Το βιβλίο αφορά τους τρόπους µε τους οποίους οι οικονοµικά και κοινωνικά περιθωριοποιηµένοι άνθρωποι υφίστανται καθηµερινά την απόρριψη. Αφορά τον αγώνα για αξιοπρέπεια απέναντι στην αµείλικτη περιφρόνηση. Χρησιµοποιεί µέρος της ίδιας της εµπειρίας του συγγραφέα που ζει στη φτώχεια καθ όλη τη διάρκεια των πρώτων 25 χρόνων του, καθώς µπαινοβγαίνει στη φυλακή, στο σύστηµα περίθαλψης και την αστεγία, και πώς αυτός και οι συνοδοιπόροι του περιπλανώνται στα τραύµατά τους και ο ένας στον άλλον. Αφορά τη βία του πατριαρχικού καπιταλισµού της λευκής υπεροχής και τους τρόπους µε τους οποίους αυτή η βία πληγώνει το σώµα και το µυαλό µας. Αφορά όµως και την αγάπη, τη φροντίδα και την αλληλεγγύη που είναι η καθηµερινή επαναστατική πρακτική από τα κάτω.