Η ιστορία των νεράιδων αφορά τη φύση. Πόσο εύκολα χάνεται η ισορροπία της και πόσο γρήγορα μπορεί να καταστραφεί. Τι χρειάζεται να κάνουν οι νεράιδες προκειμένου να σώσουν το δάσος τους και να ξαναφέρουν την ισορροπία στη φύση; Στις μέρες μας, που η κλιματική αλλαγή είναι πλέον εμφανής, μπορεί κάποιος να κάνει τον παραλληλισμό των νεράιδων με το περιβάλλον που ζούμε...

Πρόκειται για εννέα αυτοτελή διηγήματα γραμμένα για διαφορετικές ηλικίες, που διαδραματίζονται σε διαφορετικούς τόπους και εποχές. Η κόρη θα ματαιώσει για άλλη μια φορά το ταξίδι-φυγή από τη μητέρα-“τύραννο”, επειδή δεν βρίσκει κάποια αξιόλογη ανταμοιβή στην ελευθερία που της προτείνεται. Η αγοραπωλησία ενός πυργόσπιτου στη Μάνη εμποδίζεται από τη σύγκρουση εσωτερικών συναισθημάτων του πωλητή....

Υπήρχε χρόνος; Εξαρτιόταν. Για να αλλάξει το έτος, όχι. Μόλις μερικές ώρες. Για τη σχέση μας, θα μπορούσε. Πολλές φορές ρωτάμε τους εαυτούς μας. Υπάρχει χρόνος; Πόσος χρόνος μας απομένει; Είναι πολύ αργά για εμάς; Νομίζω πως ποτέ δεν είναι πραγματικά αργά. Για δύο ανθρώπους που αγαπάνε, ακόμα και μια στιγμή πριν τον θάνατό τους μπορεί να έρθει η εξιλέωση. Ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί να με αγαπάς...

Στη Λευκομελωτή, την πόλη τη μελένια, η μυστική συνταγή του κυρ Μέλιου για τα θεσπέσια μελομακάρονα, κάνει κάθε χρόνο μικρούς και μεγάλους να ανυπομονούν να τα γευθούν στην πιο μαγική γιορτή του χειμώνα! Οι 7 ΚαλΟΙκάντζαροι προσπαθούν με κάθε τρόπο να την κλέψουν, αναστατώνοντας τους κατοίκους της όμορφης πόλης με τα τερτίπια και τις ανδραγαθίες τους. Καταφέρνουν και τρυπώνουν στο εργαστήρι του...

«Δεν είμαι δυνατή. Ποτέ δεν ήμουν. Η πλασματική πανοπλία με την οποία έχω θωρακιστεί είναι καμωμένη από τσόφλι αβγού και όχι από σίδερο. Αν μπορούσες να τη δεις, θα απαριθμούσες εκατομμύρια ραγίσματα. Αν ήξερες πόσες φορές κλήθηκα να μαζέψω τη ρευστή ψυχή μου… Δεν φοβάμαι τους ληστές ή τους εγκληματίες, όχι… το λογικό δεν με τρομάζει. Το παράλογο είναι αυτό που μου κόβει την...

«Συνεχίσαμε να βαδίζουμε δίπλα στα τείχη, περάσαμε τον πύργο του Μιθριδάτη, κατηφορίσαμε στον ταρσανά και στα ψαράδικα, προσπεράσαμε τα κέντρα με τη φασαρία και τα τραγούδια. Δεν ακούγαμε τίποτα, κοιτούσαμε κάτω στον δρόμο, σαν να μετρούσαμε τα βήματα που μας χώριζαν από τον προορισμό μας. Κάποια στιγμή άρχισα να απαγγέλλω ψιθυριστά, λες και φοβόμουνα μήπως πεταχτεί από καμιά γωνιά η μάνα και...

Μια ιστορία για την απώλεια και την ανάκτηση, την αγάπη και τη μετουσίωσή της, όταν η αναχώρηση των αγαπημένων μάς στερεί μέρες, στιγμές χωρίς ποτέ να μπορεί να μας πάρει τις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε μαζί τους. Και οι αναμνήσεις μεταμορφώνονται σε ταξιδιάρικο σύννεφο που μας μεταφέρει ξανά κοντά τους. Η γιαγιά των παιδικών μας χρόνων, μια μορφή αγαπημένη, κοινός τόπος νοσταλγίας και...

Πόσο λαχταρά η Ανδρονίκη τη μεγάλη, πανέμορφη κούκλα, στη βιτρίνα του κεντρικού βιβλιοπωλείου! Άραγε θα της την πάρουν οι γονείς της για τα Χριστούγεννα; Ή μήπως να τη ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη; Ο Άγιος Βασίλης έρχεται κάθε χρόνο στο δικό της σπίτι, αλλά δεν έχει πάει ποτέ στο σπίτι της αγαπημένης της φίλης, της Ηλιάνας. Αν και το κοριτσάκι δεν φαίνεται να νοιάζεται γι’ αυτό. Το μόνο που...

