Στο νεκροταφείο ζώων λαμβάνει χώρα μια τυμβωρυχία. Ξεθάβονται όνειρα, υποχθόνιες φαντασίες και σκόρπιοι φόβοι, ό,τι πιο πολύτιμο απ’ το σώμα ενός ποιητή. Βάλε το σώμα στην ήσυχη γωνιά ενός τραπεζιού και μ’ ένα νυστέρι διάβασε. Όμως, φιλόζωε και ζωόφιλε αναγνώστη, σε προειδοποιώ: ό,τι αγαπώ το θάβω. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ζήσεις. Εδώ, φιλοξενούνται ζωάκια που την ασχήμια τους την...
Στο νεκροταφείο ζώων λαμβάνει χώρα μια τυμβωρυχία. Ξεθάβονται όνειρα, υποχθόνιες φαντασίες και σκόρπιοι φόβοι, ό,τι πιο πολύτιμο απ’ το σώμα ενός ποιητή. Βάλε το σώμα στην ήσυχη γωνιά ενός τραπεζιού και μ’ ένα νυστέρι διάβασε. Όμως, φιλόζωε και ζωόφιλε αναγνώστη, σε προειδοποιώ: ό,τι αγαπώ το θάβω. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ζήσεις. Εδώ, φιλοξενούνται ζωάκια που την ασχήμια τους την...
Μια φαντασμαγορική πιρουέτα λίγο πριν την εξάρθρωση, μια αεροβική δίχως αντίκρισμα, ένας απεγνωσμένος αυτοσχεδιασμός εν ου παικτοίς, μια ζεϊμπεκιά εξευμενισμού για το θαύμα των θαυμάτων....
Μια φαντασμαγορική πιρουέτα λίγο πριν την εξάρθρωση, μια αεροβική δίχως αντίκρισμα, ένας απεγνωσμένος αυτοσχεδιασμός εν ου παικτοίς, μια ζεϊμπεκιά εξευμενισμού για το θαύμα των θαυμάτων....
Ο Homo Erectus, ο Όρθιος Άνθρωπος, μας φέρνει αντιμέτωπους με την πρωτόγονη ωμότητα των αισθήσεων και των αισθημάτων που η αγριότητα των καιρών μας έχει ανασύρει. Ο σημερινός άνθρωπος, σαν άλλος Homo Erectus, ανακαλύπτει τον κόσμο, τον εαυτό του, τη φύση, τη γλώσσα, τον έρωτα, τον κύκλο της ζωής, το θάνατο, το θεό. Με το νέο αυτό σπονδυλωτό ποίημα ο Γιάννης Ευθυμιάδης, μέσα από τη διπλή...
Ο Homo Erectus, ο Όρθιος Άνθρωπος, μας φέρνει αντιμέτωπους με την πρωτόγονη ωμότητα των αισθήσεων και των αισθημάτων που η αγριότητα των καιρών μας έχει ανασύρει. Ο σημερινός άνθρωπος, σαν άλλος Homo Erectus, ανακαλύπτει τον κόσμο, τον εαυτό του, τη φύση, τη γλώσσα, τον έρωτα, τον κύκλο της ζωής, το θάνατο, το θεό. Με το νέο αυτό σπονδυλωτό ποίημα ο Γιάννης Ευθυμιάδης, μέσα από τη διπλή...
Ταξιδεύοντας με «Ένα καράβι με σημαία ελληνική», που ενώ όλα δείχνουν πως πρέπει να το εγκαταλείψουμε, εμείς επιμένουμε. Σεργιανάμε στο αστικό τοπίο, διαδηλώνουμε στους δρόμους, κυνηγάμε δράκους στα ψηλά βουνά και αλλόκοτα ψάρια σε σμαραγδένιους βυθούς. Απογειωνόμαστε «Ιπτάμενα και Ανεξέλεγκτα» και κάνουμε βουτιές σε κόλπους με καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα. Μα πάνω απ’ όλα, «Στο φορτηγό με την...
