Όλο λέω πως δεν θα γράψω, πως αρκεί έως εδώ, όμως η ποίηση μέσαθε αναβλύζει Και με τριγυρίζει, επίμονο ερπετό. Σαν κηπουρός καλλιεργώ, σαν αλιεύς θα μεγαλουργήσω όταν επιτέλους σταματήσω. Ιχνηλατώντας την παύση ανάμεσα στις λέξεις...(ασυρμάτου σιγή) Θέμα συμπαντικής οικονομίας, υλοενεργειακής αφθονίας. Μην με φθονήσετε. Επιχειρώ να διανθίσω τον βίο μας. Άνθη χαρίζω. Από το παρελθόν χωρίζω Και...

Ποιητικές διαδρομές στα φλέγοντα ζητήματα της εποχής, με θέματα σχετικά με την οικογένεια, τη φύση, την πολιτική, την πατρίδα, τον έρωτα, τη φιλία. Ποιητικές διαδρομές στο παρόν, με κοινό παρονομαστή το όνειρο για ένα καλύτερο μέλλον....

Η σύγχρονη νεανική ποίηση κατέχει ιδιαίτερη αξία και σημασία στη λογοτεχνία και την κοινωνία για πολλούς λόγους. Η ποίηση παρέχει στους νέους έναν δημιουργικό τρόπο να εκφράσουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους. Είναι ένα μέσο για να αποτυπώσουν την προσωπική τους ταυτότητα και να διαμορφώσουν την αυτογνωσία τους. Μέσα από την ποίηση, οι νέοι μπορούν να εξερευνήσουν θέμα όπως...

Από τη μια πλευρά, ο πόλεμος αφήνει βαθιά και αμετάκλητα τραύματα, και τα παιδιά συχνά πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα, καθώς η αθωότητά τους συνθλίβεται μπροστά στη βία και την καταστροφή. Όταν γράφουμε για τα παιδιά του πολέμου, αγγίζουμε την καρδιά της ανθρώπινης τραγωδίας, αλλά και της ελπίδας. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από τη ζωή ενός παιδιού πριν τον πόλεμο –γεμάτη παιχνίδια, οικογενειακή...

Η Μαρία Κωνσταντοπούλου στην πρώτη της ποιητική συλλογή αναμετριέται με τις συναισθηματικές εντάσεις του οικογενειακού και ερωτικού περιβάλλοντος, αναζητά μια διαφορετική ενηλικίωση, αναστοχάζεται την έμφυλη διάσταση της γλώσσας και συνομιλεί με τις γυναικείες λογοτεχνικές φωνές που την ενέπνευσαν. Μετακόμιση Το δικό σου σπίτι σε παρατηρεί. Σε περιμένει όλη μέρα να γυρίσεις και μόλις...

Μια αλληγορική ποιητική συλλογή εμπνευσμένη από την ιστορία της Ελλάδας ή την ιστορία της ανθρωπότητας. Ποιος σου ε?μαθε αγα?πη,και ελπι?δα και χαρα?; Ποιος σε ση?κωσε απ’ τη λα?σπη,μια κορω?να στα χρυσα?; Ποιος σου ε?μαθε ομο?νοια και ζωη? ελευθερι?ας; Και τα σχε?δια για ενε?ργεια να τα ε?χεις πα?ντα κρυ?α;» Ποιος; Η απα?ντηση σε αυτο? το ερω?τημα, ο?πως και σε πολλα? α?λλα ερωτη?ματα που...

Ταξίδι στην Κίνα μέσα από μια συγκινητική ποιητική συλλογή. Ο Μ. Φουκω?, η?δη το 1970, δη?λωνε ο?τι ο Α?νθρωπος του ουμανισμου? εξαφανι?ζεται σιγα?-σιγα? με?σα στα κυ?ματα (της ιστορι?ας). Γινο?μαστε μετα-α?νθρωποι και η Ρ. Μπραι?ντο?τι γρα?φει ο?τι το ζη?τημα ει?ναι πω?ς θα διατηρη?σουμε κα?ποια απο? τα χαρακτηριστικα? του Α?νθρω?που του α?λλοτε, ο οποι?ος και αναδυ?εται με?σα απο? τη...

ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ Η ράχη της μαμάς είναι ο χάρτης του χωραφιού μας. Για κάθε πέτρα που της έλεγε ο παππούς να μετακινήσει όταν ήταν έξι, ένας σπόνδυλός της άλλαζε θέση. Ελιόδεντρα φύτρωσαν στα κόκκαλά της, αγριόχορτα πύκνωσαν γύρω από τους μύες της. Όταν κάποτε κολυμπούσα στη μήτρα, φύτρωσαν αγριόχορτα πάνω μου - κι ας προσπάθησε να με κρύψει. Τώρα η ρίζα του νεύρου της εξασθενεί....

ΌΛΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ Οι πάγοι θα λιώνουν - στους πόλους τουλάχιστον Οι φωτιές θα μαίνονται στερώντας μας κάθε δέντρο που έμαθε ανάποδα από εμάς να ανασαίνει Για να χουμε οξυγόνο αφειδώς να σπαταλάμε Απ τα καμένα δάση ελεύθερα Θα περνάνε ρέματα ορμητικά Στης πλημμύρας τα νερά θα αντηχούν Δραματικές κραυγές πνιγμένων Και παιδιών που ορφάνεψαν πρόωρα Κι εγώ θα συνεχίσω να πληρώνω Με...

