Ο Στεφάν αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή του. Πηγαίνει στη Γαλλία,κυνηγώντας τα όνειρά του…. Εκεί, τα οχτώ συν οχτώ άτομα που γνωρίζει, του αλλάζουν τρόπο σκέψης και ζωή. Εργάζεται σε καμπαρέ; Είναι καθηγητής σχεδίου μόδας; Αποκτά φίλους; Εμπιστεύεται; Τραγουδάει; Ερωτεύεται; Απατά; Συνωμοτεί; Πετυχαίνει; Πότε πετυχαίνει κανείς; Όταν πει ότι το προσπάθησε; Όταν επιτύχει το στόχο του ή όταν...

Στιγμές που λάμπουν σαν μαργαριτάρια, εικόνες πολύχρωμες, δεκατρία συν ένα διηγήματα που αναδύονται μέσα από την ίδια τη ζωή....

Στην Άνω Χωρινή ισχύουν άλλοι κανόνες. Η ηθική γίνεται σχετική. Ψυχές πασαλειμμένες με λάσπη. Χωρίς διέξοδο… Όντως δεν υπάρχει επιλογή; Ένα αρχαίο δίλημμα έρχεται ξανά στην επιφάνεια. Θεία ή ανθρώπινη δικαιοσύνη; Ποια ελπίδα μπορεί να ανθίσει γι’ αυτούς που βλέπουν τη ζωή απ’ την ανάποδη; Κι όμως, τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Καμμιά φορά είναι πολύ πιο φωτεινά! Ωστόσο, ποιος...

Σε έναν τόπο που όλοι γνωρίζουν, αλλά κανείς δεν μιλάει, μια γυναίκα παίρνει την απόφαση να αρνηθεί τη ζωή που της επέβαλαν....

Τα αστέρια της λίμνης είναι ένα μυθιστόρημα με πρωταγωνιστές απλούς ανθρώπους, ήρωες της διπλανής πόρτας. Ο συγγραφέας, Σταύρος Ζουπούλης, είναι ένας παρατηρητής της ανθρώπινης ύπαρξης που σκάβει βαθιά στα σωθικά και ανακαλύπτει…Μέσα στις σελίδες του βιβλίου συγκινείσαι, αγαπάς, αφήνεσαι, παίρνεις δύναμη, αποκτάς πίστη, κάνεις τα δικά σου ταξίδια και όνειρα....

Σύζυγος και Ερωμένη δυο γυναίκες με διαφορετική θέση στη ζωή του άντρα. Η σύζυγος θεωρείται ευλογημένη ενώπιον θεών και ανθρώπων. Η ερωμένη πέτρα του σκανδάλου. Η πρώτη είναι η χρήσιμη, η άλλη η σαγήνη. Μπορεί να τις αγαπάει και τις δυο, ίσως και πολύ, γιατί η κάθε μια καλύπτει άλλες ανάγκες. Συνήθως δεν έχει διάθεση να χωρίσει. Και γιατί να έχει; Δυο γυναίκες που αλληλοσυμπληρώνονται είναι ο...

Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τους ήρωές του, που έρχονται για να εγκατασταθούν και να ζήσουν σε ένα νησί του Ιονίου την εποχή του Μεσοπολέμου, φέρνοντας μαζί τους εμπειρίες από τις χαμένες πατρίδες του Πόντου, την Αγγλία της βιομηχανικής επανάστασης , τη Γαλλία του Λαϊκού Μετώπου και την Ισπανία του εμφύλιου πολέμου. Οι ξενοφερμένοι συναγελάζονται με τη ντόπια κοινωνία του νησιού, ιδιαίτερα με...

Στη λαμπερή Νέα Υόρκη, ο Άλεξ Κοσμάτος, ο Μοναχικός Πολεμιστής, συνεχίζει να μυείται στην υψηλή Τέχνη της Ζωής,έχοντας διεισδύσει στον πολύχρωμο κόσμο της διαφήμισης, κάτω από την καθοδήγηση του αφεντικού, Πίτερ Ντράκος, και της όμορφης διευθύντριας, Λόρα. Δίπλα του, φίλος και δάσκαλος, ο Ακίρα, απόγονος των σαμουράι. Ο μεγάλος έρωτας της ζωής του, η Σοφία Αγκουίλε, εργάζεται με αγχωτικούς...

Τόπος: ? ?θήνα. Χρόνος: ?προσδιόριστος. ?σως δώδεκα χιλιάδες, ?σως πεν?ντα χιλιάδες χρόνια πρίν. Τ?ν ?ρίστων ? Διακυβέρνηση, ? Παιδεία, ? Δικαιοσύνη, ? ?ρωτας, ο? θεοί, σέ μία σχεδόν ?δανική Πολιτεία. Καί τό πρ?το ?γκλημα… Τ?ς φαντασίας μυθόπλασμα ? ?γνωστη προϊστορία; Κάποιο ?νειρο γιά τό παρελθόν ? ?να ?ραμα γιά τό μέλλον; ?πως κι ?ν ?χει, ε?ναι γιά κείνους πού λαχταρο?ν τό Καλό...

