Μια φωνή μέσα στη νύχτα με ξύπνησε. Άκουσα ξαφνιασμένη. Ήταν οι δικές μου λέξεις που άκουσα "Ντιόντιο! Έ, Ντιόντιο!". Τραβούσα τα σεντόνια προς το μέρος μου, ταραγμένα, σκεπτόμενη πως ο Ντιόντιο μου ήταν εκεί δίπλα μου (τι απρεπές όνειρο!). Όταν δεν μπορούσα να μετακινήσω τα σεντόνια ψιθύρισα θυμωμένα "ανόητε Ντιόντιο, περίμενέ με μέχρι το πρωί!" Αφότου η φωνή με επανέφερε στα λογικά μου, ήξερα ότι ήταν σε ένα όνειρο, και ήξερα την πικρή αλήθεια- ο Ντιόντιο μου ήταν μακριά και ήμουν μόνη, ολομόν...
Μια φωνή μέσα στη νύχτα με ξύπνησε. Άκουσα ξαφνιασμένη. Ήταν οι δικές μου λέξεις που άκουσα "Ντιόντιο! Έ, Ντιόντιο!". Τραβούσα τα σεντόνια προς το μέρος μου, ταραγμένα, σκεπτόμενη πως ο Ντιόντιο μου ήταν εκεί δίπλα μου (τι απρεπές όνειρο!). Όταν δεν μπορούσα να μετακινήσω τα σεντόνια ψιθύρισα θυμωμένα "ανόητε Ντιόντιο, περίμενέ με μέχρι το πρωί!" Αφότου η φωνή με επανέφερε στα λογικά μου, ήξερα ότι ήταν σε ένα όνειρο, και ήξερα την πικρή αλήθεια- ο Ντιόντιο μου ήταν μακριά και ήμουν μόνη, ολομόναχη.
Μια φωνή μέσα στη νύχτα με ξύπνησε. Άκουσα ξαφνιασμένη. Ήταν οι δικές μου λέξεις που άκουσα "Ντιόντιο! Έ, Ντιόντιο!". Τραβούσα τα σεντόνια προς το μέρος μου, ταραγμένα, σκεπτόμενη πως ο Ντιόντιο μου ήταν εκεί δίπλα μου (τι απρεπές όνειρο!). Όταν δεν μπορούσα να μετακινήσω τα σεντόνια ψιθύρισα θυμωμένα "ανόητε Ντιόντιο, περίμενέ με μέχρι το πρωί!" Αφότου η φωνή με επανέφερε στα λογικά μου, ήξερα ότι ήταν σε ένα όνειρο, και ήξερα την πικρή αλήθεια- ο Ντιόντιο μου ήταν μακριά και ήμουν μόνη, ολομόν...