ΗΜΕΡΑ 90 μάλλον δε μου μίλησες πολύ για τη μοναξιά και τις τρύπες που ανοίγει μάλλον μου είπαν γι αυτή τα μάτια σου με εκείνη την απορία πως απουσία θα πει να βυθίζεσαι σε ένα ωκεανό ολοσκότεινο και άδειο μόνη....

Θέλησα για λίγο να σωπάσω μα για την σιωπή μου τούτη, πριν ακόμα μια ανάσα παρθεί να τη σφραγίσει, ερωτήματα ενοχικά ήρθαν σαν εκείνα που ακολούθησαν ένα φιλί. Μήπως εγώ; Την φωνή μου πολλοί αρνήθηκαν πριν από τούτο το φιλί. Μα όχι. Είναι δικό μου τούτη τη φορά. Από μένα για μένα με αγάπη. Δεν έχω τίποτα να πω. Αλλά κι αν ακόμα είχα δεν υπάρχει κανείς να το ακούσει. Γιατί τούτος ο λόγος...

Μια ποιητική συλλογή που σε ταξιδεύει εκεί που μόνο η ποίηση μπορεί. “Λατρευ?ω τα μαχαι?ρια κα?τω απο? το μαξιλα?ρι τους εφια?λτες που κο?βονται στη με?ση και την ερμηνει?α τους για νε?α αρχη? …στην α?λλη πλευρα?”...

Ρεαλιστικά, σουρεαλιστικά αλλά και στοιχεία φουτουρισμού ενυπάρχουν στα ποιήματα που απαρτίζουν τη συλλογή....

Θα έρθει κάποια στιγμή η εποχή που θα επιστρέψω στην πόλη που παρά φύσιν όρισα ως ιδιαίτερη πατρίδα μου δεκαετίες τώρα. Για να ζήσω ξανά στον τόπο που θέλησα να ξοδέψω τα χρόνια μου. Οι φίλοι μου θα ’ναι εδώ· το ίδιο και οι εχθροί που ποτέ μου δεν τους απηύθυνα θυμό. Οι μάσκες θα ’χουν πέσει. Οι τηλεοπτικές εικόνες δεν θα εμφανίζουν μετρητές κρουσμάτων· και η πολιτεία θα μοσχοβολάει...

...

Μοιάζει παράδοξο το γεγονός, για όσους γνωρίζουν το ύστερο έργο του Κώστα Μόντη, ότι "το σύνδρομο της Πρέβεζας" και τα αδιέξοδα τα οποία κατοπτρίζονται σε ορισμένα ποιήματα των πρώιμων συλλογών του μέχρι το 1954, οριοθετούνται στο πλαίσιο μιας ιδιωτικής αποκλειστικά περιοχής. Τούτη την περίοδο του εγώ, της ανασφάλειας και της καταβύθισης στα επαγγελματικά, βιοτικά, και οικογενειακά προβλήματα,...

...

Ο ποιητικός λόγος στην δική του μορφή ορίζεται σε λόγο ελεύθερο, που μου δίνεται η ευκαιρία να υπενθυμίζω αυτά που έχουν κοινωνικό αντίκτυπο στις μέρες μας, χωρίς αυτό να ερμηνεύεται ως ολοκληρωτική άποψη. Η πλήρως ανεξάρτητη ματιά του καθενός μας μπορεί να ταξιδέψει στο παρελθόν για να κοιτάζει με προσοχή το μέλλον! Στέλλα Κουντουρά-Τυρεκίδου...

Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο πόλεµος είναι σχολείο αρετής. Για να µπορέσει όµως ο άνθρωπος να ψηλώσει το µπόι της αρετής του, πρέπει να έρθει αντιµέτωπος µε τις εσωτερικές του αντιφάσεις. Με τα λάθη του, µε τις προδοσίες του, µε τις υστερόβουλες σκέψεις που τον ρήµαξαν. Στην Κύπρο, το καλοκαίρι του 1974, έγινε ένας πόλεµος. Ένας πόλεµος που ασφαλώς και δεν ψήλωσε το µπόι της αρετής µας. Αντίθετα,...

Δίγλωσση Ανθολογία σύγχρονης ελληνικής ποίησης....

ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ Κανείς μας δεν κατάλαβε πως χορεύαμε σ’ αναμμένα κάρβουνα και τα καμένα πόδια μας την άλλη μέρα φανήκανε όταν πια ούτε κάρβουνα ούτε στάχτες. Την ώρα της έκστασης αλλού ανήκαμε ψυχή και κορμί αλλά οι πληγές μεγάλωναν άρχισε να μυρίζει η καμένη σάρκα. Τώρα, μόνο πονάμε, χάθηκε τ’ όραμα. ΟΤΑΝ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ Έτσι έρχονται οι λέξεις σωσίβια Με την καταστροφή....

Γκιλοτίνα, σύρμα. Κρύσταλλο. Κοψίδι, κόλλα. Ασφαλτική, μαστίχα. Οδοστρωτήρας. Αντιολισθητική βαφή. Σκαρπέλο, καλαπόδι. Σόλα, δερματίνη. Πάσσαλος. Αποζεύκτης, γείωση, ασφάλεια. Ασφάλεια, στολή. Επικρουστήρας, κάννη. Κλισιοσκόπιο, στόχαστρο. Καψούλι, μπαρούτι, κάλυκας. Τέιζερ, ασφάλεια. Γκλοπ. Σπερματοζωάριο, ωάριο. Τεστοστερόνη, προγεστερόνη....