Πάλι να μου θυμίσεις, Φεντερίκο, εκείνο το γυμνό κορίτσι, το άλογο, τον κάμπο, το φεγγάρι του μαχαιριού τη γεύση μες στης αγάπης το σκοτάδι. Μ.Χ. [...] Η ποίηση με ακατάσχετη ορμή τρυπώνει στην καρδιά, όταν η συγγραφέας-ποιήτρια στροβιλίζεται σε χορούς έρωτα και θανάτου, αφήνοντας στο πέρασμά της φλογισμένα λόγια. Ευαισθησία, πάθος, τραγικές απολήξεις, θρήνος και ανάταση, χτύποι της καρδιάς...

Η Περσεφόνη είναι μια νέα γυναίκα, 28 ετών. Είναι κλασική φιλόλογος και ζει παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα. Παράλληλα, ετοιμάζει μια διδακτορική διατριβή για τα Ελευσίνια Μυστήρια. Έχει εκδώσει και τρεις συλλογές με ποίηση κοινωνική. Λίγο πριν ολοκληρώσει τη διατριβή της, εκδηλώνει συμπτώματα ψυχικής διαταραχής. Καταφεύγει σε ψυχοθεραπευτή. Προχωρώντας η θεραπεία της,...

Τα Εχέγγυα της Φύρας αποτελούν το πιο πρόσφατο μέρος του δημιουργούμενου είδους που ο ποιητής ξεκίνησε το 2005. Το έργο συντέθηκε από τις 19 Απριλίου του 2021 έως τις 29 Δεκεμβρίου του 2022, εκκίνησε από το σημείο όπου ολοκληρώθηκαν οι Ρουτίνες και κατατίθεται ως επιπλέον εισαγωγή στην εκκρεμότητα της ποίησης....

Μια συλλογή στην οποία ο κόσμος της πυγμαχίας, άλλοτε σκοτεινός άλλοτε περισσότερο φωτεινός, άλλοτε αδιέξοδος και άλλοτε ως μόνη διέξοδος, διαπλέκεται με στιγμές της καθημερινότητας, στιγμές που προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην ήττα και τη νίκη. Γιατί όλα είναι αγώνας, ένας αγώνας πυγμαχίας, με τους δικούς του όρους και τους δικούς του κανόνες, με έπαθλα και ταπεινώσεις, κι όλοι εμείς...

Δύο χρόνια μετά την πρώτη του ποιητική συλλογή «Βιογραφία ενός χεριού», η οποία απέσπασε το βραβείο «Γ. Αθάνα» της Ακαδημίας Αθηνών, ο Κωνσταντίνος Νικολάου επανέρχεται με ένα βιβλίο, το οποίο ενώ διατηρεί το νήμα με τους ιδιαίτερους τρόπους και τόπους γραφής που ο ίδιος διαμόρφωσε, συστήνει πλέον μια νέα εκδοχή για αυτό που τελικά συνιστά η ποίηση. Στα ποιήματα της συλλογής αυτής...

...

Κατά τον Ηράκλειτο, «? ?ναξ, ο? τ? μαντε?όν ?στι τ? ?ν Δελφο?ς, ο?τε λέγει ο?τε κρύπτει ?λλ? σημαίνει». Στο Μαντείο του George Le Nonce, που ο ίδιος περιγράφει ως σύνθεση μικτής τεχνικής, δεν υπάρχει άναξ και δεν λατρεύεται ο Λοξίας. Στη θέση του, παρελαύνουν τριανταπέντε τεθνεώσες ποιήτριες που επικοινωνούν με τον ποιητή από τον άλλο κόσμο? αφού του παραδώσουν, εν είδει διαπιστευτηρίων, τους...

Κάποιες φορές οι ζωές μας μοιάζουν να βρίσκονται εντός παλίρροιας. Άλλοτε το νερό της θάλασσας ανεβαίνει, βυθίζοντας μέσα του τα όνειρά μας κι άλλοτε η στάθμη του πέφτει χαμηλά, αφήνοντάς μας να νιώθουμε πιο ελεύθεροι και πιο σίγουροι για τα βήματά μας. Αυτή η συλλογή θέτει κυρίως ως επίκεντρο το παιδί. Καθώς σ’ εκείνη ακριβώς την ηλικία, ό,τι μας συμβαίνει και όποια συναισθήματα νιώσουμε, μας...

ΣΤΗ ΝΕΑ συλλογή του Γιώργου Κατραούρα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, είναι άλλος ο χρόνος των ποιημάτων: αυτή τη φορά μένει να στραγγίζει πάνω από τις δυο φλέγουσες εστίες της ύπαρξης, τον έρωτα και τον θάνατο, που, αντικριστά η μία στην άλλη, δεν παύουν να καίνε σαν αρχαίες δάδες. * * * ΦΕΥΓΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ Δεν υπάρχει στο θάνατο παρά μόνο κάτι από γέλιο φλόγισε τα λόγια σου ήρεμα για να...

Τι είναι αυτό που οδηγεί τον ποιητή να γεμίζει τις σελίδες με στίχους και λέξεις φορτισμένες με νόημα; Ποια είναι η ανάγκη που τον κάνει να αφήσει κομμάτια της ψυχής του –συχνά ματωμένα– πάνω στο χαρτί; Η δημιουργός με το έργο της απαντά πως δεν είναι τίποτα άλλο από τη ζωή, με όλες τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις της, που εμπνέει και συνάμα βασανίζει τον ποιητή. Μέσα από τα ποιήματά της...