Όταν αφήσεις το ποτάμι να κυλήσει μέσα σου, να γκρεμίσει στερεότυπα, να φανερώσει κρυμμένες πτυχές, τα θέλω που έχεις καταπνίξει, τα πρέπει που έχεις ασπαστεί, τις μάσκες που έχεις φορέσει, τους ρόλους που έχεις υποδυθεί. Όταν τα γάργαρα νερά του ξεπλύνουν τα σωθικά σου από καθετί εμβόλιμο, τότε άραγε τι θ’ αντικρίσεις; Τι είσαι πίσω απ’ όλα αυτά; Άραγε τι μορφή έχεις;...

Η εβδομηνταεφτάχρονη Τζούντιθ Πατς ζει μόνη της σε μια βικτωριανή έπαυλη στο Μάρλοου, στις όχθες του Τάμεση, και περνά ξέγνοιαστα τον χρόνο της συντάσσοντας σταυρόλεξα για εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας. Ένα βράδυ, ενώ κολυμπάει στον Τάμεση, η Τζούντιθ γίνεται μάρτυρας μιας άγριας δολοφονίας. Η αστυνομία της πόλης δε δίνει βάση στην ιστορία της κι έτσι η Τζούντιθ αποφασίζει να εξιχνιάσει η ίδια...

ΘΕΜΑ ΜΟΥ και πάλι ο χρόνος. Η γραφή με βοηθάει να καταλάβω καλύτερα τη ζωή, με όλες τις αποχρώσεις και τις αντιφάσεις της, τόσο τη δική μου όσο και των άλλων. Η ματιά μου εστιάζει στο διαφορετικό ή στο πρωτότυπο αλλά και στην κοινοτοπία, απ? όπου μπορεί να αντλήσει κανείς τη σοφία της καθημερινότητας. Η διάθεση, και κατ’ επέκταση η οπτική μου γωνία, παραμένει νηφάλια, εξεταστική, ειρωνική,...

...

Με λες φτωχοδιάβολο, weirdo, τσουλίτσα, φουκαρά, καμένο χαρτί. Καταναλώνω τσάμπα οξυγόνο μού είπες, ενώ ήμουν ξαπλωμένος μπρούμυτα και μου περνούσες χειροπέδες. Αναρωτιέσαι κι εσύ σε τι χρησιμεύω. Θες να σου πω; Σε κάνω να νιώθεις καλύτερα για τον εαυτό σου. Έχω ρίξει τον πήχη τόσο χαμηλά που με προσπερνάς και νιώθεις σένιος. Τα έχεις καταφέρει. Δεν είσαι εγώ, δεν σε πετάνε έξω από τα μπαρ, δεν...

Η δασκάλα Ελένη Φωκά εκεί στο ιστορικό οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας πήρε στα χέρια το ιερό σύμβολο, σταυροκοπήθηκε, το φίλησε στο σημείο του σταυρού και ξομολογήθηκε. «Λογάριασε τι ζήσαμε τούτα τα χρόνια “διά της ιδίας θελήσεως”. Μια σφαγμένη πατρίδα, τρόμο, αίμα, βιασμούς, στριγκλιές, εφιάλτες, κλάμα βουβό μακρόσυρτο ώς τον θάνατό μας…» είπε, και πολλά επικράνθη. Πήγαν κι οι μαθητές της που...

Η Χαραλαμπία Πνευματικού, εμπνεόμενη από ερεθίσματα εξωτερικά, έργα χαρακτικά που υπήρχαν – και εξακολουθούν – έξω από εκείνη να αναπνέουν, εμπνεύστηκε και θέλησε να αποδώσει ποιητικά την ιδέα του έρωτα που πονά – τόσο ο ίδιος όσο και η ψυχή που τον υφίσταται – αγκυλωμένου επάνω στη γυναικεία ύπαρξη. Τα μανικετόκουμπα είναι η μεταγραφή του θείου Έρωτα επάνω και μέσα βαθιά στη γυναικεία σάρκα με...

Κύκλοι ομόκεντροι αχνοί στο γυμνό σώμα σου το φως σ’ αγγίζει, σε καλεί σου τραγουδάει: «Απ’ την αρχή, χώμα, νερό, πνοή που ξέφυγε απ’ την αρχή, προς την Πηγή σε ταξιδεύει…» Concentric circles faint on your naked body the light touches you, calls for you sings to you: “From the beginning, earth, water, a breath that got away’’ from the beginning to the Source it takes you on the journey...

1968-1970. Τόποι αφήγησης: Μάνδρα, Ελευσίνα, Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Μεγάλο Πεύκο, κέντρο Πειραιά και Αθήνας. Ο κόσμος των μεγάλων στα μάτια ενός παιδιού, και αργότερα έφηβου, του Μάκη, στυφός από την πίκρα τής ζωής, στα χρόνια τού στυγνού καθεστώτος των συνταγματαρχών, περνάει από μπροστά μας σαν ταινία τής επταετίας 1967-1974. Οι ίντριγκες και οι συγκρούσεις ανθρώπων, το φευγαλέο κυνήγι τής...

Είναι Κυριακή, Σεπτέμβριος του 1982, στον πολιτικό απόηχο της καθιέρωσης του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα και της αποποινικοποίησης της μοιχείας. Η Ευδοξία, φορώντας το καλό της φουστάνι, για να παρακολουθήσει τη θεία λειτουργία στην εκκλησία τής γειτονιάς της, παραμένει μονάχη στην κουζίνα· μαγειρεύει υπό τους ήχους εκκλησιαστικής ψαλμωδίας που ακούγεται από το ραδιόφωνο. Κάτω από το άγρυπνο...