Στο «Ρησπέκτ» ο Άρις Γεωργίου αποδίδει φόρο τιμής σε έργα ομοτέχνων της φωτογραφίας ή της ζωγραφικής. Επίσης, εξηγεί με ποιόν τρόπο ορισμένα βιβλία τον κινητοποίησαν και αναφέρεται σε φωτεινές περιπτώσεις προσώπων που διαδραμάτισαν δημοσίως ένα ρόλο αξιοσημείωτο ή και κομβικό για τον ίδιο. Ο συγγραφέας, εν είδει ελάχιστης οφειλής, συγκεντρώνει λέξεις που για αρκετά χρόνια συνωστίζονται...

Θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να έρχεται καθημερινά σε επαφή με τη φύση. Εγώ μεγάλωσα και ζω στην επαρχία. Είμαι φυσιολάτρης και καθημερινά περιπλανιέμαι στη Λίμνη Πλαστήρα παρέα με τη φωτογραφική μου μηχανή. Ποτέ δεν σχεδιάζω τη λήψη, επειδή οι φωτογραφίες τοπίου έρχονται αυθόρμητα. Συνεχώς περπατάω ή οδηγώ και είμαι πάντα σε εγρήγορση. Εάν δω μια ενδιαφέρουσα σκηνή, σταματάω και φωτογραφίζω....

Δύο κείμενα συμπληρωματικά το ένα του άλλου, τα οποία τείνουν αφενός να αναδείξουν τη σχέση φωτογραφίας-μνήμης ως αντι-μνήμη, αφετέρου την ανάδυση του σώματος-φύλου ως εγγραφή στην εικαστική γλώσσα και αντιστρόφως....

Οι τόποι που συναντήσαμε είναι μικρές επιστροφές σ’ έναν ακριβό όσο και αλλοτινό εαυτό. Ταξιδεύουμε συχνά εκεί, μέσ’ από φωτογραφίες και αναμνήσεις, αναζητώντας την επίγευση μιας προσωπικής αλήθειας. Στα τοπία κοιμούνται οι εικόνες που ονειρευτήκαμε και τα πρόσωπα κουβαλούν τους ψιθύρους μας. Όλα μαζί γίνονται μια περίεργη σημειολογία από ένα άνοιγμα μυστικό σ’ έναν απόκρυφο, δικό μας κόσμο....

Αντί άλλου αντίδωρου… Με τον Εθνικό Κήπο, είμαστε γνώριμοι από τα παιδικά μου χρόνια. Από όταν γεννήθηκα και μέχρι σήμερα, κάπου γύρω και τριγύρω του ζούσα και ζω. Ως παιδί, δεν τον χάρηκα. Άρχισα να τον ανακαλύπτω γύρω στα τριάντα μου, όταν στις μεγάλες μου βόλτες στην Αθήνα, τον διέτρεχα. Σε παρακμή αυτός, σε καλύτερη κατάσταση εγώ. Φίλοι αρχίσαμε να γινόμαστε μετά τα σαράντα μου, όταν...

Θα μπορούσε ένα συλλογικό φωτογραφικό λεύκωμα να σκιαγραφήσει την ταυτότητα μιας ολόκληρης πόλης, όπως η Θεσσαλονίκη, στον 21ο αιώνα; Σύγχρονη γενιά καλλιτεχνών, εβδομήντα οκτώ στον αριθμό, και εννέα συγγραφείς συνεργάζονται για να «διηγηθούν» την πόλη, να φτιάξουν ένα λεύκωμα αγάπης. Μέσα από τα λόγια των συγγραφέων: Σκοπός είναι να ξεφύγουν από τον κλοιό της ασημαντότητας και της ευκολίας,...

...

Μια ολοκληρωμένη έκδοση μνήμης φωτογραφιών που ζωντανεύει τον αγώνα του Πολυτεχνείου το 1973. Μέρος του τεκμηριωμένου, σπάνιου και ακυκλοφόρητου αυτού φωτογραφικού υλικού έχει εκτεθεί σε ενότητες σε κτίρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, σε αίθουσες της Βουλής των Ελλήνων, του Δήμου Αθηναίων (κτήρια ΕΑΤ-ΕΣΑ), της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, Δήμο Ιλίου και αλλού....

...

Φίλος στήριγμα ο Τάκης, συνιδρυτής του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας και συνεργάτης καίριος κατά την υποκειμενική μου θεώρηση. Σε αντικειμενική θέαση, ο Τάκης Τλούπας αναδείχτηκε δημιουργός εμψυχωμένου καλλιτεχνικού έργου, εραστής της αλήθειας στη φιλοσοφική της ουσία, που σημαίνει κατανόηση της φύσης, του φυτικού-ζωικού κόσμου, του ανθρώπου στις ποικίλες εκδηλώσεις του βίου, των...

...

