Στο βιβλίο αυτό ο Στεφάνου, με αρκετά απλό, όπως προσδιορίζει στη μυθολογική πλοκή, ύφος, καταγράφει τους έρωτες των θεών του αρχαιοελληνικού πανθέου, αλλά και των ηρώων, έτσι που ο θνητός ήρωας να εισβάλει στην περιοχή του θείου και ο θεός στην περιοχή του θνητού, σε μια διαπλοκή των δύο αυτών διαφορετικών "μεγεθών" ώστε να καταδεικνύεται πλήρως η εννοιολογία και η ιδεολογική δυναμική αυτών...

Θά ’ρθει η ανατολή, όμως εσύ δεν θά ’ρθεις! Ήσουν ηχώ κι έχεις χαθεί, δέντρο κι εξεράθης......

Ενδεικτική είναι η σχετική αναφορά του διαπρεπούς κριτικού θεάτρου Κώστα Γεωργουσόπουλου, σε δημοσίευμά του στην εφημερίδα Τα Νέα (2.12.2017): «[…] Ο Λάμπρος Τσάγκας εδώ και χρόνια διακονεί ένα θέατρο παιδαγωγούν. Με παραστάσεις που διανύουν ένα ευρύ φάσμα κειμένων, από την τραγωδία και τον Αριστοφάνη έως τα λαϊκά κείμενα και φτάνοντας έως τους νεοέλληνες συγγραφείς, από τον Χουρμούζη και τον...

Λόγω της μεγάλης έλλειψης Ελληνικής Βιβλιογραφίας στον χώρο των Γραφικών Τεχνών, καταφεύγουμε σε Αγγλόφωνα Βιβλία, για την Μελέτη των οποίων χρειάζεται ένα Ειδικό, Αγγλο-Ελληνικό Λεξικό Ορολογίας Γραφικών Τεχνών. Αυτό, ακριβώς, ήταν και το κίνητρο για την δημιουργία του παρόντος Λεξικού. Η Συγγραφή έγινε μετά από μελέτη πολλών Βιβλίων στην Αγγλική, όπου, ανευρέθηκαν οι Όροι και αποδόθηκαν στα...

Σε κάθε περίπτωση, ο Νίκος Καζαντζάκης είναι ένας λογοτέχνης, για τον οποίο η πνευματική υπόθεση αποτελεί την πρωταρχική αιτία της παρουσίας του, που δε θέλει να είναι απλή περίπτωση τεχνικής δεξιότητας, έστω και ακραίας. Και πώς θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς, ότι για το εκλεκτό, το ανήσυχο αυτό πνεύμα η ουσία μπορεί να υπερκαλυφθεί από τη μορφή;...

"Μια πνευματικότητα που είναι μόνο ιδιωτική και εγωκεντρική, που στερείται αυθεντικής πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης, αδυνατεί να σταματήσει την αυτοκτονική πορεία της ανθρωπότητας. Από την άλλη πλευρά, ένας ακτιβισμός που δεν έχει καθαριστεί με βαθιά πνευματική και ψυχολογική αυτογνωσία και δεν έχει τις ρίζες του στη συμπαντική αλήθεια, τη σοφία και τη συμπόνια, θα διαιωνίσει το πρόβλημα...

Μη ψάξεις να ’βρεις τον σφυγμό στων στίχων την ανάσα και μια σκιά τους σου αρκεί της σκέψης αν έχει χρώμα....

...

Το μεγαλείο του Σωκράτη δεν συνίσταται μόνο στο μεγαλείο της σκέψης του και σε εκείνο των μαθητών του, που ο ίδιος με τον τρόπο του υποδαύλισε, προκειμένου να βγει στην επιφάνεια, αλλά επίσης και στην αξία της προσωπικότητάς του. Ως προς την ευγένεια του χαρακτήρα του έχουμε μάρτυρά μας τον Πλάτωνα, ο οποίος αποκαλεί τον δάσκαλό του –με ένα αίσθημα βαθύτατου σεβασμού– τον καλύτερο, τον πιο...

Ο? μύθοι τ?ς ?νθρωπότητας ε?ναι περισσότερο πραγματικοί ?πό τήν ?στορ?α της, ?πειδή τήν ?στορ?α της τήν ξεκινο?ν ο? μ?θοι της. Συνεπ?ς μεγ?λη σημασ?α ?χει ? πνευματικός ?ρ?ζοντας το? ?φετηριακο? μ?θου, ?πειδή ?πό α?τόν τόν ?ρ?ζοντα θά κριθε? ? ?κβαση το? ?στορικο? ?γχειρ?ματος. [...] ?ν ? ?νθρωπος δέν διαιτ?το ?πό μ?θους θά ε?χε πεθ?νει ?πό ?σιτ?α. Α?τή ?μως ε?ναι ? ?ξωτερική ?ψη το? μ?θου. ?ν?...

Η ρομαντική υφή της ανθρώπινης φύσης υπάρχει πολύ πριν τη γνωστή ρομαντική ψυχή και συναντάται με τη φιλοσοφική μέριμνα, χωρίς να ταυτίζεται με αυτήν. Προσεγγίζοντας το λυρισμό των ρομαντικών, πεδία τους αγαπητά όπως η παιδικότητα, το θήλυ, ο έρως, η ωραιότητα, το κάλλος, η τραγικότητα, ο θάνατος κ.α., αναγνωρίζουμε στον κόσμο της στοιχεία του είναι μας, στρεφόμαστε στις νοσταλγικές εμπειρίες...

...

Αγέρωχοι, βέβαιοι φτάνουν στο τέλος της διαδρομής που δεν είναι άλλο απ’ το επόμενο σταυροδρόμι. Στη μικρή αυτή αναπάντεχη διαδρομή η ιστορία τοποθετεί τα μικρά αυτά θαύματα στην αθέατη πλευρά της, δεν καταγράφονται, οι σελίδες παραμένουν λευκές, τα γεγονότα αντιμετωπίζονται ως μη γενόμενα και αυτό γιατί η ιστορία δεν αρέσκεται στην ταπεινότητα και τη συμπόνια, αλλά μονάχα στον πόνο και στο...

Πώς να το γράψω να το δεις και πώς να σου το πω, στους τέσσερις σκορπίζουνε ανέμους τα χαρτιά μου, μπροστά μου μίλια απλώνεται νερό θαλασσινό, κι αν το φωνάξω πνίγεται στο κύμα η λαλιά μου. Μια αρχαία ξέρω προσευχή που κάνουν στο Περού, με δίχως θυμιάματα, κεριά και μανουάλια, αυτήν κι εσένα μυστικά έχω ξανά στον νου, απόψε που σφυρίζουνε τρελοί καιροί στα στράλια. Βαθιά η πλώρη...