Ταξιδεύοντας με «Ένα καράβι με σημαία ελληνική», που ενώ όλα δείχνουν πως πρέπει να το εγκαταλείψουμε, εμείς επιμένουμε. Σεργιανάμε στο αστικό τοπίο, διαδηλώνουμε στους δρόμους, κυνηγάμε δράκους στα ψηλά βουνά και αλλόκοτα ψάρια σε σμαραγδένιους βυθούς. Απογειωνόμαστε «Ιπτάμενα και Ανεξέλεγκτα» και κάνουμε βουτιές σε κόλπους με καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα. Μα πάνω απ’ όλα, «Στο φορτηγό με την...
Η δασκάλα Ελένη Φωκά εκεί στο ιστορικό οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας πήρε στα χέρια το ιερό σύμβολο, σταυροκοπήθηκε, το φίλησε στο σημείο του σταυρού και ξομολογήθηκε. «Λογάριασε τι ζήσαμε τούτα τα χρόνια “διά της ιδίας θελήσεως”. Μια σφαγμένη πατρίδα, τρόμο, αίμα, βιασμούς, στριγκλιές, εφιάλτες, κλάμα βουβό μακρόσυρτο ώς τον θάνατό μας…» είπε, και πολλά επικράνθη. Πήγαν κι οι μαθητές της που...
Η δασκάλα Ελένη Φωκά εκεί στο ιστορικό οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας πήρε στα χέρια το ιερό σύμβολο, σταυροκοπήθηκε, το φίλησε στο σημείο του σταυρού και ξομολογήθηκε. «Λογάριασε τι ζήσαμε τούτα τα χρόνια “διά της ιδίας θελήσεως”. Μια σφαγμένη πατρίδα, τρόμο, αίμα, βιασμούς, στριγκλιές, εφιάλτες, κλάμα βουβό μακρόσυρτο ώς τον θάνατό μας…» είπε, και πολλά επικράνθη. Πήγαν κι οι μαθητές της που...
Έρχομαι τώρα ο αυτουργός της μνήμης
με μία βέργα από κρανιά και τον σουγιά
να χώνεται στη μαλακή της φλούδα,
μια χαρακιά εδώ, μια άλλη εκεί,
να δέσει σχήμα ο μαίανδρος που οδηγεί τον νόστο
σ έναν ορίζοντα που πια δεν έχει ηλικία,
να δέσει σχήμα ο καπνός - χνώτο παιδιού
στο τέρμα της οδού Μοναστηρίου,
με τις τσιγγάνες να φουμέρνουνε τα άφιλτρα,
τους ελιγμοδηγούς ν αλλάζουν βάρδια,
με τ άλογα...
Έρχομαι τώρα ο αυτουργός της μνήμης
με μία βέργα από κρανιά και τον σουγιά
να χώνεται στη μαλακή της φλούδα,
μια χαρακιά εδώ, μια άλλη εκεί,
να δέσει σχήμα ο μαίανδρος που οδηγεί τον νόστο
σ έναν ορίζοντα που πια δεν έχει ηλικία,
να δέσει σχήμα ο καπνός - χνώτο παιδιού
στο τέρμα της οδού Μοναστηρίου,
με τις τσιγγάνες να φουμέρνουνε τα άφιλτρα,
τους ελιγμοδηγούς ν αλλάζουν βάρδια,
με τ άλογα...
Στον Παράδεισο θα είμαστε τέλειοι
Θα τα ξέρουμε όλα,
εκτός από το ότι θα είμαστε τέλειοι
Και θα ακούμε κάθε βράδυ
το τραγούδι ενός ακόμα πιο τέλειου από μας
θεού αηδονιού
Και όλα αυτά θα κρατήσουν για πάντα...
Στον Παράδεισο θα είμαστε τέλειοι
Θα τα ξέρουμε όλα,
εκτός από το ότι θα είμαστε τέλειοι
Και θα ακούμε κάθε βράδυ
το τραγούδι ενός ακόμα πιο τέλειου από μας
θεού αηδονιού
Και όλα αυτά θα κρατήσουν για πάντα...