Η συλλογή αποτελεί έναν στοχαστικό διάλογο με τη φύση και την ανθρώπινη ύπαρξη. Το «χυμοτόπιο», όρος δανεισμένος από τη βιολογία, λειτουργεί εδώ ως μεταφορά για το περιεχόμενο της ζωής, γεμάτο γλυκιά και αλμυρή ουσία, που θρέφει και διαμορφώνει τον άνθρωπο. Η δημιουργός προσεγγίζει την ανθρώπινη φύση με ευαισθησία, εξισώνοντας τον άνθρωπο με τα φυτά: από τον πλάτανο έως τον κάκτο, όλοι...

Κοινές και σπάνιες λέξεις, ταιριασμένες αρμονικά, δημιουργούν εικόνες που γεννούν συναισθήματα και θέτουν προβληματισμούς, οι οποίοι οδηγούν σε βαθύτερες σκέψεις αποκαλύπτοντας ένα σύμπαν όπου τα άψυχα αποκτούν ζωή και νόημα και τα απλά αναδεικνύονται ως σπουδαία. Ποίηση που δεν περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη κατηγορία αναγνωστών, αλλά απευθύνεται σε όλους όσοι αναζητούν την ομορφιά της...

Η συλλογή αποτελεί ένα βαθυστόχαστο ταξίδι στη διάθεση του σύγχρονου ανθρώπου να αποδράσει από την καθημερινή ρουτίνα και να διεκδικήσει ένα όραμα ζωής πέρα από τα συνηθισμένα. Μέσα από την πλούσια θεματολογία της φυγής, η δημιουργός αγγίζει έναν ευρύ φάσμα συναισθημάτων και καταστάσεων. Οι ιστορίες που αναδύονται, οι ήρωες και οι μεταβαλλόμενες σκηνές της συλλογής αποπνέουν την αίσθηση του...

Μια εξομολογητική, μα συνάμα οικουμενική αφήγηση για τον έρωτα – την ακατανίκητη δύναμη που πυροδοτεί πάθη, συγκινήσεις και εσωτερικές ανησυχίες. Ένα ταξίδι στον κόσμο των αισθήσεων, όπου ο λόγος της δημιουργού λειτουργεί ως μαγνήτης για την εσωτερική της πραγματικότητα. Μέσα από τις λέξεις της, ο έρωτας αναδεικνύεται ως μια πολυσύνθετη έκφραση, γεμάτη αντιθέσεις – φωτιά και φλόγα, αλλά και...

«Η σχέση της υποτείνουσας», έρχεται ως η πέμπτη ποιητική συλλογή της Βασιλικής Εργαζάκη, μιας ποιήτριας που τριάντα χρόνια υπηρετεί με συνέπεια τον Λόγο και εργάζεται για την έκφρασή του. […] Η σχέση της υποτείνουσας επομένως… Είναι εκεί που η κάθετη γραμμή της Δύναμης συνενώνεται με την οριζόντια γραμμή της Διάχυσης. Όχι πλέον στο τρίγωνο, αλλά μέσα στον Άνθρωπο. Εκεί που Άνδρας και Γυναίκα...

Στην παρούσα ποιητική συλλογή η Λουλιέτα Λεσανάκου αποκαλύπτει κάθε πτυχή της ζωής της, από τα χρόνια που ήταν παιδί μέχρι και σήμερα, με έναν τρόπο προσωπικό αλλά όχι εγωιστικό. Η ποιήτρια μάς περιηγεί στις σχέσεις που τη διαμόρφωσαν μέσα στον χρόνο σχέσεις οικογενειακές, φιλικές, συντροφικές με αποτυπώσεις που μαρτυρούν πως σκοπός της δεν είναι η διαπροσωπική εξερεύνηση, αλλά η αναζήτηση...

Τα παραμύθια μου δεν έχουν δράκο, τους λείπει αυτό το κάτι. H δράκαινα πέθανε γιατί τη σκότωσα. Αν ξανάνθιζε θα ήμουν εγώ. Λείπει η παιδικότητα από τα παραμύθια μου? είναι γραμμένα για άλλον κόσμο, για έναν άλλον κόσμο. Θα ’θελα πολύ να είμαι παιδί, να αγγίζω το δέρμα μου και να νιώθω το δέρμα ενός παιδιού, με τόση αθωότητα? να μην το σιχαίνομαι, να μην ουρλιάζει το πετσί μου από αηδία, να μην...

Έμμετρος λόγος και ζωγραφική βρίσκουν κοινό έδαφος σε μια συγκινητική ποιητική συλλογή. Και τω?ρα ακο?μη ακι?νητος ει?ναι και συλλογα?ται φουρτου?νες κι α?γριες θα?λασσες που πε?ρασαν θυμα?ται και τη φωτια? του φα?ρου του δεν λε?ει να ανα?ψει… Σα?μπως κι ο?λα αν φω?τιζαν, θα ’θελε να τ’ αλλα?ξει…; Τι γι?νεται ο?ταν παντρευ?εται η ποι?ηση τη ζωγραφικη?; Ποιος ε?χει τον ρο?λο του ε?ρωτα και ποιος...

Κι όμως ακόμα φαίνονται οι δρόμοι Τα πλακόστρωτα πεζοδρόμια ίσα-ίσα που έχουν κάποια φύλλα πεσμένα Απεργία οι οδοκαθαριστές Αναθεματισμένοι τι περισσότερο να καθαρίσετε ούτε η αξιοπρέπεια δεν έμεινε να σκοτίζει τα φανάρια που αναβοσβήνουν τρελαμένα από την έλλειψη Κι οι σκιές έχουν πιάσει ρίζες βαθιές γι’ αυτό, απελπισία, μην μου στέλνεις ραβασάκια (Απόσπασμα από την 17η μέρα)...

Ποιήματα...

...

Μια ποιητική συλλογή που ταξιδεύει τον αναγνώστη....