Σε ένα από τα πιο μακάβρια έργα του, ο Ευριπίδης αριστοτεχνικά δραματοποιεί τον τρόπο με τον οποίο κάποιος εξοντώνει τον αντίπαλό του με τις τεχνικές της χειραγώγησης, τη στρατηγική νοημοσύνης και τις ύπουλες διαστροφικές επιθέσεις: συκοφαντία, αποσταθεροποίηση, παγίδες, στρέβλωση της πραγματικότητας, και κάθε συμπεριφορά που σήμερα συνιστά ηθική παρενόχληση. Ο Διόνυσος είναι και θεός της...

Σκάνδαλο! Την επομένη μιας ξέφρενης νύχτας στο Μαξίμ, η Πιτσιρίκα-Γαριδούλα, χορεύτρια στο Μουλέν-Ρουζ, βρίσκεται στο κρεβάτι του αξιοσέβαστου δόκτορα Πετιπόν, άμαθου στα δυνατά ποτά. Όταν φτάνει απρόοπτα σπίτι του ο θείος του, τον συλλαμβάνει με μια τόσο γοητευτική συντροφιά. Ο Πετιπόν δεν έχει άλλη επιλογή παρά μόνο να παρουσιάσει την Πιτσιρίκα ως γυναίκα του. Αλλά πώς θα αντιδράσει η νόμιμη...

Ένα αεράκι είναι η Νούρα. Μέσα από τον πόνο, μέσα από την απώλεια, μέσα από τη φρίκη του πολέμου, μέσα από την πίκρα για τη χαμένη πατρίδα, μέσα από τον ζόφο της προσφυγιάς, μέσα από τη βαναυσότητα της εργαλειοποίησης του ανθρώπου, μέσα από τον βραχνά της φτωχοποίησης ένα αεράκι φυσά μέσα στις σελίδες της. Κώστας Γάκης...

Μονάχα την ώρα της συμφοράς αναγνωρίζει κανείς την αλήθεια. Και τη συνηθίζει. Μέχρι τότε... ας περιμένουμε. Σε μια ήσυχη μικρή πόλη (οπουδήποτε κι οποτεδήποτε) φτάνει απροσδόκητα ένας ταλαιπωρημένος ξένος. Οι κάτοικοι τον περιθάλπουν και παράλληλα γοητεύονται από τη σιωπηλή του παρουσία. Ο ξένος κρατάει σφιχτά κλεισμένη τη χούφτα του και ούτε κι οι πιο χειροδύναμοι άντρες...

Το κύριο θέμα του μύθου είναι ο αγώνας που κάνουν οι νέες και γερές κοινωνικές δυνάμεις για να ανοίξουν δρόμο μέσα απ’ τους φραγμούς που έχει στήσει ο παλιός, γερασμένος κι εξαχρειωμένος κόσμος και να πάρουν τη θέση που τους ανήκει στη ζωή. Ο κατώτερος, ο παρακατιανός, που χάρη στις αρετές του και τους άθλους του ανεβαίνει στην ανώτερη κοινωνία, ήταν θέμα της μόδας στην Αναγέννηση. Ας θυμηθούμε...

Στο Χειμωνιάτικο Παραμύθι, η ζωή παρουσιάζεται στο σύνολό της και όλες οι εκφράσεις της είναι μια ευλογία. Συχωρεμένοι να είναι όλοι! Καμιά κρίση, καμιά καταδίκη. Το πνεύμα της ζωής στη μυστηριώδη πορεία του δημιουργεί πότε τη μια και πότε την άλλη μορφή. Όλα είναι απαραίτητα μέσα στο εκπληκτικό σύνολο. Το μαύρο είναι απαραίτητο όσο και το άσπρο. Χωρίς το μαύρο, το άσπρο δεν θα μπορούσε να...

«Των φίλων μου, που πρέπει να τους κάμεις φίλους σου κεντριά και δόντια τώρα τώρα είναι βγαλμένα· με τον σκληρό τους μόχτο πρόκοψα αρχικά και βέβαια μου ’θρεψε τον φόβο η δύναμή τους μήπως με ξεθρονίσουν: για να τ’ αποφύγω τους ξέκανα […] Για τούτο Χάρη μου τον νου σου, θερκοκέφαλους να τους απασχολείς σε πόλεμο έξω· η δράση στο εξωτερικό σβήνει τη μνήμη απ’ τα παλιά». Τέτοια συμβουλεύει τον...

Το κύριο θέμα του μύθου είναι ο αγώνας που κάνουν οι νέες και γερές κοινωνικές δυνάμεις για να ανοίξουν δρόμο μέσα απ’ τους φραγμούς που έχει στήσει ο παλιός, γερασμένος κι εξαχρειωμένος κόσμος και να πάρουν τη θέση που τους ανήκει στη ζωή.Ο κατώτερος, ο παρακατιανός, που χάρη στις αρετές του και τους άθλους του ανεβαίνει στην ανώτερη κοινωνία, ήταν θέμα της μόδας στην Αναγέννηση. Ας θυμηθούμε...