ΜΕΤΑΞΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ

Ο βραβευμένος διεθνώς αρχιτέκτονας και θεολόγος παρουσιάζει μία συλλογή κειμένων, τα οποία κινούνται σε δύο φαινομενικά ασύμβατες θεματολογικές ζώνες, «πυρίκαυστες και διακεκαυμένες», την αρχιτεκτονική και τη θεολογία. Το κοινό σημείο συνάντησής τους είναι προδήλως η ναοδομία, η ανάλυση της αρχιτεκτονικής αισθητικής, πνευματικότητας και κάλλους που πρέπει να διέπουν τα κτήρια που εξυπηρετούν τις ευχαριστιακές συνάξεις μιας εκκλησιαστικής κοινότητας, δηλαδή τους ναούς. Με θεολογικό λόγο καυτηριάζει την πολύμορφη και διαδεδομένη ακαλαισθησία των ναών, τη δικτατορία του τσιμέντου και της ομοιομορφίας που επιβλήθηκε χωρίς έμπνευση, η οποία περιορίζει αναπόφευκτα την αίσθηση του αρρήτου κάλλους και του σεβασμού της κτίσεως του Δημιουργού που διαχρονικά διέκρινε την Ορθοδοξία. Η συλλογή των πολυθεματικών κειμένων προσφέρει στον αναγνώστη ένα γόνιμο και καρποφόρο προβληματισμό σχετικά με το αρχιτεκτονικό κάλλος, την ορθόδοξη πνευματικότητα και την αρμονική συνύπαρξη τους με το περιβάλλον και την κτίση γενικότερα.