06:23 Κοιτάζω το ρολόι μου. Το τρένο φτάνει σε τρία λεπτά. 06:26 Μπαίνω στο τελευταίο βαγόνι και κάθομαι στη θέση 9Α. 06:39. Μου απομένουν τέσσερα λεπτά για να προσεγγίσω τον τόπο του εγκλήματος. 06:43 Σε λιγότερο από ένα λεπτό ανασηκώνω την πορτοκαλί κορδέλα. Το θύμα κείτεται με τα μάτια ορθάνοιχτα σε στάση απόλυτης προσοχής. Ένα κλαδί από γιασεμί είναι ακουμπισμένο στο στέρνο του. Είμαι η Έλενα Μαυρίδου, αστυνόμος Α’ στο τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής και οι αριθμοί είναι το πάθος μου. Όταν η νύχτα απλώνεται στην πόλη, ένας δολοφόνος κυκλοφορεί ανενόχλητος. Σύντομα ο θάνατος θα σκορπίσει ανασφάλεια και θα διδάξει πως τα κρυμμένα μυστικά είναι προτιμότερο να θάβονται μαζί με τους νεκρούς…