Η ψυχανάλυση είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την εμβάθυνση στη μελέτη των ατομικών και συλλογικών αμυντικών μηχανισμών που εμποδίζουν την πλήρη και ώριμη συνειδητοποίηση της βαρύτητας της περιβαλλοντικής κρίσης. Απέναντι στην αντικειμενική βεβαιότητα των ζημιών που υφιστάμεθα, εξαιτίας αυτής της έκτακτης ανάγκης, αλλά και εκείνων που εμείς οι ίδιοι μπορούμε να προκαλέσουμε, οι διαστάσεις και η επικινδυνότητα των οποίων γίνονται ολοένα και πιο οφθαλμοφανείς, δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε συναισθηματικά, πρωτίστως, και κατόπιν γνωστικά, εκείνο που συνέβη, εκείνο που συμβαίνει και εκείνο που μπορεί να συμβεί. Αν καθίσταται αδύνατον να μιλήσουμε για ένα ατομικό φαντασιακό δίχως να λάβουμε υπόψη το συλλογικό, που το εκτείνει και το διαποτίζει, σε μία σχέση αλληλοκαθορισμού, δεν μπορούμε ωστόσο να αποδεχτούμε ούτε την εικόνα ενός εξωτερικού περιβάλλοντος εντελώς αποκομμένου από την αναπαράσταση που έχουμε στο εσωτερικό μας. Το βιβλίο, συνυφαίνοντας μία σειρά στοχασμών, όπως προέκυψαν από ατομικές ιστορίες που ζωντανεύουν στο δωμάτιο της ανάλυσης και από την εξερεύνηση του συλλογικού φαντασιακού, έχει ως κύριο σκοπό να ρίξει φως στις συγκεχυμένες συναισθηματικές επενδύσεις και στα άγχη που βρίσκονται στη βάση των παθολογικών αμυνών μας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η άρνηση, η απώθηση, η διανοητικοποίηση, η μετάθεση, η σχάση, η καταστολή.