Η ποίηση, όπως και στο σύνολό της η τέχνη, δεν έπαυσε να δημιουργεί την «παράπλευρη» πρόταση, ανατρέχοντας σε πλάγια μέσα προκειμένου να ερευνήσει και να αναδείξει την πραγματικότητα. Σαν κάτι να συμβαίνει στον ενδιάμεσο χώρο των πραγμάτων, να κινείται ζιγκ-ζαγκ αναδεικνύοντας στρατηγικής σημασίας τεχνάσματα. Ως άλλος surfer, ο ποιητής εισέρχεται πλαγίως στη ρευστή δομή του πραγματικού,...
Η ποίηση, όπως και στο σύνολό της η τέχνη, δεν έπαυσε να δημιουργεί την «παράπλευρη» πρόταση, ανατρέχοντας σε πλάγια μέσα προκειμένου να ερευνήσει και να αναδείξει την πραγματικότητα. Σαν κάτι να συμβαίνει στον ενδιάμεσο χώρο των πραγμάτων, να κινείται ζιγκ-ζαγκ αναδεικνύοντας στρατηγικής σημασίας τεχνάσματα. Ως άλλος surfer, ο ποιητής εισέρχεται πλαγίως στη ρευστή δομή του πραγματικού,...
χίλιες φωνές
χίλιες σιωπές
ο κόσμος
μια εικόνα
–––––––––––––––––––––––––––
θάνατος
η ζωή που
δεν έζησες
«[…] Η Αντιγόνη είναι η πιο εμβληματική ηρωίδα της δυτικής παράδοσης, το γυναικείο σύμβολο αντίστασης στον αυταρχισμό της παράλογης εξουσίας. Ήδη από τον τίτλο της συλλογής διαφαίνεται ότι στον σφυγμό της Αντιγόνης χτυπούν πολλές καρδιές. Και για το εξώφυλλο του βιβλίου διάλεξα...
χίλιες φωνές
χίλιες σιωπές
ο κόσμος
μια εικόνα
–––––––––––––––––––––––––––
θάνατος
η ζωή που
δεν έζησες
«[…] Η Αντιγόνη είναι η πιο εμβληματική ηρωίδα της δυτικής παράδοσης, το γυναικείο σύμβολο αντίστασης στον αυταρχισμό της παράλογης εξουσίας. Ήδη από τον τίτλο της συλλογής διαφαίνεται ότι στον σφυγμό της Αντιγόνης χτυπούν πολλές καρδιές. Και για το εξώφυλλο του βιβλίου διάλεξα...
Ο Δημήτρης Δημητριάδης (γεννημένος το 1944 στη Θεσσαλονίκη) είναι χωρίς άλλο μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: πολυσχιδής λογοτέχνης σε όλα τα είδη, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, στοχαστής και σχολιαστής του πνευματικού βίου και των πολιτισμικών γεγονότων, από τους πολυγραφότερους λογοτέχνες και δραματουργούς, ο οποίος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον...
Ο Δημήτρης Δημητριάδης (γεννημένος το 1944 στη Θεσσαλονίκη) είναι χωρίς άλλο μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: πολυσχιδής λογοτέχνης σε όλα τα είδη, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, στοχαστής και σχολιαστής του πνευματικού βίου και των πολιτισμικών γεγονότων, από τους πολυγραφότερους λογοτέχνες και δραματουργούς, ο οποίος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον...
Θερµός υποστηρικτής του γυναικείου ζητήµατος και ιδιαίτερα διεισδυτικός στην παρατήρηση της γυναικείας προσωπικότητας, ο Ίψεν δηµιούργησε µια πινακοθήκη αρχετυπικών ηρωίδων, των οποίων η ερµηνεία αποτελεί συνεχές αντικείµενο σκηνικής έρευνας µέχρι σήµερα. Η Μαντάµ Μποβαρύ του αστικού δράµατος, όπως έχει χαρακτηριστεί η µοιραία, εκδικητική, δέσµια ενός άκαµπτου ιδεαλισµού Έντα Γκάµπλερ είναι...
