Τα διηγήματα αυτής της συλλογής είναι παράδοξα, πρωτότυπα, ιδιαίτερα, ρεαλιστικά και σουρεαλιστικά μαζί. Η συγγραφέας γράφει με έναν εντελώς καινοτόμο και νεανικό τρόπο. Η συλλογή διαπνέεται από πικρό χιούμορ, από έναν φιλεύσπλαχνο αλλά και οξύ σαρκασμό, καθώς και από ένα αντισυμβατικό πνεύμα που αντιτίθεται σε κάθε μορφή εξουσίας και καταλύει κάθε «ιερό και όσιο» του αστικού καθωσπρεπισμού. Τίποτε δεν γλιτώνει από την ανατρεπτική πένα της συγγραφέως. Άγγελοι που αποκτούν φτερά μαύρης χήνας και γίνονται μαυρόασπροι, ένα εκκρεμές προάγγελος θανάτου που σκοτώνει τον κτήτορά του, κομμένα δάχτυλα πιανίστα που γίνονται κόκκινες αράχνες, μάθημα ανατομίας με γυμνούς φοιτητές, παιχνίδι πρέφας στον παράδεισο, ένα χρυσό κουμπί ιπτάμενος δίσκος και φυτεμένα παιδιά δίπλα σε έναν καναπέ είναι κάποια από τα γοητευτικά και παράξενα αυτής της εντελώς ιδιαίτερης συλλογής.