοκληρωτικά ρεαλιστική και (παν)ανθρώπινη που κρατάει αποστάσεις από το ars gratia artis (τέχνη...

ΡΟΠΑΛΟΦΟΡΟΙ Με τα επιχειρήματά τους επ’ ώμου προσέρχονται στο διάλογο κι έχουνε τέτοια πειθώ, που δεν τολμά κανείς ν’ αντιλογήσει...

Δύο σύμφωνα είναι αρκετά για να μετατρέψουν τη στοργή σε οργή και να εκθέσουν σε δημόσια θέα την εκλεκτική τους συγγένεια καταλύοντας την ψευδαίσθηση των βασικών αντιθέσεων....

Το βιβλίο συμπεριλαμβάνει το σύνολο του έργου του Πάρη Βασιλειάδη, που εδώ και λίγο καιρό δεν βρίσκεται πλέον κοντά μας, και αποκαλύπτει μια ξεχωριστή προσωπικότητα που επέλεξε να μην κάνει και τόσο θόρυβο όσο βρισκόταν εν ζωή. Πρόκειται για έναν τόμο 265 σελίδων που συμπεριλαμβάνει τρεις ποιητικές συλλογές, οι δύο σε κλασική ποιητική φόρμα και την τελευταία, που αποτελεί και το κύκνειο άσμα...

Ένα τετελεσμένο γεγονός Ένα τετελεσμένο Γεγονός Ο βαρκάρης κάνει τη δουλειά του Ο ταξιδιώτης φτάνει απέναντι Χωρίζεται από αυτούς Που πίσω έμειναν. Η φυγή του Τσεκούρι Κόβει τον δεσμό Τον δεσμό όσων πίσω έμειναν Χωρίζονται και αυτοί Για πάντα....

Κοίτα πόσα χρόνια έχουν περάσει! Πόσο μυστηριώδης είναι η αίσθηση, όταν οι δείκτες του ρολογιού αρχίζουν και γυρνούνε προς τα πίσω! Και έτσι βλέπω άλλη μια φορά, τις ώρες που το ρολόι έδειξε. Και τώρα, θα έπρεπε να το κοιτάω λυπημένα. Μα όχι! Φρόντισα τη ζωή μου να την κάνω έτσι, ώστε να κοιτάω το ρολόι ολοκληρωμένα....

Λοιπόν, σατράπη, πάμε γιά τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, με διηπειρωτικούς πυραύλους, πυρηνικά μανιτάρια και πόλεμο των άστρων; Οι αναλυτές του ΝΑΤΟ λένε, πως δεν θα τολμήσει ο Πούτιν να ρίξει πηρηνικές βόμβες.Το μυαλό τους και μιά λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος. Στην αρχή ίσως. Αλλά, αν νοιώσει ότι χάνει τον πόλεμο στην Ουκρανία, ή ότι απειλούνται σοβαρά τα σύνορά του από τη Δύση και το...

Στο χάραμα της μέρας, χωρίς ν’ ακουστεί, ξανοίχτηκε ένα σκαρί Όσο μάκραινε από το βράχο τόσο πιο πλούσιο το φως ακοντιζόταν έτσι που δεν καταλάβαμε πώς φεύγει η αυγή κι έρχεται η δύση Το πέλαγο κατέβαινε σα φωτεινό ποτάμι Ο αγέρας γινόταν μουσική από αρμονία κι απ’ όνειρο πλασμένος Ήταν γλυκό το πρωινό πάνω από της Γης τον ξύπνο...

Ο κόσμος είναι μια αιώνια περιστροφή. Μας κρατά, μας γυρίζει από τη μια και από την άλλη πλευρά, σε κάποια στροφή μάς πετά έξω και γυρίζουμε στο απόγειο του κύκλου. Και αφού πάντα γυρίζουμε σε τούτον τον αιώνιο κύκλο είμαστε πάντα παρόντες....

Πρόκειται για την πρώτη ποιητική συλλογή της εικαστικού και -έως τώρα- πεζογράφου Μαρίας Κολοβού-Ρουμελιώτη....

Είμαι άλογο σ’ ένα παλιό λιθάρι σφιχτά δεμένο μ’ ένα σκοινί παλιό και ξεσκισμένο. Είμαι ήρωας των παραμυθιών και κρεμασμένο σύμβολο στο στέρνο των παιδιών που παίζουν τη γλύκα των χωραφιών. Είμαι ένα άλογο σ’ έναν κρίκο παμπάλαιο, κοιμισμένο μ’ ένα σκοινί κομμένο και άυλο....

Να ταξιδεύεις στην πλανεύτρα θάλασσα για τόπους αλαργινούς κι ωραίους και να εύχεσαι γαλήνια να ’ναι, καταδεκτική και φιλόξενη, να σου χαμογελάει και να σε προσέχει, όλοι θέλουμε αγάπη. Ο τυχερός εσύ ανάμεσα στους άλλους τα χέρια σου ν’ ανοίγεις και να σηκώνεις στον ουρανό τα μάτια, ευχαριστώντας το Θεό για το γαλήνιο ταξίδι που σου χάρισε, δεν είναι δα και λίγο ένα τέτοιο δώρο!...

ΜΙΣΕΣ ΔΟYΛΕΙΕΣ Ξημέρωσε η μέρα και ποζάρει Σαν ακέφαλη κούκλα σε βιτρίνα. Την υποδέχομαι όπως έχω μάθει, Μ’ έναν λυγμό και μ’ ένα καφεδάκι. Έτσι κι αλλιώς τα καταστήματα θ’ ανοίξουν Αργότερα, όταν θα ’χει πια στεγνώσει Το αίμα αυτού του αποκεφαλισμού. Μακριά, σ’ έναν άλλο γαλαξία, Ακόμη τα πουλιά χουζουρεύουν Χωμένα σ’ ανάλαφρα σύννεφα. Μόνον ο κύκνος στην ουράνια λίμνη...

Ένα ταξίδι στον κόσμο της ποίησης μέσα από την ευαίσθητη ματιά της φιλολόγου Κατερίνας Καρασούλα...

Και υπνοβατώ στις όχθες του ουρανού Και ακόμα τραγουδώ τα στοιχειωμένα όνειρα Παρόλο που με ζώνει Της λύπης η τρομερή παρουσία Είναι πάντοτε εδώ Και σφίγγει ολοένα την παράφορη ψυχή μου...

Ζαλάδα Ενώ έρπεις προς τον εξωτερικό κόσμο, στίλβει η ίδια πάντα εικόνα του εαυτού Η ηλικία γυρίζει στο νερό Στην ίδια πάντα καρέκλα ο γέρος προεκτείνει τον δείκτη του να εισχωρήσει στη μνήμη Λίγο κενό αντιγράφει τα πάντα Ο χρόνος μονίμως χαλάει, πισωγυρίζει, ίσως να ’ναι αναπηρία ίσως μια γνώση ίσως μέρος για να σταθείς και να φτιάξεις....

Η ποίηση για τη δημιουργό Νατάσα Νικ. Οικονομοπούλου, που έχει φύγει από τη ζωή, ήταν πάντα η όασή της, το πνευματικό και συναισθηματικό της καταφύγιο, ο τρόπος να επικοινωνήσει συναισθήματα, ιδέες, σκέψεις. Και αυτή η διεργασία συνεχίζεται με την ποιητική συλλογή Ανάμνηση, που εκδίδεται με την επιμέλεια του αδελφού της Τίμου Οικονομόπουλου....