Θερµός υποστηρικτής του γυναικείου ζητήµατος και ιδιαίτερα διεισδυτικός στην παρατήρηση της γυναικείας προσωπικότητας, ο Ίψεν δηµιούργησε µια πινακοθήκη αρχετυπικών ηρωίδων, των οποίων η ερµηνεία αποτελεί συνεχές αντικείµενο σκηνικής έρευνας µέχρι σήµερα. Η Μαντάµ Μποβαρύ του αστικού δράµατος, όπως έχει χαρακτηριστεί η µοιραία, εκδικητική, δέσµια ενός άκαµπτου ιδεαλισµού Έντα Γκάµπλερ είναι...
Αυτές οι σελίδες μέσα τους κλείνουν μια ολόκληρη ψυχή. Είναι η δική μου; Είναι κάποιου άλλου; Στην αρχή ήθελα να γράψω ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, όπου ο σκεπτικισμός θα έφτανε στο ύστατο σημείο της απελπι-σίας, αλλά λίγο λίγο, γράφοντας, η προσωπική ματιά διαπέρασε την ιστορία, η ψυχή έπιασε την πένα και την έσπασε. Θα προτιμήσω, λοιπόν, το μυστήριο των εικασιών. Όσο για σένα, τίποτα δεν...
Αυτές οι σελίδες μέσα τους κλείνουν μια ολόκληρη ψυχή. Είναι η δική μου; Είναι κάποιου άλλου; Στην αρχή ήθελα να γράψω ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, όπου ο σκεπτικισμός θα έφτανε στο ύστατο σημείο της απελπι-σίας, αλλά λίγο λίγο, γράφοντας, η προσωπική ματιά διαπέρασε την ιστορία, η ψυχή έπιασε την πένα και την έσπασε. Θα προτιμήσω, λοιπόν, το μυστήριο των εικασιών. Όσο για σένα, τίποτα δεν...
Ήταν μικρό και χνουδωτό – κουτάβι πόσο μοιάζει! Και τ’ ορφανό λυκόπουλο βοσκός στη στάνη μπάζει, να τ’ αναθρέψει σαν σκυλί με τ’ άλλα του παρέα. Και ζήσανε χρόνια μαζί· ώσπου μια μέρα ωραία, δουλειά τυχαίνει του βοσκού, κατά την πόλη πάει κι αφήνει το κοπάδι του ο λύκος να φυλάει… Λίγες ερωτήσεις και άλλες τόσες απαντήσεις σχετικά με τον Αίσωπο...
Ήταν μικρό και χνουδωτό – κουτάβι πόσο μοιάζει! Και τ’ ορφανό λυκόπουλο βοσκός στη στάνη μπάζει, να τ’ αναθρέψει σαν σκυλί με τ’ άλλα του παρέα. Και ζήσανε χρόνια μαζί· ώσπου μια μέρα ωραία, δουλειά τυχαίνει του βοσκού, κατά την πόλη πάει κι αφήνει το κοπάδι του ο λύκος να φυλάει… Λίγες ερωτήσεις και άλλες τόσες απαντήσεις σχετικά με τον Αίσωπο...
Ο Μαξ Μπροντ, επιστήθιος φίλος του Φραντς Κάφκα, έκρινε ότι το "Γράμμα στον πατέρα", (1919), αποτελεί λογοτεχνικό έργο. Πρόκειται για κείμενο απόλυτα προσωπικό που πραγματικά απευθυνόταν στον πατέρα του συγγραφέα -χωρίς ποτέ να επιδοθεί. Η αξία του "Γράμματος στον πατέρα" συνίσταται στην καθολικότητά του, γιατί ξεπερνά τα όρια της τραγικής ζωής του συγγραφέα. Αν ο αναγνώστης ψάξει, θα βρει ότι...
Ο Μαξ Μπροντ, επιστήθιος φίλος του Φραντς Κάφκα, έκρινε ότι το "Γράμμα στον πατέρα", (1919), αποτελεί λογοτεχνικό έργο. Πρόκειται για κείμενο απόλυτα προσωπικό που πραγματικά απευθυνόταν στον πατέρα του συγγραφέα -χωρίς ποτέ να επιδοθεί. Η αξία του "Γράμματος στον πατέρα" συνίσταται στην καθολικότητά του, γιατί ξεπερνά τα όρια της τραγικής ζωής του συγγραφέα. Αν ο αναγνώστης ψάξει, θα βρει ότι...