...

...

...

Από ποιον κυκλαδίτικο κενταυρίωνα δραπέτευσες Τοξότης κι ήρθες στο Δάσος να εγκατασταθείς ποδοπατώντας των σωθικών μου τη χλωρίδα; Άλλο μαγικό πλάσμα κανένα δεν απέμεινε. Μόνο εσύ. Που στέκεις με την τόση περηφάνια Να κόβεσαι και να φωτίζεσαι απ? των φεγγαριών σου τα δρεπάνια....

...

Με την ποιητική συλλογή «Χάνοντας το προσχέδιο», ο ποιητής επιχειρεί μια προσέγγιση στον μικρόκοσμο του ανθρώπου των πόλεων. Οι διαφορετικές προκλήσεις, η απόγνωση μετά την ελπίδα, η μοναξιά που γεννά ξεσπάσματα. Το άτομο εντάσσεται στο κοινωνικό γίγνεσθαι, αγαπά, μισεί, πονά και ενώνει τη φωνή του με άλλα τόσα, περνώντας δια πυρός και σιδήρου. Η αποκρυσταλλωμένη εικόνα για τα πράγματα...

Όταν ο Σαρλώ κολύμπησε σ’ ένα ποτάμι λέξεις είναι η13η συλλογή του ποιητή Μιχάλη Παπαδόπουλου. Μια ποιητική περιδιάβαση στο κοσμικό τσίρκο των κλόουν, ή μια «ιλαροτραγωδία σε πολλές πράξεις», με αφετηρία την κυρίαρχη persona του Σαρλώ και κατάληξη τη «μυθική» φιγούρα του Νίκου Καρούζου, μέσα από την οποία αναδύονται και παρελαύνουν μια σειρά ποιητικά προσωπεία, αλλά και σφυρηλατείται το ίδιο το...

Η δεύτερη ποιητική συλλογή της Ζωής Χατζηγεωργίου, η οποία περιλαμβάνει τριάντα ποιήματα και τριάντα χαϊκού. – Διαφωνία Λουκά και Ματθαίου, ευαγγελιστών – Φαίνεται πως ύπνος πήρε την ετοιμόγεννη γυναίκα και είδε πως γέννησε παιδί κατάδικό της? παιδί με άγνοια ζωής που διόλου δεν απέκλινε του φυσιολογικού και του συνηθισμένου? νήπιο που δεν ξεπέρναγε σε γνώση τους δασκάλους? γιο που τον...

Η ποιητική συλλογή αποτελεί μια συνολική αισθητική, συναισθηματική, ιδεολογική και βιωματική κατάθεση του Κώστα Ευαγγελάτου μέσα από τους δρόμους και τα μονοπάτια της πηγαίας ποιητικής έκφρασης που τον οδήγησε στην πολυσύνθετη δημιουργία του. Η λυρική διάθεση μεταβαίνει σε καυτά θέματα και πεδία της καθημερινής ζωής, των κοινωνικών προβλημάτων και του κοινωνικοπολιτικού αναστοχασμού με πυξίδα...

Από μικρό παιδί είχα την αίσθηση ότι μεγάλωνα σε μια κοινωνία φάσης και αντίφασης. Σ’ έναν κόσμο αίσθησης, παραίσθησης και λιγότερο ενσυναίσθησης. Είχα πολλές ερωτήσεις. Σύντομα άρχισα να ρωτάω γονείς, δάσκαλους, καθηγητές. Όλοι μου έδιναν τις ίδιες κλασικές, στερεοτυπικές απαντήσεις. Οι πραγματικές απαντήσεις ήρθαν, όταν άρχισα να γράφω. Όταν χρειαζόταν να δανειστώ κάποιον “εαυτό”...

...

Τα όνειρα είναι δείγματα ζωής σε έναν κόσμο τρελό που τρέχει με ορμή προς τοίχο πέτρινο…...

Το πρόβλημα του πολλαπλασιασμού Έβλεπα το κεφάλι του να κατρακυλάει. Είχε ήλιο. (Είναι ηλιόλουστες οι μέρες που γεννιούνται οι δολοφόνοι.) Ύστερα είδα το κεφάλι της, ύστερα είδα πάλι το κεφάλι του, και ξανά το κεφάλι της. Ύστερα είδα τα κεφάλια τους πολλαπλασιασμένα. Πιο ύστερα έχασα το λογαριασμό. Σαν να βλέπεις πολλαπλασιασμένο ένα Ζαμπρίσκι Πόιντ τεράστιο. Ίτε παίδες, παιδιά του...

...