Πρόκειται για μια πολυτελή έκδοση με σκληρόδετο εξώφυλλο, που περιλαμβάνει εγκιβωτισμένες ιστορίες χαρτογράφησης avant-garde ιδεών, αναλογικά κολάζ και χαϊκού σε μια μετά –μεταμοντέρνα διακαλλιτεχνική επικοινωνία, μια πολυσημειωτική συνάφεια ποίησης-κολάζ, μέσα στις πολύχρωμες σελίδες του λευκώματος. Περιλαμβάνει εισαγωγικό σημείωμα της υπεύθυνης των εκδόσεων Καλλιόπης Πασιά, νομικού –...

...

Φωτογραφίες και κείμενα πλαισιώνουν εικαστικά την αφήγηση της επώδυνης διαδρομής της απώλειας των μελών της οικογένειας της Ρενέ Ρεβάχ από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς. Μοναδικός επιζών ήταν ο παππούς της Αλβέρτος Ρεβάχ ο οποίος είχε διαφύγει στην Αθήνα και μέχρι το τέλος του πολέμου τους περίμενε προετοίμαζοντας την επιστροφή τους. Η Ρενέ Ρεβάχ τον συναντά τη στιγμή της συντριβής του όταν...

Φωτογραφίες και κείμενα πλαισιώνουν εικαστικά την αφήγηση της επώδυνης διαδρομής της απώλειας των μελών της οικογένειας της Ρενέ Ρεβάχ από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς. Μοναδικός επιζών ήταν ο παππούς της Αλβέρτος Ρεβάχ ο οποίος είχε διαφύγει στην Αθήνα και μέχρι το τέλος του πολέμου τους περίμενε προετοίμαζοντας την επιστροφή τους. Η Ρενέ Ρεβάχ τον συναντά τη στιγμή της συντριβής του όταν...

Οι φωτογραφίες της Τζένης Λυκουρέζου και του Ανδρέα Ζαχαράτου μας οδηγούν σε ένα ταξίδι ανακάλυψης περιοχών που δεν γνωρίζουμε ή νομίζουμε πως γνωρίζουμε. Το έργο τους αφιερωμένο στη Καλαβρία και τη Μάνη βάζει σε σύγκριση δύο τόπους ιδιαίτερα γοητευτικούς στην Ελλάδα και την Ιταλία που συχνά εκλαμβάνονται ως περιφερειακοί και άγριοι. Οι φωτογράφοι καταφέρνουν να μην αποσπαστεί η προσοχή από...

Artist Studios. Chaos and Inspiration Στο νέο της φωτογραφικό λεύκωμα, Ατελιέ καλλιτεχνών, χάος και έμπνευση (Artist Studios, Chaos and Inspiration), η Λίλη Τσίγκου μάς προσκαλεί σε μια μοναδική οπτική ξενάγηση στα εργαστήρια έντεκα καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών. Μέσα από τον φακό της, αποτυπώνεται η ακατέργαστη, συχνά χαοτική ομορφιά αυτών των δημιουργικών χώρων,...

...

...

On photography Συλλέγοντας φωτογραφίες, συλλέγουμε τον κόσμο. Όταν φωτογραφίζουμε, οικειοποιούμαστε εκείνο που φωτογραφίζουμε. Διότι θέτουμε εαυτούς σε μια τέτοια σχέση με τον κόσμο, ώστε μας δημιουργείται η εντύπωση πως διαθέτουμε γνώση – και συνεπώς εξουσία. Οι φωτογραφικές εικόνες, περισσότερο από μαρτυρίες του κόσμου, δείχνουν να αποτελούν κομμάτια του, μικρογραφίες της...

The Parkinson’s Faces Project showcases captivating black-and-white portraits of individuals who have bravely faced a diagnosis of Parkinson’s disease. These portraits capture a range of time, from just one year to as long as twenty years after the diagnosis. The youngest participant was in his early 20s when he received the diagnosis. These photographs offer a glimpse into the subjects’...

Η φωτογραφία και ο κινηματογράφος, πέρα από τις πρακτικές τους συνέπειες, θα ανοίξουν ένα νέο πεδίο αντιληπτικότητας για την ανθρώπινη συνείδηση. Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει τα σχετικά, διάσπαρτα σε διάφορα έργα, κείμενα του Μπένγιαμιν, καθώς και ανέκδοτα κείμενά του. Οι ιδιοσυγκρασιακές ερμηνείες δεν εμποδίζονται από την οπτική του διαλεκτικού υλισμού που υιοθετεί ο συγγραφέας. Κάτι που τονίζει...

Φωτογραφίες και κείμενα πλαισιώνουν εικαστικά την αφήγηση της επώδυνης διαδρομής της απώλειας των μελών της οικογένειας της Ρενέ Ρεβάχ από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς. Μοναδικός επιζών ήταν ο παππούς της Αλβέρτος Ρεβάχ ο οποίος είχε διαφύγει στην Αθήνα και μέχρι το τέλος του πολέμου τους περίμενε προετοίμαζοντας την επιστροφή τους. Η Ρενέ Ρεβάχ τον συναντά τη στιγμή της συντριβής του όταν...

Φωτογραφικό λεύκωμα από ταξίδια στην Ινδία....