Είμαι η κόρη που έχασε τον πατέρα και η μάνα που δεν γέννησε τον γιο. Είμαι το κορίτσι που φοβάται τις πεταλούδες και αγαπάει τους λύκους. Είμαι αυτή που αγάπησε πολύ στο τώρα και την αγάπησαν περισσότερο στο μετά. Είμαι ο ήχος της γαλήνης και το βλέμμα της επανάστασης. Είμαι αυτή που περπατά πάνω στα ορθά κι όμως ζει τα πάντα ανάποδα. Είμαι εδώ μα πάντα είμαι αλλού...

Συλλογή διηγημάτων Ένας διεφθαρμένος πολιτικός. Ένας νοσηλευτής γηροκομείου. Ένας διάσημος συγγραφέας. Ένας αιρετικός ιατρός. Δύο θρασείς ληστές. Μία φυλακισμένη. Ένας νάρκισσος εραστής. Μία ερωτευμένη γυναίκα. Οχτώ ιστορίες διαστρεβλωμένου έρωτα. Οχτώ εγκεφαλικοί οργασμοί, τόσο φονικοί όσο και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές τους....

Με φλάμπουρο την παιδική αθωότητα. Πάνω σε χωμάτινους δρόμους με Ελλάδας ρίζες. Σαν μια αρχαία τραγωδία που δε γράφτηκε από μεγάλου ποιητή το χέρι. Λείπει ο από μηχανής θεός. Πάντα θα λείπει από τη γη. Με λυρισμό, με ωμότητα, με δάκρυ κόκκινο κι αίμα διάφανο. Αυτό είναι το Σωθικό. Έχει οσμή. Έχει λαλιά. Έχει έρωτα. Στα γόνατά του οι πληγές θα κλείνουνε αργά. Κι απ’ την καρδιά θα στάζουνε...

“Η Νίτσα, κομμώτρια στο επάγγελμα, ατίθαση σαν χαρακτήρας, πίνει τους χυμούς της ζωής, ερωτεύεται, απογοητεύεται, ξενυχτάει σε πίστες με στρας και γκλίτερ. Η ιστορία της ξετυλίγεται στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και εμείς ακολουθούμε τη διαδρομή της. Σε δρόμους περπατημένους άλλοτε με ακριβά αυτοκίνητα, άλλοτε σε καταγώγια, άλλοτε μέσα από το μαύρο της ψυχής της και άλλοτε με τακούνι που...

Πρόκειται για μια πολυτελή έκδοση με σκληρόδετο εξώφυλλο, που περιλαμβάνει εγκιβωτισμένες ιστορίες χαρτογράφησης avant-garde ιδεών, αναλογικά κολάζ και χαϊκού σε μια μετά –μεταμοντέρνα διακαλλιτεχνική επικοινωνία, μια πολυσημειωτική συνάφεια ποίησης-κολάζ, μέσα στις πολύχρωμες σελίδες του λευκώματος. Περιλαμβάνει εισαγωγικό σημείωμα της υπεύθυνης των εκδόσεων Καλλιόπης Πασιά, νομικού –...

Λένε πως γεννιόμαστε κι ύστερα πεθαίνουμε, πως αρχίζουμε και τελειώνουμε. Τα δικά μου μάτια βλέπουν πως ευχόμαστε, διασχίζουμε, ίσως οδηγούμε, ίσως συνεπιβαίνουμε, ίσως και όχι, κι έπειτα φεύγουμε... Και το λεωφορείο αυτό δεν κάνει; Υπάρχει, το ξέρω, το χω συναντήσει πριν το δω, το περιμένω κι ύστερα, να, εμφανίζεται, περνά τους δρόμους, άλλοτε με τον ένα οδηγό, άλλοτε με τον άλλο,...