Δύο μεγάλα ταλέντα σμίγουν για να πλάσουν ανεπανάληπτους ήρωες: η φράση του ενός αναζητά το σκίτσο του άλλου. Ο μικρός Νικόλας και η παρέα του σε περισσότερες διασκεδαστικές περιπέτειες!
Τι πιο ωραία έκπληξη για τους αμέτρητους φίλους του μικρού Νικόλα!
― Πρόσεχε, Νικόλα! Μου είπε η μαμά. Θα σκάσει το μπαλόνι σου και μετά θα ’χουμε δράματα.
― Ε όχι! Είπα. Δεν πρέπει να σκάσει, γιατί αύριο θα το πάω στο σχολείο και θα διασκεδάσουμε πολύ με τους φίλους μου!
― Ο Μπλεντύρ κλαδεύει τον φράχτη του, τι λες, του κάνουμε μια πλάκα; Είπε ο μπαμπάς.
Ο μπαμπάς πήρε το μπαλόνι μου και πλησιάσαμε τον φράχτη· ο κύριος Μπλεντύρ δούλευε με τα μεγάλα κλαδευτήρια του. Ο μπαμπάς με κοίταξε βάζοντας το δάχτυλο στα χείλη του, ύστερα πήρε τον σουγιά του και, παφ! Το μπαλόνι έσκασε. Από την άλλη μεριά του φράχτη ακούσαμε μια δυνατή κραυγή και τον θόρυβο από κλαδευτήρια που έπεσαν.
Γέλια που κάναμε ο μπαμπάς κι εγώ όταν είδαμε το κατακόκκινο πρόσωπο του κυρίου Μπλεντύρ πάνω από τον φράχτη!