ο θεός το τέλειο ον δημιούργησε ατελή πνεύματα πρώτα έπεσε η λεγεώνα των αγγέλων έπειτα εκείνη των ανθρώπων οι άνθρωποι ατελή όντα το άθικτο σώμα ως επαναλαμβανόμενο θαύμα ένα λάθος που όντας τόσο μεγάλο πέρασε απαρατήρητο μεταξύ των αποστόλων η καμπάν’ αναγγέλλει: ώρα να γεννηθείς και να πεθάνεις οι καθρέφτες κουράζονται υποταγμένοι στην επιθυμία της...

Απρίλιος 2023. Κάθε Παρασκευή μια φωτογραφία αποστέλλεται με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Την επόμενη Παρασκευή η φωτογραφία επιστρέφει συνοδευόμενη από ένα ποίημα-στάση. Είκοσι μία στάσεις. Μία αόρατη συνομιλία. Ένας διάλογος, ανά φωτογραφία, ανά ποίημα. Οκτώβριος 2023. Τερματικός σταθμός. Ψίθυροι....

...

"Έρωτας ακροβάτης" είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή της Μαρίας Μέμης Αναστασοπούλου αποδομένη με μια ωριμότητα που γίνεται αντιληπτή από τον πρώτο μόλις στίχο καθώς ο μεστός πολύμορφικος και απεριόριστα πλούσιος λόγος της συνθέτουν μιαν υπερεπάρκεια επινοημένων – εμπνευσμένων στίχων που καταφέρνουν να αγκαλιάζουν τα βασικά είδη γραφής της ποιητικής τέχνης, από ρεαλιστική, δραματική, λυρική....

...

...

«Αμφισημίες της άλλης όχθης». Ιδιαίτερος ο τίτλος της τρίτης μου ποιητικής συλλογής μα όχι τυχαίος. Κατ’ αρχάς, επιλέγω συχνά να μιλώ με αμφισημίες. Αγαπώ το διττό τους νόημα. Για παράδειγμα, γράφω για ένα χαμομηλάκι γαντζωμένο στο βράχο, μα παράλληλα εννοώ και την πάλη του καθενός μας με τις καθημερινές αντιξοότητες. Οι αμφισημίες, τα διπλά νοήματα, εμπεριέχουν μια ενδιαφέρουσα πρόκληση. Τι...

...

O μικρός επαναστάτης για τον Πορφύριο Mε το πιστόλι στο χέρι μεταλαμβάνει των αχράντων μυστηρίων ο τετράχρονος. Ύστερα στρέφεται απειλητικά στους ψάλτες πατώντας τη σκανδάλη του όπλου του: – Σταματήστε επιτέλους αυτά τα Κύριε ελέησον. Τώρα θέλω να τραγουδήσετε για μένα και για όλα τα παιδιά τον Τριγωνοψαρούλη....

Αγνάντεμα Τους άρεσε πολύ να κορφοκόβουν τον καπνό σαν το βραδάκι ερχόταν, γιατί σαν η δροσούλα έπεφτε, ανεπαχθές και εύκολο αυτό τούς γινόταν. Πληγές τα χέρια τους, σκληρή και άγρια του καπνού η δουλειά. Χαρά και ανακούφιση όταν το μαϊστράλι της Αμβρακίας σηκωνόταν, αναπνοή, ανάσα ζωής γινόταν και ευλογία. Μοναχική, ήρεμη, απαιτητική, στωική η δουλειά του καπνού. Ρίζα τη ρίζα, φύλλο το...

Κατάδικοι Κανείς δεν το ήξερε. Δικάστηκαν όλοι ερήμην. Ο δικαστής διαφώνησε, εντούτοις, στον τρόπο ανάρτησης του δεδικασμένου. Μόνο εκείνος ο παλιός προφήτης το έγραψε στα φτερά της αναδυόμενης κνίσας των θυσιών, στον βωμό που έκαιγαν οι κορμοί της αυτοθυσίας. Τα χαμηλά βλέμματα ποτέ δεν το είδαν στα σημάδια τ’ ουρανού. Όλοι τυφλοί, μα με ορθάνοικτα μάτια προχωρούσαν. Γυρεύοντας... Προσδοκίες...

Ημέρα πρώτη Eλεύθερη χωρίς περιοριστικούς όρους αφέθηκε η άνοιξη, που σ’ ένα καταχείμωνο βαθύ την είχανε ριγμένη. Το έγκλημά της; Τον κόσμο προσπαθούσε ν’ αλλάξει, κάθε που ερχότανε, κάθε που ευωδιάζει. Κι ο κόσμος όλο ανέτοιμος, όλο ανασφάλειες φορτωμένος, θέλει δεν θέλει. Φτυάριζε η εξουσία πάνω του το χώμα, ζωντανός, νεκρός, χάμω θαμμένος, μια ανάσα μακριά από το κώμα. Μάρτυρες υπεράσπισης...

