Ένα βιβλίο για τη Δυσλεξία, που βοηθά στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών, προβάλλοντας υγιή εκπαιδευτικά πρότυπα. «Μια μέρα έρχεται στην τάξη μου μια παράξενη κυρία που τη λένε Δυσλεξία. Τα γράμματα άρχισαν να χάνονται και οι λέξεις να κάνουν κωλοτούμπες. Ένας άνθρωπος ήξερε μόνο πώς να με βοηθήσει και αυτός ήταν η κυρία SOS! Το σχέδιό της είναι εκπληκτικό και,...

Παππούς και εγγονός περνούν δημιουργικά σαββατοκύριακα, κάνοντας εξορμήσεις στο χωριό. Ασχολούνται με αγροτικές εργασίες της κάθε εποχής. Βρίσκουν τον χρόνο να χαρούν τις ομορφιές της φύσης και να γευτούν τους καρπούς που τους προσφέρει τόσο απλόχερα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...

Ένα τετελεσμένο γεγονός Ένα τετελεσμένο Γεγονός Ο βαρκάρης κάνει τη δουλειά του Ο ταξιδιώτης φτάνει απέναντι Χωρίζεται από αυτούς Που πίσω έμειναν. Η φυγή του Τσεκούρι Κόβει τον δεσμό Τον δεσμό όσων πίσω έμειναν Χωρίζονται και αυτοί Για πάντα....

‘Κλείσε τα μάτια. Βρίσκεσαι στο αμπάρι ενός πλοίου, ο ένας κολλάει πάνω στον άλλον, δεν χωράς. Στην αγκαλιά κρατάς το νηστικό και διψασμένο παιδί σου. Τα χείλη του ξερά. Κλαίει ασταμάτητα. Κάποια στιγμή αποκαμωμένο κλείνει τα βλέφαρά του. Πουθενά φρέσκος αέρας, μονάχα μυρωδιές από σκουριά, λάδια, πετρέλαιο, περιττώματα, ούρα και σκοτάδι. Σε μια στιγμή το πλοίο γέρνει απότομα και μπαίνει από...

Η Μαρία και ο Γιώργος μετακομίζουν στο καινούριο τους σπίτι. Όλα τούς φαίνονται μεγάλα και παράξενα, όπως κάθε νέα αρχή. Μια μέρα, εκεί που δεν το περιμένουν θα δουν μια μυστήρια γάτα και τότε η ζωή τους θα αλλάξει. Τι να κρύβει άραγε αυτό το όμορφο πλάσμα και τι τους επιφυλάσσει η νέα τους ζωή; Η απάντηση θα έρθει την ημέρα Χριστουγέννων....

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 10 χρόνων από τον θάνατο του κορυφαίου Κολομβιανού συγγραφέα, βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, το PEN Greece, επίσημο παράρτημα του PEN International στην Ελλάδα, αποφάσισε να τιμήσει τη μνήμη του με μια συλλογή κειμένων εδρασμένη στον μαγικό ρεαλισμό. Ο αγαπημένος Γκάμπο, μετρ του μαγικού ρεαλισμού, υπήρξε από τους σημαντικότερους...

«Είναι μια κατάσταση που αν την περιγράψεις σε κάποιον άσχετο με την υπόθεση, δεν πρόκειται να του κάνει εντύπωση. Βλέπεις, σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι σε κάποιες περιπτώσεις το άδικο έχει δίκιο – ή και το αντίστροφο». Για τον Τόντορ Στογιάνοφ, αξιωματούχο του Υπουργείου Εμπορίου μιας βαλκανικής σοσιαλιστικής χώρας και συστηματικό καταχραστή κρατικού χρήματος, εκείνο το τελείως...

Έπειτα από την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος γύρω από το έργο της, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη συζήτηση σχετικά με την ελευθερία, την καταπίεση και τη φυγή δίχως τη Χάννα Άρεντ. Δεν είναι αξιοσημείωτα όμως μόνο τα όσα στοχάστηκε, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τα στοχάστηκε. Στη συναρπαστική αυτή μελέτη της, η Μάικε Βάισπφλουγκ μας παρουσιάζει μια ανεξερεύνητη Χάννα Άρεντ και ακολουθεί...

Όταν κανείς διανύει τη μέση ηλικία (μπλιααάχ! –άκου μέση– με την περί μεσότητος θεωρία ποτέ μου δεν τα πήγαινα καλά, ας με συγχωρέσει ο Αριστοτέλης), όταν πάντως κανείς –τ’ αρέσει δεν τ’ αρέσει– διανύει τη μέση ηλικία, στέκει εκεί στη μέση, ζυγιάζεται λιγάκι, κοιτάζει προς τα πίσω, μετράει... κι ύστερα ετοιμάζεται για τη συνέχεια της πορείας. Κάτι σαν απολογισμός πραχθέντων και...

Το Ερήμην λείπεις μεταβαίνει μεταβαίνει σε Ερήμην λύπης, μια παιγνιώδης αυτο-αποκάλυψη, το ένα εξελίσσεται μέσα στο άλλο, η απουσία σε λύπη και η λύπη σε απουσία, σε έλλειψη, σε αφανισμό ζωτικότητας. Άλλωστε τι είναι η ποίηση; Ποίηση είναι οι λέξεις που άλλοτε καρφώνουν ένα κάδρο και άλλοτε το ξεκρεμούν ενώ η ζωή μας παραμένει σταθερά ως αιώνια εκκρεμότητα…...

