Μια μέρα ξυπνάς για να ανακαλύψεις ότι οι πόρτες και τα παράθυρα του σπιτιού σου έχουν εξαφανιστεί, ή εναλλακτικά διασχίζεις το κατώφλι σου για να αντικρίσεις ένα πελώριο κέικ καρότο. Στον δρόμο σε καταπίνει ένα δίκτυο υπεροπτικών ινών. Ο κ. Χόιζεκ πιάνει κουβέντα με ένα σπήλαιο, ενώ ο κ. Χούμπερ εξαφανίζεται μυστηριωδώς κατά το τάισμα φαινομενικά αθώων παπιών. Η Φρύνη Τσιρογιάννη-Σμιθ...

Πέντε διηγήματα και μια νουβέλα που αφηγούνται τη μοναξιά, την απώλεια, τον έρωτα και τον θάνατο, το καθένα με τον δικό του μοναδικό τρόπο....

Η Μαντλίν παραιτείται από τη δουλειά της και αποφασίζει να κάνει μια νέα αρχή στη ζωή της, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει και χρειάζεται. Η δολοφονία μιας γυναίκας που μένει στην ίδια πολυκατοικία με εκείνη τη φέρνει σε επαφή με τον παράξενο και μοναχικό γείτονά της. Το αποτρόπαιο έγκλημα θα ξυπνήσει μνήμες και ενοχές και θα οδηγήσει τους ήρωες στο κοντινό παρελθόν...

...

Ένας έρημος, παρατημένος τόπος. Πέτρινα σπίτια που στέκουν χλομά σαν φαντάσματα, εγκαταλειμμένα στη φθορά του χρόνου. Άδεια, δίχως ζωή. Δίχως ελπίδα να αναπνεύσουν κάποτε ξανά ανθρώπινες ψυχές στα παγωμένα τώρα πια δωμάτια. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 μια έφηβη κοπέλα κρύβεται σε μια σπηλιά του χωριού της, προκειμένου να φέρει στον κόσμο τον καρπό του παράνομου έρωτά της με έναν...

Μια σειρά δοκιμίων για το αποτύπωμα που άφησε ο ελληνικός πολιτισμός σε οικουμενικό επίπεδο, ιδίως μέσα από τη λογοτεχνία, τη γλώσσα και τα κορυφαία δημιουργήματα που γράφτηκαν στα Ελληνικά, αλλάζοντας την εξέλιξη του κόσμου. Η συγκεκριμένη μελέτη επικεντρώνεται κυρίως στην ποίηση, που χαρακτηρίζει διαχρονικά την ελληνική πνευματική δημιουργία αλλά παράλληλα διερευνά και άλλες ατραπούς:...

«Ήθελε κότσια να αγαπήσεις την Πιλάρ. Ήθελε και πολύ αλκοόλ. Μα κυρίως κότσια. Όπως χρειάζεται για τις πραγματικές γυναίκες. Όπως χρειάζεται για αυτές που σου μαθαίνουν ότι υπάρχεις. Δεν καταλήξαμε ποτέ σε κάποιο κρεβάτι με την Πιλάρ. Δεν της μίλησα ποτέ, άλλωστε, για να το προτείνω. Έπλεκε τα δάχτυλά της στα δικά μου κι έπαιρνα αίμα, καρδιά, φωνή, φως μέσα από τις φλέβες της, που διαγράφονταν...

Αυτά τα κείμενα είναι οι ζωντανές καταγραφές μιας αβέβαιης πορείας, χωρίς πυξίδα, στις αρχές της πανδημίας, την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020. Είναι οι γρήγορες αποτυπώσεις μιας σφύζουσας μεγαλούπολης, της Νέας Υόρκης, και του περίγυρού της, όταν ξαφνικά αλλάζει όψη και εμφανίζεται μπροστά μας με ένα τραγικό προσωπείο που μας είναι άγνωρο. Ο φόβος και η απελπισία γίνονται μείγμα με το...