Ψάχνοντας απεγνωσμένα ένα λάθος στην επίπλαστη, επιβεβλημένη αυτή τελειότητα, που μας καταδυναστεύει εδώ και χρόνια και μας παραμυθιάζει με κάτι Κυριακές και αδειανές άκρες ουράνιων τόξων. Λατρεύοντας κάθε λάθος σ’ έναν μικρόκοσμο, που έμαθε να το ξορκίζει με κάθε τρόπο, νομίζοντας πως αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος. Ελπίζοντας στη συνάντηση με την πραγματική ελευθερία, η οποία έρχεται...

Του Ξάπλα του αρέσει να περνάει καλά με τους φίλους του και τις λιχουδίτσες στην αυλή της κυρίας Διαμάντως και των εγγονών της, αλλά τα γεγονότα έρχονται να ταράξουν την ηρεμία του. Μαζί με τις κοτούλες, τις γνωστές πια σε όλους μας, Πιπίτσα, Φιφίκα και Ριρίκα, γίνεται μάρτυρας... bullying. Η ροζ γατούλα, η Μελωδία, έχει ένα αυτάκι αλλά και... Τι κρύβει, που θα μαγέψει τον Μόρτη τον γάτο και...

Τη χρονιά του 1977 και τον μήνα Απρίλιο, το νεαρό ζευγάρι που παντρεύτηκε έφερε μια γίλλα: Ένα ψωμί σε οβάλ σχήμα γεμάτο με διακοσμήσεις, φορεμένο από φρέσκα αμύγδαλα και ολοστρόγγυλα καφέ καρύδια. Το έφερε στον πολιούχο Άγιο Χαράλαμπο, στο Απέρι Καρπάθου. Στο Μέγαρο κέρασαν μεζέδες, κρασί και γλυκό περγαμόντο για τα παιδιά. Πέρασα κι εγώ από εκεί και με κέρασαν κι εμένα. H Mαρία Λιγνού...

Από μικρό παιδί είχα την αίσθηση ότι μεγάλωνα σε μια κοινωνία φάσης και αντίφασης. Σ’ έναν κόσμο αίσθησης, παραίσθησης και λιγότερο ενσυναίσθησης. Είχα πολλές ερωτήσεις. Σύντομα άρχισα να ρωτάω γονείς, δάσκαλους, καθηγητές. Όλοι μου έδιναν τις ίδιες κλασικές, στερεοτυπικές απαντήσεις. Οι πραγματικές απαντήσεις ήρθαν, όταν άρχισα να γράφω. Όταν χρειαζόταν να δανειστώ κάποιον “εαυτό”...

Ο Μοτούμα είναι το μικρότερο από τα επτά παιδιά μιας φτωχής οικογένειας, που ζει στην Αιθιοπία μετά την πτώση της χούντας. Μισεί το όνομά του, που σημαίνει «Κυβερνήτης», γιατί οι άλλοι τον κοροϊδεύουν. Όταν οι γονείς του πεθαίνουν, εκείνος – παιδί ακόμη – μένει με τα αδέλφια του και προσπαθεί, μαζί με αυτά, να επιβιώσει με τη λιγοστή βοήθεια της εκκλησίας και των γειτόνων. Μόνα του όπλα η...

Έκτακτη είδηση! Τα παιδιά καλούνται να βοηθήσουν, να παίξουν, να ανακατέψουν, να διασκεδάσουν με τις ζύμες. Έτσι θα γνωρίσουν τα υλικά και θα απολαύσουν νοστιμιές για όλες τις γιορτές και όλες τις εποχές. Το σημαντικότερο είναι πως θα αναλάβουν υποχρεώσεις, θα συνεργαστούν, θα παρασκευάσουν, θα εμπνευστούν και στο τέλος θα γευτούν με χαρά και ικανοποίηση. Καλή γευστική επιτυχία!...

Πόσο συχνά πηγαίνεις στην παιδική χαρά; Τρέχεις κι εσύ σαν αστραπή για να προλάβεις να λικνιστείς στην αγαπημένη σου κούνια; Παιδεύεσαι με τα χώματα και φτιάχνεις κάστρα στο λεπτό; Εάν απάντησες “ναι”, τότε αυτό είναι το κατάλληλο βιβλίο για εσένα. Ένα γράμμα του Κωνσταντίνου περιγράφει με λεπτομέρειες μια δική του μέρα στην παιδική χαρά και δίνει μερικές απαραίτητες συμβουλές για να...