Ποιος συνέτασσε τα διοικητικά έγγραφα στην Αθήνα; Ήταν η εγγραμματοσύνη διαδεδομένη στην αρχαία Αττική; Ο απλός λαός μπορούσε να γράψει, να διαβάσει και να καταλάβει τις επιγραφές που ήταν χαραγμένες σε λίθο ή σε θραύσματα κεραμικής; Η Άννα Μίσιου αναλύει σε βάθος ερωτήματα ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της ποιότητας της δημοκρατίας και του πολιτισμού της Αθή-νας. Εξετάζει πώς οι κλεισθένειες μεταρρυθμίσεις, ευνοώντας την πολιτι-κή ισότητα στην εκτεταμένη γεωγραφική περιοχή της Αττικής, παρείχαν ένα καινούργιο πλαίσιο και μια νέα θεματολογία στη γραφή, ενώ προώ-θησαν την ανταλλαγή αξιόπιστων πληροφοριών ανάμεσα στους δήμους, τις φυλές και το αστικό κέντρο σε συγκεκριμένα σημαντικά ζητήματα, όπως είναι η κινητοποίηση του στρατού και η πολιτική οργάνωση του σώματος των πολιτών. Αναλύοντας διεξοδικά τη διαδικασία μέσω της οποίας οστρακίζονταν οι Αθηναίοι πολιτικοί και εξετάζοντας εκ νέου τη συμμετοχή των απλών πολιτών στη Βουλή των Πεντακοσίων, η Μίσιου αμφισβητεί την κυρίαρχη άποψη ότι η εγγραμματοσύνη δεν υπήρξε δια-δεδομένη μεταξύ των Αθηναίων, και υποστηρίζει ότι η εγγραμματοσύνη ήταν εκείνη που διασφάλιζε την αποτελεσματική λειτουργία της αθηναϊ-κής δημοκρατίας.