Άνευ ΣυνΩδείας ο τίτλος της ποιητικής συλλογής του Νικηφόρου Γ. Μπλεμένου, με την (αν)ορθογραφία του να παραπέμπει στο διττό του νόημα· αφενός στην απογύμνωση του στίχου από μουσική (επ)ένδυση (παρά τη μουσικότητά του), αφετέρου στη μετά έρωτα απόρριψη, που αποτελεί τον κεντρικό θεματικό άξονα του έργου. Και επεξηγείται στον πλαγιότιτλο.Μετ’ ερωτική γιατί το σύνολο των στίχων είναι απόσταγμα...

O Σεπούλβεδα έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ποίηση. Ξεκίνησε τη λογοτεχνική του καριέρα ως ποιητής, και ως τέτοιος παρουσιαζόταν δημόσια. Αν και πολύ σύντομα θ’ άρχιζε να εναλλάσσει αυτή τη δραστηριότητα με την πεζογραφία, η ποίηση ήταν παρούσα στο συγγραφικό του έργο για μια πολύ μεγάλη περίοδο της ζωής του. Ο παππούς μου είχε φωνή ιτιάς και πολύ λευκά κι αραιά γένια σαν τα βουνά τον...

...

Στην πρώτη του ποιητική συλλογή, αποτελούμενη από τριάντα πέντε αυτοτελή ποιήματα, ο Περικλής Β. Κατσαούνης περιδιαβαίνει, με ασκημένο λυρικό βήμα και ιδιαίτερη εικονοπλαστική δύναμη, όλο το φάσμα της συνείδησης, αναζητώντας την προέλευση, τις διαστάσεις και τις συνέπειες των ιδεών και των αισθημάτων. Ξεκινά από προσωπικά βιώματα, περνά από ιστορικά γεγονότα και εξικνείται μέχρι τα όρια...

(Σατιρική ποίηση) Άπ(ό)λυτα Αχ να ’μουν ανεξάρτητη δυναμική μοιραία να μη σε χρειαζόμουνα πρόστυχα και χυδαία. Υπήρξε λύση, πράγματι –η τύχη θα ενεπλάκη– και βρήκα κάπως κάποτε ένα σου μποξεράκι! Μύριζε έντονα πολύ ήτανε φορεμένο άχου μυαλό μου ανώμαλο μοιάζεις ερωτευμένο… (συνεχίζεται… στο βιβλίο…)...

...

Ποιήματα επηρεασμένα από κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, με απώτερο σκοπό να επιστέψουν τροφή για σκέψη και στοχασμό σε (αν)ήσυχα μυαλά....

Η αντωνυμία «σου», αν η διαπιστωτική φράση του τίτλου απευθυνθεί κάποτε στον ίδιο τον εαυτό της/του γράφουσας/-οντος, μπορεί να εκληφθεί και ως «μου». Κάποιες φορές, μία τόση δα ρωγμή σε ένα βλέμμα, είτε στο βλέμμα του άλλου είτε στο δικό μας, στο οποίο αυτό καθρεφτίζεται, έχει τη δύναμη να ανατρέψει τα πάντα, φέρνοντας στην επιφάνεια όσα πιεζόντουσαν στον βυθό του ματιού, ο οποίος δεν είναι...

(Τραύλισμα) Είναι μια φράση που μέσα μου λιώνει ο κόσμος ένα αδέσποτο σκυλί που δεν αγαπήθηκε και τώρα βάλθηκε να δαγκώνει. (Διαζύγιο) Πατέρας, εκείνος που ’χει πάντα τρεις ζωές εκείνη που προλογίζει η μητέρα εκείνη που θυμάται το σινάφι του κι εκείνη που συναντάω μέσα στα παλιά βιβλία. Πατερά ! Το ήξερες πως ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, όταν δεν έπαιρνε κεφάλια έπαιζε λαούτο κι...

Απρίλιος του 1973. Μια μετανάστρια περνά με πλοίο τη Μάγχη. Eπιβιβάζεται στο Direct Orient και διασχίζει με το τρένο την Ευρώπη για να φτάσει στην Αθήνα, όπου συναντά τις δίδυμες κόρες της, πριν συνεχίσει το ταξίδι. Ποια η σχέση της με την αινιγματική γυναίκα που ψάχνει σε ένα άλλο τρένο, μια άλλη στιγμή, κάποιον που συνδέεται με τον θάνατο της μάνας της και με τον μυστηριώδη άντρα που έρχεται...