Είναι κάτι ώρες μαχαίρια, ρε φίλε, στις θλιμμένες γειτονιές τών τσιμεντουπόλεων το απόγευμα που ο πατέρας παίζει μπάσκετ με τον γιο του στο παρκάκι. Είναι κάτι ώρες στις κουπαστές τών πλοίων την ώρα που φεύγουν· κάτι ώρες, ρε φίλε, στις εθνικές οδούς το σούρουπο που δύει ο ήλιος. Βρίσκει κι αυτός ο πούστης κάτι ώρες να τα βάψει όλα κόκκινα… Μα κάτι ώρες!...