Μόνο στο δείλι Όταν ο ήλιος γέρνει την ματιά του Μπορείς να δεις Το πλάνταγμα μιας περασμένης νιότης Ν ακούσεις τ αγριεμένα βογγητά της Το γέλιο της το ανήμερο Μπορείς να νοιώσεις τα χείλη τα φιλήδονα Έτοιμα να σε καταπιούν Κι η πλάνα αγκαλιά της Ένα ταξίδι ονειρικό με βάρκα το φεγγάρι Με δυο κουπιά να λάμνουν στο κορμί της Μαύρες φτερούγες του έρωτα Να βγαίνουν απ τα στήθια Ένας χιτώνας να γλυστρά διστακτικά στο χώμα... Πανέμορφο στην γύμνια του το γερασμένο σώμα...