Η Έλλη είναι μία νεαρή γυναίκα ψυχολογικά εξαντλημένη, κυρίως από έναν εξ αμελείας φόνο μίας γυναίκας που έχει διαπράξει, ο οποίος δεν έχει εξακριβωθεί. Αποκαλύπτει το μυστικό της στον Ανδρέα, τον συνάδερφό της, τον οποίο εμπιστεύεται αναζητώντας τη λύτρωσή της. Το μυστικό της αποκαλύπτεται στην αστυνομία με έναν παράδοξο τρόπο. Εκείνη υποκινούμενη από το βιαστικό συμπέρασμά της εκδικείται άδικα τον Ανδρέα με δύο πυροβολισμούς. Έπειτα βιώνει τον εγκλεισμό της σε σωφρονιστικό ίδρυμα κάνοντας έναν απολογισμό της ζωής της. Ο Ανδρέας ως ένας πράος και λακωνικός χαρακτήρας αναγνωρίζει ως μεγαλύτερο εχθρό του τον εαυτό του. Κάποιο από τα παράδοξα που τον ακολουθούν είναι ότι «διαβάζει» τις σκέψεις των ανθρώπων. Πριν του αποκαλύψει το μυστικό της η Έλλη δεν είναι ο μόνος που αντικρίζει συχνά τη μορφή της δολοφονηθείσας γυναίκας ως μία πνευματική δραστηριότητα. Αφού ο ίδιος έχει γλυτώσει τον θανάσιμο τραυματισμό, συγχωρεί την Έλλη και αφιερώνει την υπόλοιπη ζωή του στο Θεό αναχωρώντας για το Άγιο Όρος. Ο Ιορδάνης χαρίζεται στο εαυτό του υποταγμένος στην αθεράπευτη ηδυπάθειά του. Ως σύντροφος της Έλλης τη βοηθάει να κρύψει το σώμα της άτυχης γυναίκας, αλλά μετά την αποκάλυψη της αλήθειας μένει στο απυρόβλητο χωρίς να καταδικαστεί. Σε αυτό τον βοηθάει αποτελεσματικά η Εύα, αποκαλύπτοντάς του παράλληλα ότι είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού της καθώς υπήρξαν εραστές στο παρελθόν. Ο Δαβίδ, ο αδερφός της, τον υποτιμά και τον θεωρεί υποτελή του. Η άτεγκτη συμπεριφορά και το μίσος του Δαβίδ εν γένει οφείλεται στο ψυχολογικό του τραύμα από το αυτοκινητιστικό θανάσιμο ατύχημα με τη γυναίκα του και την κόρη του. Η Αγγελική είναι αρχολίπαρη και πασχίζει να συντηρεί μία άμεμπτη κοινωνική εικόνα για την οικογένειάς της. Το συμβάν με το βιασμό του γιου της την καταρρακώνει και της ξυπνάει προσωπικές μνήμες από τις δικές της ζοφερές ενδοοικογενειακές πληγές. Σε μία καθοριστική πτώση της ζωής της ο γιος γίνεται η αιτία να σωθεί. Εκείνος το καταφέρνει δείχνοντάς της πως είναι μαζί