Το βιβλίο αυτό δεν είναι ιστορικό μυθιστόρημα. Αν και ο ιστός του “δένει” πραγματικά γεγονότα, πραγματικά ονόματα και παραπέμπει σε πηγές, εν τούτοις, αφήνεται στη μοίρα της λογοτεχνίας, σκοπός της οποίας είναι να συγκινεί. Αυτό το ΣΑΝ μυθιστόρημα δεν είναι προσχηματικό. Χρησιμοποιεί ένα υπαρκτό ιστορικό πλαίσιο, που παραπέμπει σε αυθεντικές πηγές και ταυτόχρονα εμφιλοχωρεί η μυθοπλαστική αφήγηση… ..Το παρόν πόνημα είναι ένα περιπετειώδες οικογενειακό χρονικό. Μία saga όπου η ιστορία ως ιστορία έχει την πρωτοκαθεδρία. Η μορφή του Γιάννη Τζαγκαράκη δεσπόζει, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ ολόκληρη την αφήγηση. Όσα γεγονότα συνυφαίνονται ή εφάπτονται με το πρόσωπό του συνυπάρχουν ως προέκταση της δράσης, αλλά και της απλής παρουσίας του. Ο έτερος πρωταγωνιστής σ’ αυτή την τραγωδία είναι ο Πάτρικ Λη Φέρμορ. Μια εμβληματική προσωπικότητα της ιστορίας της Κρητικής Αντίστασης, της λογοτεχνίας και της καθημερινής ζωής. Ένας πεζοπόρος της ανθρώπινης ανησυχίας και αξιοπρέπειας. Ένας εραστής της εσωτερικής ελευθερίας, του κινδύνου και της περιπέτειας. “Ένα κράμα εντιμότητας, τόλμης, γενναιοψυχίας και βαθιάς γνώσης”, σύμφωνα με τη Χαρά Κιοσσέ. Το σκληρό κρητικό τοπίο τον αφομοίωσε. Έχτισε φιλίες σε όλο το νησί, έκανε συντεκνιές και δέθηκε με αυτούς τους ακατάλυτους άνδρες. Εντυπωσίαζε η απίστευτη δύναμή του να οικειοποιείται τον τόπο, τον χρόνο, την παράδοση και τη ιστορία. Επρόκειτο για έναν άνδρα που “εγεύθη την ευτυχίαν” και την ελευθερία. Μιλάμε για μια εσπέρια φυσιογνωμία, που αναζήτησε την ομορφιά με όλες τις αισθήσεις, την ύμνησε και την υπηρέτησε. Η μοναδική ασχήμια-κηλίδα στη ζωή του ήταν το τραγικό γεγονός του θανάσιμου τραυματισμού του Γιάννη. Η εξιστόρηση των γεγονότων είναι δομημένη πάνω στην Αντίσταση των Κρητικών και των συμμάχων Άγγλων εναντίον των Γερμανών. Αυτή η επαναστατική συνθήκη καλύπτει σχεδόν τα δύο τρίτα του βιβλίου. Πανταχού παρών υπάρχει ένας εξωτερικός αφηγητής, που εξιστορεί τα συμβάντα, χτίζει χαρακτήρες, σκηνοθετεί και αναλύει ή εμβαθύνει, ό