Ένα αεράκι είναι η Νούρα. Μέσα από τον πόνο, μέσα από την απώλεια, μέσα από τη φρίκη του πολέμου, μέσα από την πίκρα για τη χαμένη πατρίδα, μέσα από τον ζόφο της προσφυγιάς, μέσα από τη βαναυσότητα της εργαλειοποίησης του ανθρώπου, μέσα από τον βραχνά της φτωχοποίησης ένα αεράκι φυσά μέσα στις σελίδες της. Κώστας Γάκης...

Ο συγγραφέας ακολουθεί τη μυθολογική Αριάδνη, η οποία μεταφέρεται στο σήμερα και ταξιδεύει σε διάφορες χώρες όπου μυεί και μυείται στην τέχνη της υφαντικής. «Η ηρωίδα του, σαν τροχήλατη συρταριέρα, φέρει τρία βαθιά συρτάρια προμυθιστορηματικής ύλης, που έπρεπε να τα λαμβάνει υπόψη του όταν την έφερνε στο κέντρο των δικών του ιστοριών, προορισμένων να τοποθετηθούν από ’δώ και μετά στο τέταρτο...

...

...

...

Μία “κουτσομπόλα” γίνεται (σχεδόν) η τέλεια σύντροφος. Ένας πατέρας προσπαθεί να θυμηθεί το όνομα του γιού του. Σπίτια προς πώληση, μετανάστες σε χώρα ξένη. Οι χαρακτήρες των διηγημάτων της συλλογής αυτής, παρά τις έντονες εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνουν, εξεγείρονται και καταφέρνουν να πουν ό,τι έπρεπε να είχαν πει εδώ και καιρό, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους....

Κάπου σε ένα χωριό της Κρήτης… Παππούς και εγγονός περνούν δημιουργικά σαββατοκύριακα, κάνοντας εξορμήσεις στο χωριό. Ασχολούνται με αγροτικές εργασίες της κάθε εποχής. Βρίσκουν τον χρόνο να χαρούν τις ομορφιές της φύσης και να γευτούν τους καρπούς που τους προσφέρει τόσο απλόχερα....

...

Γυναίκες, απλές, καθημερινές. Μικρά κορίτσια, έφηβες, μεσήλικες, ηλικιωμένες, πλούσιες ή φτωχές, ζωντανές ή νεκρές. Από το Μεξικό, τη Βόρεια Ιρλανδία, την Αθήνα και την ελληνική επαρχία, έως μία Συρία παραδομένη στον πόλεμο. Έζησαν στο πρόσφατο παρελθόν, ζουν στο παρόν, θα ζήσουν, ίσως, στο μέλλον. Εκτεθειμένες σε παντός είδους βία, οικογενειακή, κοινωνική, πολιτική, άμεση ή έμμεση, καθεμιά...

Ελπίζω να γίνει αποδεκτό το εγχείρημά μου να τροποποιήσω τις παραδοσιακές αφηγήσεις και παράλληλα θα ζητήσω συγγνώμη από όσες και όσους αισθανθούν όποια ανεπαίσθητη (ή έντονη) δυσαρέσκεια από την εναλλακτική εξέλιξη των αφηγήσεων που επιχείρησα. Ιδιαίτερα από κάποια παιδιά που θα ανακαλύψουν “τυχαία” αυτό το βιβλίο στο ψηλό ράφι της βιβλιοθήκης, όπου το είχαν καταχωνιάσει οι γονείς τους ως...

Εκεί όπου τα πιο απλά γίνονται σύνθετα, τα αυτονόητα καθίστανται αμφίβολα και ένας διαρκής φόβος υποβόσκει, τέσσερις μετανάστες από την Αφρική, ο Μπαμπουκάρ και οι συνοδοιπόροι του, ο Γιάγια, ο Ουσμάν και ο Ρόμπερτ, προσπαθούν να διατηρήσουν την αισιοδοξία τους και το κέφι τους για ζωή. Θέλουν να ακούσουν μουσική, να ταξιδέψουν, να πάνε στη θάλασσα, να δουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, να εκφράσουν...

...

«Η καταφυγή στους τόπους μνήμης της παιδικής ηλικίας λειτουργεί παραμυθητικά, λυτρωτικά και δεν είναι τυχαίο ότι το κείμενο γράφτηκε κατά τη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου εγκλεισμού της πρόσφατης πανδημίας. Η Χριστίνα Αργυροπούλου, από την αρχή της αφήγησής της, δείχνει την πρωτεύουσα σημασία που δίνει στην ιδιαίτερη πατρίδα της και στα παιδικά της βιώματα: νοσταλγεί τη δανεική...

Οι Κυριακές που έτρωγα στη γιαγιά ήταν οι καλύτερες της ζωής μου! Περνούσα ώρες ατελείωτες στην κουζίνα ελπίζοντας πως μια μέρα θα μαγειρεύω σαν εκείνη. Μου έλειπε, βέβαια, μόνο μια μυστική συνταγή… για να τα καταφέρω να της μοιάσω, αλλά η γιαγιά μού υποσχέθηκε πως θα την έβρισκα μόλις μεγαλώσω! Ποιο να είναι άραγε αυτό το μυστικό; Μια τρυφερή και νοσταλγική ιστορία για όλες τις ηλικίες...