________________________________________
Κάποτε, σε ένα µικρό χωριουδάκι, ζούσε
ένας καλόκαρδος γέροντας, ο µπαρµπα-Γιάννης,
και ένας ευαίσθητος γαϊδαράκος, ο Θαλής.
Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας µας µοιράζονται ένα κοινό χάρισµα: επικοινωνούν τα συναισθήµατά τους σε µια γλώσσα που δεν χρειάζονται οι λέξεις. Ποια είναι όµως αυτή η γλώσσα; Πώς λειτούργησε όταν τα πράγµατα ζόρισαν και οι ήρωες έπρεπε να διαπραγµατευτούν µε τη σκληρή πραγµατικότητα; Πώς η παρέα αυτή κατάφερε να επικοινωνήσει και να διεκδικήσει τη χαρά, πέρα από τον φόβο, την οργή και την αποµόνωση;
Ερωτήµατα που λειτουργούν ως βάση, θίγοντας το γνώρισµα της ενσυναίσθησης. Ερωτήµατα που θα απαντηθούν µέσα από την τρυφερή αυτή ιστορία. Πάρτε θέσεις λοιπόν, µικροί και µεγάλοι, καθίστε αναπαυτικά, ανοίξτε τα µάτια της ψυχής σας και πάµε να απολαύσουµε µαζί την περιπέτεια των φίλων µας, που «τόσα ηλιοχαµόγελα σκορπίζουν στις χιονισµένες σκέψεις του µυαλού, να λιώσουν πάγοι, να ελαφρύνουν τα φυλλοκάρδια που πονούν».