Στο βιβλίο αυτό ο Μαξ Βέμπερ ερευνά την εξέλιξη της μουσικής μέσα από τα ίδια τα υλικά της – τις κλίμακες, τα όργανα, τις τεχνικές και τις επινοήσεις, σε συνάρτηση με πολιτισμικές διαγωγές, θρησκείες, μύθους ή δοξασίες. Από το μονόχορδο του Πυθαγόρα και την αρχαία ελληνική μουσική μέχρι τους βυζαντινούς τρόπους, από την πολυφωνητικότητα των λαών της Αφρικής μέχρι τις αραβικές κλίμακες, από τη μουσική του Μεσαίωνα μέχρι τη σύγχρονη συγκερασμένη κλίμακα, όλα περνούν μέσα από τη σχέση του δίπολου ορθολογικότητα-ανορθολογικότητα, μια σχέση που διατρέχει την τέχνη της μουσικής διιστορικά. Ο Μαξ Βέμπερ, ένας από τους πιο καινοτόμους στοχαστές του 20ού αιώνα, αναλυτής των κοινωνιών, των οικονομικών σχέ­σεων και της θρησκείας, σ΄ αυτή τη λιγότερο γνωστή μελέτη του ανατέμνει με ακρίβεια τη μουσική ως φαινόμενο και ως ανθρώπινη κατασκευή κομβικής σημασίας για την εξέλιξη του πολιτισμού και εν τέλει του Ανθρώπου.