Η Άλκηστις του Ευριπίδη, παίχτηκε για πρώτη φορά στα μεγάλα Διονύσια το 438 π.Χ. Σε αυτή την τραγωδία εισάγει πλούσια στοιχεία κωμωδίας. Η Ευριπίδεια Άλκηστις, σε ελεύθερη απόδοση αποτελεί κωμική διασκευή της τραγωδίας, σε μια προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας κωμικοτραγωδίας. Το κείμενο ακολουθεί τη δομή των αρχαίων προτύπων και τους κανόνες του Ευριπίδειου ύφους. Εισάγονται με σύγχρονο προσεγμένο λόγο προστιθέμενα στοιχεία σάτιρας, ώστε να υπάρχει μια ανάλυση της εσωτερικότητας του φανταστικού των αισθημάτων της Άλκηστις και των υπόλοιπων ηρώων που προκαλεί μια ανάλογη εμπειρία, στην οποία εμπλέκονται με ένταση το σώμα και ο ψυχισμός. Ο ποιητικός λόγος, η ανάδειξη της ελληνικής γλώσσας με μορφή όμοια με αυτή της αττικής κωμωδίας και οι τεχνικές με τον τρόπο που εκφέρονται τα κωμικά στοιχεία μέσω της υποκριτικής απόδοσης, συμβάλλουν στο να πλησιάσουμε την πρωταρχική εμπειρία του αρχαίου θεάτρου στο σατυρικό δράμα.