αποβάθρα
στα νοτισμένα ξύλα με προτεταμένους αγκώνες
Περιμένουμε στην ξένη ατμόσφαιρα το ψάρι
Να εκτιναχτεί, στη στεγνή θερμότητα
Να συντριβεί, στην λεκάνη με τα απόνερα
Να βεβαιωθεί πόσο αδύνατον τού είναι πια
Να αναπνεύσει. Πριν να αφεθεί να κολυμπήσει
Πάλι να πιστέψει, σε πτώματα ανάμεσα όμοιών του
Μιαν ύστατη προσπάθεια να καταβάλει,
Γλιάζοντας στα τοιχώματα, χτυπώντας
Στον πάτο της κυρίαρχης υγρασίας πριν να στεγνώσει το μάτι...