...

...

...

...

Η σύγχρονη Περσεφόνη, στο Δάκρυ της Περσεφόνης, κουβαλά στους ώμους τα νάματα του πανάρχαιου μύθου και θυμάται την αρπαγή της θεάς καθώς μάζευε άνθη μες στ’ αλμυρό λιβάδι, μαζί με τις Ωκεανίδες νύμφες. Ως μυροντυμένη ιέρεια του φωτός υμνεί τη φύση, προσκυνά την πολυάνθιστη γη και την πανωραία θάλασσα, δοξολογεί την ακήρατη αθωότητα και τη μυριόφωνη σιγή, αινεί το πρωτόκτιστο κάλλος και τη...

Άσκοπη (;) κίνηση Κατέβηκε από το μεγάλο γυάλινο κτίριο και βγήκε από τη μικρή πλαϊνή πόρτα. Ένιωσε αμέσως τον άνεμο να του παγώνει το πρόσωπο και να του ανακατεύει τα μαλλιά. Φορούσε σκούρο γκρι παλτό με σηκωμένους τους γιακάδες κι είχε τα χέρια στις τσέπες. Προχώρησε μερικά βήματα στον άχρωμο μαρμάρινο υπερυψωμένο περίβολο του κτιρίου Και μετά στάθηκε και κοίταξε μπροστά. Σκούρα σύννεφα...

Μάτια του χθες Σαν κοιτάζω τα μάτια του χθες τα ήρεμα μιας θάλασσας κύματα μοιάζουν της νύχτας παρθένες σκιές που μου στέλνουν αγάπης μηνύματα. Λευκά εντελβάις της ψυχής μου ανθίσματα στης ζωής τα λιμάνια αιθέριες μορφές αγέρωχοι φάροι στου χρόνου τα πείσματα στα μινόρε των γλάρων αναμνήσεις θολές. Και είναι τα ίδια των ονείρων στολίδια που στο βαλς και του τώρα μεθούνε καρδιές πιο...

Τέλος Οκτωβρίου, βραδιάζει νωρίς τα τελευταία χρόνια και η πραγματικότητα αμείλικτη μας ωθεί να βαδίσουμε σε δρόμους που ποτέ δε θελήσαμε. Έχω ανακαλύψει μια χαραμάδα μικρή μέσα σε ένα στίχο που οδηγεί σε κόσμο μακρινό. Έλα πριν βραδιάσει ξανά μας έχω κρατήσει στη βροχή έναν ακόμα χορό. Θυμάσαι;...

«Όλα μου τα ταξίδια γίναν χωρίς πυξίδα χωρίς αποσκευές χωρίς συνταξιδιώτη με μια επιθυμία βαριά στους ώμους μου ριγμένη.» «Ο Ταξιδευτής» δεν αναζητά προορισμούς αλλά αλήθειες, είναι ένας προσκυνητής των συναισθημάτων που άλλοτε πονά κι άλλοτε χαμογελά αμυδρά με μια «σχεδόν ελπίδα». Περπατά σε τόπους της ψυχής όπου η θλίψη βάφεται κόκκινη, η μοναξιά σμιλεύει τη σιωπή και η ελπίδα ανθίζει...

...

Η ποιητική συλλογή που κρατάτε στα χέρια σας περιλαμβάνει 87 ποιήματα κοινωνικού, στοχαστικού, ερωτικού, νοσταλγικού και φυσιολατρικού περιεχομένου. Ο Νίκος Ζώρης αμφισβητεί αδιάκοπα τις σκέψεις και τους στοχασμούς του, ώστε να παραμένουν ζωντανοί και ελεύθεροι από τη στασιμότητα και την αλλοτρίωση. Με μια λέξη ως σπίθα, το μολύβι του φλέγεται, εξερευνά ψυχές και στο τέλος γεννιέται το...

...

