...

Η γλώσσα, αυτός ο θεµελιώδης πυλώνας του πολιτισµού, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα µέσο επικοινωνίας. Είναι ο τρόπος µε τον οποίο νοηµατοδοτούµε τον κόσµο, αποτυπώνουµε τις εµπειρίες µας και διασώζουµε τη συλλο- γική µας µνήµη. Μέσα από τη γλώσσα χτίζουµε γέφυρες ανάµεσα στις γενιές, ενώνοντάς τες µε την πλούσια παράδοση και την κληρονοµιά µας. Και η ελληνική γλώσσα, µε την ιστορία της...

...

Ένας μικροεπαγγελματίας που εξαφανίζεται ξαφνικά από το στέκι του και καταφέρνει να γνωρίσει ακόμη και τις πιο ακραίες απολαύσεις του ανθρώπινου βίου? μια νεαρή αρχιτεκτόνισσα που περιμένει να την υποδεχτούν με θέρμη σε κάποιο ορεινό χωριό και να τη φιλοξενήσουν όπως τόσες άλλες φορές, εκπλήσσεται όταν τη διώχνουν με ύβρεις και εντυπωσιάζεται λίγο μετά, όταν αρχίσει να κατανοεί την αρχέγονη...

...

Είμαι ό,τι θα είχα ξεχάσει Οι χρόνοι του ρήματος ανοίγουν τις αποσκευές μιας Ιστορίας που άφησε τη ζωή να διασκευάσει το τέλος της Ο τετελεσμένος μέλλων αφήνει την απελπισία θυσία στο βωμό μιας προσδοκίας κατηγορούμενος για μιά ελπίδα ανήξερη από χρόνους Η πεποίθηση ενός Έρωτα ότι θα είχε κατατροπώσει τη φθορά δίχως να βρεθεί αντιμέτωπος με το έρμα των νέων σκιών κάνει τον Υπερσυντέλικο...

Θεωρώ ότι η ποίηση έχει ιδιαίτερες θεραπευτικές ιδιότητες και γιατρεύει τις πληγές και τις ψυχές. Αποτέλεσε για μένα στήριγμα στη διάρκεια της πανδημίας αλλά και έναυσμα για την αλλαγή που έφερε στην καρδιά μου αυτή η περίοδος. Προσπάθησα, όπως πολλοί ποιητές και συγγραφείς πριν από μένα, να γράψω για την κοινωνική αδικία, τους κατατρεγμένους και τους πονεμένους αυτού του κόσμου. Ωστόσο πιο...

Με αυτήν την εντυπωσιακή ποιητική συλλογή, η συγγραφέας μάς προσκαλεί σε ένα συναρπαστικό ταξίδι αυτοανακάλυψης και συναισθηματικού βάθους. Με μια μοναδική ύφανση λέξεων και εικόνων, το έργο αναδεικνύει τη δύναμη της προσωπικής εξερεύνησης, αποκαλύπτοντας μια σειρά από συναισθηματικές καταστάσεις που κυμαίνονται από τη μελαγχολία και την απελπισία έως την ελπίδα και την αναζήτηση νοήματος. Κάθε...

Τίποτε δεν περνά κανένας όγκος Δεν θεραπεύεται χάπια ματζούνια Oροί ενέσεις χημειοθεραπείες Oμοιοπαθητική Ευρώπη Ευρώπη Είσαι η αρρώστια που γιατρειά δεν παίρνει Είσαι η ασθένεια που δεν καταλήγει Η πιο αυτοάνοση πάθηση απ’ όλες Ο ιός ο πιο ραγδαίος του πλανήτη ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΒΛΙΟ μοιράζονται τρία ανεξάρτητα μεταξύ τους έργα, γραμμένα τη διετία 2022-2023. Το...

Ο ΦΟΒΟΣ Με φοβούνται τα πουλιά. Στο πέρασμά μου απομακρύνονται με το θρόισμα των φτερών τους να με πονά βαθιά. Θα προσπαθήσω πάλι, όταν το πέρασμά μου δεν θα φοβίζει πια κανένα. H ποίηση της Ναντίνας Κυριαζή, αποτελεί υπόδειγμα καθαρότητας σαφήνειας και λογοτεχνικής ομορφιάς. Πρόκειται για Πτήση εθισμού και για ποίηση εθισμού, όπου...

