Στ? ?σλ?μ ? κόσμος θεωρε?ται ?ς σκόπιμη ?ποκάλυψη το? Θεο?, ?ς ?νδυμα σκοπίμως φορεμένο, σ?ν ?ποτέλεσμα κάποιων ?νσυνείδητων θεϊκ?ν προσαρμογ?ν. Δηλαδ? ? ?πρόσιτος Θεός, ? «κεκρυμμένος θησαυρός», ? ?ναρχος κα? ?περιόριστος, προσαρμόζεται συγκαταβατικ?ς στο?ς ?ρους κα? τίς συνθ?κες το? πεπερασμένου, λαμβάνοντας μορφ?ς κα? τρόπους προσιτο?ς στ?ς ?νθρώπινες διανοητικ?ς ?κανότητες, προσιτο?ς στ?ς συνθ?κες το? πεπερασμένου. Μι? τέτοια ?ντίληψη ?ξιοσημείωτης λεπτότητος κα? ε?στροφίας περ? τ?ς σχέσεως μεταξ? Θεο? κα? κόσμου προσιδιάζει το?λάχιστον στ? κλίμα του ?σλάμ, ?κριβ?ς ?πειδ? ? σκέψη του ε?ναι βαθι? πεπεισμένη γι? τ?ν γενικευμένη παρουσία το? θαύματος. ?τσι ? Θεός, σ?ν α?τουργ?ς τ?ν θαυμάτων, πραγματοποιε? τελικ? κα? τ? μεγαλύτερο θα?μα, δηλαδ? γίνεται Α?τ?ς ? ?διος προσιτός, στ?ς συνθ?κες το? πεπερασμένου, ?ν? ? ?παρξη του παραμένει φύσει ?πρόσιτος. ? κόσμος ?μφανίζεται ?ς ?νας «χιτ?νας» το? Θεο?, ?χι σ?ν ?να ?πλ? ?πατηλ? κα? ?σκοπο, ?να ?νόητο παιχνίδι, ?λλ? ?ς ?να «?νδυμα», ?ς μι? πλήρης νοήματος σκόπιμη πράξη. ? Θε?ς ?πιθυμε? ν? γίνει ?ρατός, προσιτός, σ? α?τ? τ?ν ?δ? τ?ν τελικ?ν πράξεων, ?λλ? ?πως ο? ?διες ο? τελικ?ς πράξεις ?νήκουν σ? ?ναν κόσμο, θ? μπορο?σε κάποιος ν? ?σχυρισθε? ?τι ? Θε?ς δημιουργε? τ?ν κόσμο, μόνο κα? μόνο, ?πειδ? θέλει ν? ?μφανισθε?, ν? ?ποκαλυφθε?, ?κριβ?ς μέσ? τ?ν γεγονότων τ? ?πο?α Α?τ?ς δημιουργε?. ?πάρχει ?δ? μι? ?ρχικ? πρόθεση το? Θεο?, ν? φανερωθε? σ? τελικ?ς γήινες συνθ?κες. Α?τ? ? καθολική, ? συμπαντικ? ?ποκάλυψη το? Θεο? περιγράφει ?ναν σκοπ? τ?ς Θεότητος, ?π? τ?ν ?πο?ον συνεπάγεται ?τι ? κόσμος, μολονότι ε?ναι μόνο ?να ?νδυμα, ?στόσο λαμβάνει στ?ν ?σλαμικ? φιλοσοφία τ?ν χαρακτ?ρα, μι?ς καθιερώσεως. ? κόσμος δ?ν ε?ναι στερε?ται νοήματος, σ?ν μι? α?ταπάτη ? σ?ν μι? ?ποβιβασμένη ?παρξη, ?πως ε?ναι στ?ν Βραχμανισμ? κα? στ?ν Νεοπλατωνισμό, ?λλ? ε?ναι πλήρης ?κφραση, βεβαιωτικ? μι?ς κάποιας θεϊκ?ς προθέσεως. Τ? ?σλ?μ κλίνει περισσότερο στ? ν? χαρε? κα? ν? ?πολαύσει τ?ν κόσμο κα? δ?ν καλλιεργε? τ?ν ?σκητικ? περιφρόνηση τ?ς ζω?ς. ?κόμα