Η Ζωή, όπως η Ποίηση και η Τέχνη, είναι ένα πολυδιάστατο ταξίδι συναισθημάτων, χροιών και τόνων σε διαλεκτική σχέση μεταξύ τους κατά την αέναη πορεία τους από το σκοτάδι στο Φως και την αναπόδραστη εντελέχεια του καταλύτη Χρόνου. Με αφετηρία αυτές τις επαλλάσσουσες χροιές η συλλογή ποιημάτων Μετατονισμοί είναι το ένατο ποιητικό βιβλίο του Παντελή Τσιμπισκάκη, μέσω του οποίου ο ποιητής από τη...

Η ποίηση του Παύλου Ρούφα μας καλεί να σηκώσουμε τον ήλιο. Η ποίησή του αποτυπώνει το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας που ξεπροβάλλει ως διέξοδο από τη σημερινή κοινωνία, που δημιουργεί πολέμους και πνίγει τα παιδιά της. Με τα ποιήματά του, προσπαθεί να συνδιαλλαγεί με τις κορυφαίες στιγμές του επαναστατικού κινήματος. Θύμηση και αναστοχασμός στα ποιήματα του Ρούφα σμίγουν με την επίγνωση της...

‘Κλείσε τα μάτια. Βρίσκεσαι στο αμπάρι ενός πλοίου, ο ένας κολλάει πάνω στον άλλον, δεν χωράς. Στην αγκαλιά κρατάς το νηστικό και διψασμένο παιδί σου. Τα χείλη του ξερά. Κλαίει ασταμάτητα. Κάποια στιγμή αποκαμωμένο κλείνει τα βλέφαρά του. Πουθενά φρέσκος αέρας, μονάχα μυρωδιές από σκουριά, λάδια, πετρέλαιο, περιττώματα, ούρα και σκοτάδι. Σε μια στιγμή το πλοίο γέρνει απότομα και μπαίνει από...

...

Έχουμε μάθει να λέμε ότι τα παραμύθια είναι για τα παιδιά, υπάρχουν όμως και παραμύθια που απευθύνονται σε μεγάλους κι ίσως αυτά να είναι περισσότερα. Και ένας λογικός άνθρωπος μένει έκπληκτος μπροστά στα όσα παραμύθια πιστεύουν οι μεγάλοι. Εδώ όμως μιλάμε για πραγματικά παραμύθια. Παραμύθια γραμμένα από μεγάλους και πασίγνωστους Γερμανούς συγγραφείς. Πασίγνωστους στη χώρα τους, εδώ σε μας...

Έχουμε μάθει να λέμε ότι τα παραμύθια είναι για τα παιδιά, υπάρχουν όμως και παραμύθια που απευθύνονται σε μεγάλους κι ίσως αυτά να είναι περισσότερα. Και ένας λογικός άνθρωπος μένει έκπληκτος μπροστά στα όσα παραμύθια πιστεύουν οι μεγάλοι. Εδώ όμως μιλάμε για πραγματικά παραμύθια. Παραμύθια γραμμένα από μεγάλους και πασίγνωστους Γερμανούς συγγραφείς. Πασίγνωστους στη χώρα τους, εδώ σε μας...

Γράφω, κόντρα στον χρόνο! Κομμάτια της ψυχής σημάδια της ύπαρξής μου. Στη νύχτα που έρχεται, δείγμα της πορείας μου απ’ όταν το φως μεσουρανούσε....

Γεννήθηκα στην εποχή που ο σπόρος του φυτρώνει, μ’ ακόμα κρύβεται στη γη, μη βγει και πέσει χιόνι. Ήμουν το πρώτο τους παιδί, το πρώτο τους εγγόνι. Μου τα ’πανε με τα πουλιά στην άκρη στο χωράφι. Μου τα ’πανε μες στη νυχτιά, με μόνο φως τ’ αστέρια. Μου τα ’πανε στην τσικουδιά, στον ίσκιο μες στ’ αλώνι. Μου τα ’πανε στη σιγαλιά των τζιτζικιών οι βόμβοι. Μου τα ’πανε στην κούραση, με λιγοστές...

...

...