Μια ποιητική συλλογή που απεικονίζει τον έρωτα μέσα από τα σημεία στίξης. Ο κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να παίρνει τη μορφή ενός σημείου στίξης ανάλογα με τη χημεία που έχουμε μαζί του, με τις συνθήκες, με την αρχή και το τέλος μας. Ο έρωτας δεν εκφράζεται πάντοτε με λόγια, καθώς είναι ένα συναίσθημα. Έτσι και τα σημεία στίξης δεν είναι λέξεις, όμως είναι ένας κώδικας επικοινωνίας που καθοδηγεί...

Κύκλοι ανοίγουν, κύκλοι κλείνουν. Οι ιστοριογράφοι στο έργο τους. Ένα γεγονός και οµόκεντροι κύκλοι οι συνέπειες. Προς όλες τις κατευθύνσεις. Φτάνουν στη µεγάλη διάρκεια και χάνονται. Ή σκάνε κύµατα στα βράχια και λούζουν αφρούς την πέτρα. Φτάνουν µαντατοφόροι στις αµµουδιές µε παφλασµούς, αφηγούνται αθιβολές. Στις όχθες της µνήµης γυρίζουν πίσω, διασταυρώνονται µε τα ερχόµενα, φτάνουν πάλι στο...

Μια ποιητική συλλογή που εξερευνά τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής μέσα από τον πόνο, τη μοναξιά και τη θύμηση. Ο Αδαμάντιος Δημητριάδης, με πρωτοπρόσωπη αφήγηση και δυναμικούς στίχους, αναπλάθει τις εμπειρίες της απώλειας, της νοσταλγίας και της συμφιλίωσης με τον εαυτό....

Γδύθηκαν. Βούτηξαν στα βαθιά. Οι κύκλοι διευρύνθηκαν. Πέταξαν και τα πουλιά. Μαζεύτηκαν περαστικοί. Κανένα σκάνδαλο εκεί. Μόνο δύο πνιγμένοι δίχως ίχνη. «Η νεότερη και σύγχρονη αιγυπτιακή ποίηση υπήρξε πρωτοπόρος και υποδειγματική για τους υπόλοιπους αραβικούς λαούς. Τα ποιήματα της εν λόγω ανθολογίας απηχούν σε μεγάλο βαθμό τις μεταμορφώσεις, τις μεταβολές, τις τάσεις και τις προσλαμβάνουσες...

Είμαι από τη Δρόπολη κι εγώ... Απ τον διψασμένο κάμπο της που δροσίζει το αγέρι από τη βουή του Δρίνου που σηκώνει ρεματιές κι απ τα χαράματα λάμπει ηλιόλουστο τ αγέρι της φτωχογειτονιάς Δρόπολης, με αγκαλιές ζεστές! Είμαι από τη Δρόπολη κι εγώ... στον κάμπο ξεροστάλιασα κι άκουσα μοιρολόι και της ξενιτιάς τα ντέρτια γεμίζουν το σερτό με δάκρυα καυτά πόνου, μας λύγισε το μπόι πού είναι τα...

VI. Ούτε κοτσύφι ούτε αμπελουργός ούτε το ποικιλόφωνο αηδόνι που φώλιαζε στο φύλλωμα των δέντρων και πιο βαθιά στα φύλλα της καρδιάς: κανένα δεν θ? ακούγεται, κανένα δεν θα ?χει τόπο εδώ ανάμεσά μας, κι όλες οι τελετές θα ?χουν τελειώσει....

Σε αυτή τη συλλογή, οι λέξεις γίνονται γέφυρες προς τα πιο εσωτερικά μας συναισθήματα. Η αγάπη, η νοσταλγία, η ανησυχία και η αμφιβολία πλέκονται μεταξύ τους, δημιουργώντας έναν καμβά από εικόνες και σκέψεις που μας συντροφεύουν καθημερινά. Με ευαισθησία και ειλικρίνεια, τα ποιήματα αυτά εξερευνούν τις λεπτές γραμμές ανάμεσα στην προσμονή και την απογοήτευση, τη χαρά και την αγωνία. Κάθε στίχος...

«Καλώς ήρθες όμορφη νεότης, της ύπαρξής μας πλάσμα χαρωπό». Κάπως έτσι ίσως να καλωσόριζε ο Friedrich Schiller τη λυρική έμπνευση σε κάποια από τις πνευματικές νύχτες της Βαϊμάρης. Αλήθεια όμως, είναι ο γερμανικός λυρισμός μια αμιγώς αισθητική απόλαυση ή αποτελεί την ενοποιό ουσία της ύπαρξής μας; Στις σελίδες αυτού του μικρού ανθολόγιου γερμανικής ποίησης, οι λέξεις πασχίζουν να αποβάλλουν...