«Δεν ει?ναι το ξυ?λο μο?νο. Mε ε?φτυνε, μου ου?ρλιαζε στα μου?τρα “θα σου δει?ξω εγω?, δεν ξε?ρεις με ποιον τα ε?χεις βα?λει! Ο?που κι αν πας, θα ε?ρθω να σε βρω, ακου?ς; Θα σε βρω! Ε?τσι, για να με φοβα?σαι πα?ντα”!» Το τραυ?μα μπορει? να ε?χει κυματοειδη? επι?δραση. Στο κε?ντρο βρι?σκεται πα?ντα το θυ?μα. Εκει?νο το α?τομο που βι?ωσε α?μεσα το τραυματικο? γεγονο?ς, εκει?νο που δε?χθηκε τη βι?α, υπε?στη τις σωματικε?ς βλα?βες, ε?νιωσε τις επιπτω?σεις της βι?ας στην ψυχικη? του υγει?α, ε?χασε τη ζωη? του απο? την επι?θεση. Καθω?ς κινου?μαστε προς τα ε?ξω, συναντου?με τους συγγενει?ς που βιω?νουν απο? κοντα? τις οδυνηρε?ς συνε?πειες που μπορει? να ε?χει η βι?α στο αγαπημε?νο τους προ?σωπο, τους συγγενει?ς που πενθου?ν, τους φι?λους, τους συναδε?λφους του θυ?ματος και ο?σους βρι?σκονταν σε κοντινη? απο?σταση απο? το συμβα?ν. Στο επο?μενο επι?πεδο βρι?σκονται οι επαγγελματι?ες στα επει?γοντα και στις κοινωνικε?ς υπηρεσι?ες, οι γιατροι?, οι εισαγγελει?ς, οι δικηγο?ροι, η αστυνομι?α. Και οι κυματισμοι? συνεχι?ζονται, εξαπλω?νονται, με?χρι να αλλα?ξει κα?τι, με?χρι να σπα?σει ο κυ?κλος της βι?ας με κα?ποιον τρο?πο. Διο?τι το τραυ?μα πρε?πει να αντιμετωπιστει?, οι πληγε?ς πρε?πει να επουλωθου?ν και τα θυ?ματα, οι συνα?δελφοι, οι φι?λοι, οι συγγενει?ς, ο?λοι εμει?ς, χρειαζο?μαστε απαντη?σεις.
Αλλιω?ς, ο πο?νος θα επιμει?νει και η λυ?τρωση δεν θα ε?ρθει ποτε?.