...

Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει να έχει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πόλη, για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό σέρνεται πίσω από τη ζωή. Το ωραίο είναι καθετί που στολίζει τη ζωή: η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη... Εύστοχα τα παραπάνω λόγια του Νίκου Μπελογιάννη, ανεξαρτήτως...

Κήπος Με αργά βήματα περπατώ ανάμεσα σε δέντρα και λουλούδια. Το φεγγάρι φωτίζει απόψε τη νύχτα. Τα αστέρια λάμπουν και χαμογελούν. Κάθομαι και παρατηρώ τον ουρανό. Τα γιασεμιά μυρίζουν. Το μόνο που ακούγεται είναι ο ήχος από τα τζιτζίκια, φτιάχνουν μελωδία. Τα τριαντάφυλλα έχουν ανθίσει. Πιάνω ένα, μα τα αγκάθια με τρύπωνε. Νιώθω πόνο. Το άσπρο μου φόρεμα στον κήπο της ψυχής μου σέρνεται στο...

( 24 ώρες ) "Αλήθειες & Μυθεύματα" τιτλοφορείται το 10o ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Γ. Παπαστεργίου. Με τη μια λέξη να λειτουργεί πότε σαν ήλιος και πότε σαν ομίχλη στα τοπία της άλλης, φωτίζοντας ή συσκοτίζοντας αντίστοιχα ? τους γκρεμούς της κυρίως? με το "και" σε χρέη συνδέσμου συμπλεκτικού μεν, αλλά με ασαφή ?άλλοτε συνενωτικό άλλοτε διαχωριστικό? ρόλο? και με τον...

ΠΑΡΑΔΟΞΟ Μέσα απ’ το πρώτο φως της μέρας η έγνοια σου με παιδεύει σα συνείδηση. σένα που φτερούγιζες στις άκρες των ματιών μου, σε θυμάμαι, πόσες υπάρξεις φωτεινές και σκοτεινές ταυτόχρονα, είσαι. Ακουμπώ το γόνατό σου ενώ εσύ κοιτάς αλλού, προσπαθώντας να με χωρίσεις απ’ το σκοτάδι μέσα σου, ανήμπορος να συλλάβω όλους τους...

Άσκηση 8 Ο καφές που λιγοστεύει είναι σαν παραλία του χειμώνα που έχει ρουφήξει όλο το χρώμα του άλγους μας και κοιμάται πάνω στο νερό. Μου αρέσουν οι παραλίες γιατί ξέρουν όλα τα βότσαλά τους, πού αρχίζουν και πού τελειώνουν χωρίς να τις νοιάζει κιόλας....

...

ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΧΑΡΙΛΑΟΥ Α΄ ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Βλαστάρι νιός μεγάλωνε, στα πιο ’μορφα τα χρόνια δίχως εχθρού τον κίνδυνο, δίχως αρρώστια, φτώχια. Απλά τα δώρα της ζωής, τον έζωναν με χάρη μέχρι μιαν ώρα μαύρη που λαχταρώντας το κακό, απ’ τις σκιές ορμήξαν και το βλαστάρι έκοψαν και τον ανθό πατήσαν. Λίγες στιγμές, πολλές φωνές κι αίμα στο στενό,<br...

...

...

Ένα ατέλειωτο τραβέρσο είν’ η ζωή μου Το μωρουδιακό μου κλάμα γίνηκε κραυγή κεραυνός Τρύπησε από τότες το μεγάλο μπαλόνι που ’χε φυλακισμένη τη τραμουντάνα ...

Μια ποιητική συλλογή που μας καλεί να ανακαλύψουμε την αλήθεια πίσω από την απλότητα των συναισθημάτων, εκεί όπου η ζωή βρίσκει το πραγματικό της φως. «Κι αν βγαι?ναν απ’ τις μα?σκες σας πλοκα?μια; Κι αν τη μου?ρη σας τη ρου?φαγε για να σας κατευθυ?νει; Κι αν υπη?ρχε επιλογη?… Τι και αν δεν βλε?πατε απ’ το μελα?νι; Κι αν ακο?μη μια με?ρα στον ουρανο? σας...