Στην ολυμπιάδα του 165 μ.Χ. ο κυνικός Περεγρίνος (Πρωτέας), όπως το είχε προαναγγείλει ήδη κατά τη διάρκεια της προηγούμενης, αυτοπυρπολείται. Με αφετηρία τις λιγοστές πληροφορίες από τον λίβελο του Λουκιανού (Περ? τ?ς Περεγρίνου τελευτ?ς), με ελεύθερη μυθοπλασία συμπληρώνεται και ανιστορείται αναλυτικά το πορτρέτο και ο βίος του ανθρώπου. Μία μεγάλων διαστάσεων τοιχογραφία του 2ου αιώνα μ.Χ.,...

Η Εσμεράλντα, κατά κόσμον Ναέμα, ορφανή από μικρή, μεγαλώνει σε γκέτο του Γιοχάνεσμπουργκ της δεκαετίας του 1990, όπου προσπαθεί να επιβιώσει και να μείνει αμόλυντη από τη σκληρή και βρώμικη καθημερινότητα της φτώχειας και της ζητιανιάς. Όλα θα αλλάξουν όταν στον δρόμο της βρεθεί ο επιτυχημένος Ολλανδός επιχειρηματίας Σεμπάστιαν Σμιθ. Θαμπωμένος από την ομορφιά της, την περιμαζεύει και της...

Δεκατέσσερις ιστορίες γυναικών, όπου το ατοµικό, συχνά, διασταυρώνεται µε το συλλογικό. Σφοδροί έρωτες, σχέσεις δύσκολες ή διαλυµένες, διαψεύσεις, µαταιώσεις, τραύµατα της παιδικής ηλικίας που σηµαδεύουν ζωές. Ιστορίες για την αγάπη, την απώλεια, τη µνήµη, το φόβο, τη µοναξιά, αλλά και την επίπονη αναζήτηση της εσωτερικής αλήθειας και δύναµης. Ιστορίες για την πανδηµία, τη φτώχεια, την...

Η αγάπη - ευτυχώς - έχει πολλά πρόσωπα. Αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια της καρδιάς μας και να τη δούμε να ξεδιπλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις της. Λένε ότι η ζωή είναι το μεγαλύτερο σχολείο. Μετά την Αγάπη, ας μου επιτραπεί να προσθέσω. Κανένα βιβλίο, καμία λέξη και καμία έννοια δεν θα είναι ποτέ αρκετά για να εκφράσουν το μεγαλείο της και να της προσδώσουν το υψηλό νόημα που της αξίζει....

Ο πρώτος τόμος της σειράς «Δυτικά της Πίνδου. Γραφές για λογοτέχνες» αφιερώνεται στο έργο του Χριστόφορου Μηλιώνη. Πρόκειται για έναν διηγηματογράφο του οποίου το έργο έχει βαθύρριζες σχέσεις με τον τόπο και την ιστορία. Το βίωμά του, που αποτελεί τη δεξαμενή της μυθοπλασίας του, λειτουργεί ως αφετηρία για ανάδειξη πτυχών της σχέσης του ατόμου με όσα τον ορίζουν. Ο Ηπειρώτης συγγραφέας...

...

Αν θα λιώσουν οι πάγοι, αν χαθούν τα πουλιά και τα δάση, αν το χώμα αλλού ξεραθεί και αλλού πλημμυρίσει, τι θα γίνει, αλήθεια, ό,τι έχουμε τόσο πολύ αγαπήσει; Τι θα γίνουν οι μύθοι; Ίσως μείνουν, προτείνω, μορφές μυθικές – ολογράμματα – οπτασίες αιθέριες και φάσματα να αιωρούνται στα ερείπια της έρημης γης. Η Ανδρομάχη, ας πούμε, όρθια στα τείχη λίγο πριν να δεχθεί το παιδί...

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΓΛΑΡΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΗΝ ΑΥΓΗ Μεθυσμένο το κεφάλι μου Σκάλωσε η μορφή σου μέσα του Και αρνείται επίμονα να φύγει Με κυνηγάς παντού, όπου και εάν πάω Τα χρώματα τα αζωγράφιστα Πλέκεις μέσα στη ματιά σου Εκείνης της αυγής – θυμάσαι; Κι εγώ διαπράττοντας πάλι την ύβριν Βουτάω μέσα της Και προσπαθώ να σε αγκαλιάσω Όσο διαρκεί το συννεφοπερπάτημά σου Μα τη στιγμή που η...