Η ποίηση του Παύλου Ρούφα μας καλεί να σηκώσουμε τον ήλιο. Η ποίησή του αποτυπώνει το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας που ξεπροβάλλει ως διέξοδο από τη σημερινή κοινωνία, που δημιουργεί πολέμους και πνίγει τα παιδιά της. Με τα ποιήματά του, προσπαθεί να συνδιαλλαγεί με τις κορυφαίες στιγμές του επαναστατικού κινήματος. Θύμηση και αναστοχασμός στα ποιήματα του Ρούφα σμίγουν με την επίγνωση της...

‘Κλείσε τα μάτια. Βρίσκεσαι στο αμπάρι ενός πλοίου, ο ένας κολλάει πάνω στον άλλον, δεν χωράς. Στην αγκαλιά κρατάς το νηστικό και διψασμένο παιδί σου. Τα χείλη του ξερά. Κλαίει ασταμάτητα. Κάποια στιγμή αποκαμωμένο κλείνει τα βλέφαρά του. Πουθενά φρέσκος αέρας, μονάχα μυρωδιές από σκουριά, λάδια, πετρέλαιο, περιττώματα, ούρα και σκοτάδι. Σε μια στιγμή το πλοίο γέρνει απότομα και μπαίνει από...

...

Έχουμε μάθει να λέμε ότι τα παραμύθια είναι για τα παιδιά, υπάρχουν όμως και παραμύθια που απευθύνονται σε μεγάλους κι ίσως αυτά να είναι περισσότερα. Και ένας λογικός άνθρωπος μένει έκπληκτος μπροστά στα όσα παραμύθια πιστεύουν οι μεγάλοι. Εδώ όμως μιλάμε για πραγματικά παραμύθια. Παραμύθια γραμμένα από μεγάλους και πασίγνωστους Γερμανούς συγγραφείς. Πασίγνωστους στη χώρα τους, εδώ σε μας...

Έχουμε μάθει να λέμε ότι τα παραμύθια είναι για τα παιδιά, υπάρχουν όμως και παραμύθια που απευθύνονται σε μεγάλους κι ίσως αυτά να είναι περισσότερα. Και ένας λογικός άνθρωπος μένει έκπληκτος μπροστά στα όσα παραμύθια πιστεύουν οι μεγάλοι. Εδώ όμως μιλάμε για πραγματικά παραμύθια. Παραμύθια γραμμένα από μεγάλους και πασίγνωστους Γερμανούς συγγραφείς. Πασίγνωστους στη χώρα τους, εδώ σε μας...

Γράφω, κόντρα στον χρόνο! Κομμάτια της ψυχής σημάδια της ύπαρξής μου. Στη νύχτα που έρχεται, δείγμα της πορείας μου απ’ όταν το φως μεσουρανούσε....

Γεννήθηκα στην εποχή που ο σπόρος του φυτρώνει, μ’ ακόμα κρύβεται στη γη, μη βγει και πέσει χιόνι. Ήμουν το πρώτο τους παιδί, το πρώτο τους εγγόνι. Μου τα ’πανε με τα πουλιά στην άκρη στο χωράφι. Μου τα ’πανε μες στη νυχτιά, με μόνο φως τ’ αστέρια. Μου τα ’πανε στην τσικουδιά, στον ίσκιο μες στ’ αλώνι. Μου τα ’πανε στη σιγαλιά των τζιτζικιών οι βόμβοι. Μου τα ’πανε στην κούραση, με λιγοστές...

...