«ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ: ‘’…Το ήξερα ότι κανένας δεν την έχει βρει! (χαίρεται, χοροπηδάει). Το ήξερα, το ήξερα, το ήξερα! (Βάφει τα νύχια της και λέει:) Βρε κουτά, είναι πολύ απλό. Πάρα πολύ απλό. Αφού τα τρόφιμα δεν φτάνουν, θα τρώτε λιγότερο! Όλοι, από πιο λίγο! Το βρήκα! Το βρήκα! Αυτό είναι, θα τρώτε όλοι λιγότερο! […] ΤΣΕΠΕΣ: ‘’…Καιρό έχω να κατέβω στην πόλη και... πάντα ήθελα να πάρω την εκδίκησή μου! Μάλλον ήρθε η ώρα. Ήρθε η ώρα! Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι! Άδειες τσέπες! Άδειες τσέπες!...’’». Τα παιδιά είναι πάντα απαιτητικά. Κι αμείλικτα συχνά. Και ίσως οι πιο αυστηροί και αδέκαστοι κριτές της όποιας καλλιτεχνικής –γνήσιας ή απατηλής– απόπειρας απευθύνεται στα ίδια. Το θέατρο για παιδιά είναι, λοιπόν, πολύ πιο δύσκολη υπόθεση από όσο φαντάζει. Κι ο Βασίλης Κανιάρης αποδεικνύει με το επίκαιρο και βαθιά παιδαγωγικό αυτό θεατρικό έργο για παιδιά ότι γνωρίζει καλά την τέχνη της κινητοποίησης της παιδικής φαντασίας και της διάθεσης για γνώση, με εργαλείο την ευαίσθητη και διεισδυτική ματιά του στα κοινωνικά δρώμενα. Η υπόθεση εμπνευσμένη και αλληγορική: Στην περιοχή Μαύρα Πεύκα των Γερανείων, κοντά στην Αθήνα, ζει ολομόναχος μα περήφανος ο Δράκουλας Βλαντ Τσέπες, ένας ήρωας με καρδιά που δε χωράει το άδικο. Κάτω, στην πόλη, την κοινωνία καταδυναστεύει η τρομερή βασίλισσα Μεγάλη Μασέλα με τους δύο συμβούλους της, τον Φουλ Κλέβε και τον Αμ Πος. Η βασίλισσα είναι έτοιμη να βάλει σε εφαρμογή το φοβερό της σχέδιο για να πάρει από τους φτωχούς κατοίκους και τα τελευταία τους αγαθά. Ο λαός δεν έχει πια άλλη επιλογή: Ο μόνος που μπορεί να σταματήσει το κακό είναι ο Δράκουλας των Γερανείων. Υπέροχη κι ευφυής σύλληψη, ξεκαρδιστικοί μα και έντονα συμβολικοί διάλογοι, δουλεμένοι χαρακτήρες, εντυπωσιακά εύστοχη και σαρκαστική επιλογή σημειολογικών ονομάτων των κεντρικών προσώπων, ευφάνταστοι και παιγνιώδεις στίχοι που σκαρώνονται με μαεστρία και θα ενθουσιάσ