«Τότε, ο Ίτο Τιράκι έκανε αυθόρμητα, αν και Ιάπωνας, αυτό που είχε κάνει στην επανάσταση του 1821 ο τρομερός Έλληνας οπλαρχηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο περιβόητος γιoς της καλογριάς, όταν τον πολιορκούσανε κάποτε οι Τούρκοι. Κατέβασε τα βρακιά του και τους έδειξε γυμνό τον πισινό του. Οι γάτες προς στιγμήν μείνανε άναυδες, μα ύστερα δεν κρατηθήκανε βλέποντας τέτοια τερατώδη προσβολή. Έπεσαν όλες μαζί στο νερό για να τον αρπάξουνε. Το λιμάνι έπηξε κυριολεκτικά. Ήτανε τόσο πολλές, που μπορούσε να πατήσει η μια πάνω στην άλλη. Ο Ίτο Τιράκι απομακρυνότανε με τη βάρκα του τραβώντας κουπί σαν τρελός. Ο χοντρός έτρεχε αφρίζοντας, με πήδους για να τον αρπάξει πατώντας κουφάρια, γατοκολυμβητές, γατοκολυμβήτριες και πηδώντας πάνω από φτερά καρχαριών. Πάνω που ο Ίτο Τιράκι είχε εξαντληθεί από την υπερπροσπάθεια και τον έφτανε ο χοντροπατάτας, ο φαφούτης καρχαρίας με ένα θαυμάσιο αεροπλανικό, τον κατέβασε αμάσητο. Ύστερα, είπε στον Ίτο Τιράκι: “Ίτο, ωραιότατος ήτο”». Ένα πολιτικό παραμύθι του Κώστα Βοσταντζόγλου.