Λίγο πριν από την καταστροφή της, αποφασίζει να επι­σκεφ­θεί έναν ψυχοθεραπευτή, ο οποίος σπάει τα πρωτόκολ­λα της ψυχολογίας για να μπορέσει να τη σώσει από το «κλειδωμένο» μυαλό της. Η μάχη που η Ολίβια δίνει για να πιστέψει πάλι στον εαυτό της είναι σχεδόν άνιση. Ίσως έχει μείνει ένα πολύ μικρό κομμάτι στην αυτοεκτίμησή της.
Ο Έκτορας, μέσα από την ψυχοθεραπεία, της δείχνει τον δρό­μο για μια ζωή που δεν είχε καν ονειρευτεί. Θα της ξυπνήσει δυνάμεις που δεν ήξερε ότι έχει μέσα της.
Από εκείνη εξαρτάται αν θα αλλάξει αυτό που ζει τόσα χρό­νια. Δεν είναι τόσο εύκολο, όμως. Ή μήπως είναι;
ΟΛΙΒΙΑ: «Τα έχω κάνει όλα λάθος… Εγώ ευθύνομαι. Παίρνω όλη την ευθύνη, όμως δεν θέλω να ζήσω άλλο. Θέλω να πεθάνω! Θα αυτοκτονήσω».
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ: «Και πώς έχεις σκεφτεί να το κάνεις;»
ΟΛΙΒΙΑ: «Μα καλά, με ρωτάς πώς θέλω να το κάνω; Αλήθεια σου λέω, θέλω να πεθάνω. Το εννοώ!»
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ: «Κι εγώ αλήθεια σε ρωτάω. Πώς σκοπεύεις να το κάνεις; Πες μου με λεπτομέρειες… Ελπίζω να μην το κάνεις τώρα μπροστά μου!»
ΟΛΙΒΙΑ (τον κοιτάζει έκπληκτη στα μάτια): «Είσαι σοβαρός; Είσαι σίγουρα ψυχοθεραπευτής;»
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ: «Εσύ θέλεις σίγουρα να πεθάνεις;»