Τι είναι αυτό που οδηγεί τον ποιητή να γεμίζει τις σελίδες με στίχους και λέξεις φορτισμένες με νόημα; Ποια είναι η ανάγκη που τον κάνει να αφήσει κομμάτια της ψυχής του –συχνά ματωμένα– πάνω στο χαρτί; Η δημιουργός με το έργο της απαντά πως δεν είναι τίποτα άλλο από τη ζωή, με όλες τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις της, που εμπνέει και συνάμα βασανίζει τον ποιητή. Μέσα από τα ποιήματά της αναδεικνύει τις χαρές και τις λύπες, τις ήττες και τις μικρές –πάντα μικρές– νίκες της ανθρώπινης ύπαρξης. Στους στίχους της, οι αναγνώστες θα βρουν τους έρωτες, τον θάνατο, τις πατρίδες που μας διαμορφώνουν, την αδικία που μας συνθλίβει και την τραγική μοίρα που άλλοτε αποδεχόμαστε και άλλοτε πολεμάμε. Και στο τέλος, αναδύεται η ανάγκη για κάθαρση, για αυτοθυσία αλλά και η ψυχρή αδιαφορία που έρχεται να τα εξισορροπήσει. H ποιήτρια δε γράφει μόνο για τον εαυτό της, αλλά για όλους εκείνους που νιώθουν, ονειρεύονται και πονούν. Η γραφή της επιθυμεί να φτάσει σε κάθε παιδί με καθαρό βλέμμα, σε κάθε αναγνώστη που θα σταθεί στις λέξεις της και θα νιώσει την ανάγκη να αλλάξει κάτι στον κόσμο, να δημιουργήσει ένα μέλλον με λιγότερη γκρίζα μοίρα και περισσότερη φωτεινή ελπίδα.