Η ΔΗΜΙΟΡΥΓΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τη γλωσσική ποικιλότητα στο λογοτεχνικό έργο του Ανδρέα Λασκαράτου και, συγκεκριμένα, στα δύο πιο γνωστά κείμενα από το πολυσχιδές έργο του, τα «Μυστήρια της Κεφαλονιάς» (1856) και το «Ιδού ο άνθρωπος» ή «Χαρακτήρες» (1886). Αυτή έγκειται στη δημιουργική συνύπαρξη στοιχείων της καθαρεύουσας και του λόγιου γενικά στοιχείου αλλά και της κεφαλονίτικης γλωσσικής ποικιλίας, την οποία ο Κεφαλονίτης Λασκαράτος αξιοποίησε στο έργο του σε μια εποχή που μεσουρανούσε το γλωσσικό ζήτημα και το δίλημμα ανάμεσα σε καθαρεύουσα και δημοτική και ταυτόχρονα απαξιώνονταν οι τοπικές γλώσσες.