Ποιήματα και άλλα γραπτά από την κατ’ εξοχήν ποιητική φιγούρα της άλλοτε αποκαλούμενης σκηνής της «ελληνικής μπητ λογοτεχνίας», τον Σπύρο Μεϊμάρη, συγγεγραμμένα κατά το διάστημα 2012-2022. Γραπτά απελευθερωμένα από τα στεγανά του λογοτεχνικού είδους και της λογοτεχνικής καταγωγής, ένας ποιητικός λόγος όχι υπό την μορφή θεραπείας από το προσωπικό βίωμα και το σύµπτωµα, διαμορφωμένος πέρα από τον τόπο της επιστροφής του απωθηµένου. Η ποιητική γραφή ως τρόπος µετάβασης στο βίωµα υπό καθεστώς αναµόρφωσης, μια απόπειρα λεκτικής σύστασης της λανθάνουσας εµπειρίας ως υπό εξιστόρησιν πρακτικής, ακόµη και για τον ίδιο τον εαυτό: το οµιλ-όν υποκείµενο αναπλάθει το βίωµά του ωσάν σε περιεχόµενο ονείρου, ωσάν να αφηγείται τον κατακερµατισµένο αλλά και ανερµάτιστο κόσµο µιας άλλης πραγµατικότητας, µιας άλλης υπόστασης.